Hasan Sarıçiçek

Öcal ağabey, "Kandırıldık" diyor. Hislerime ne güzel tercüman olmuş. Hem de "ne kandırılmak?"

Olimpiyatları anlatacaktım, futbol yine baskın çıktı. Okuyucularım İnfantino'nun açıklamalarını soruyor. "UEFA'dan F.Bahçe ve Türkiye'ye ceza gelir mi?" Cüneyt Şen'in sunduğu TGRT Haber'deki Futbol Gecesi'nde açıkladım, bir kere daha anlatayım. UEFA Genel Sekreteri masal anlatıyor. Neden?

Yarış büyük... Sınırlar zorlanacak yine... Yer bu defa Londra... Daha hızlı, daha güçlü ve daha yükseğe çıkmak için, 189 ülkeden on binlerce sporcu ki; her biri ülke, kıta, dünya veya önceki olimpiyatın şampiyonu amansızca yarışacak. Nihayetinde olimpiyat ateşi başkadır...

Hafızalarımızı yoklayalım. Özellikle futboldaki ''Temiz eller'' operasyonunu. Sinirleri geren, o güvensiz kaotik ortamı...

Güzel. Sadece FIFA hakemimiz Cüneyt Çakır ve ekibi adına değil onun temsil ettiği Türk futbolu ve hakemlerimiz adına muhteşem bir şey, 2012 Avrupa Şampiyonası'nda Portekiz - İspanya yarı finalini yönetmek.

UEFA Başkanı Platini'den istirhamım; Cüneyt Çakır'a final maçı verilmesi. Biliyorum zor bir istek. Ancak yine de gönlümden geçen Çakır'ın, hem 2012'de "Avrupa'da ilk final maçını yöneten Türk" olarak tarihe geçmesi, hem de Türk hakemliğinin ufkunu değiştirecek yeni bir yol açmasıdır.

Sanki gök delinmişti; korku dolu çakan şimşek; ilk defa; Fransa - Ukrayna maçında futbol heyecanına 1 saat dip yaptırdı. Oysa stat yeniydi. Şu anlaşıldı ki; insan çabasıyla inşa edilen şey ne kadar mükemmel olsa da kusursuz olamıyor.

Mutluyuz. Sadece Şenes Erzik, Levent Bıçakcı, Süheyl Önen, Zekeriya Alp ve Yıldırım Demirören'in değil, bütün milletin gözlerinin içi gülüyor.

A Grubu'nda kafadan koparmıştı Çek Cumhuriyeti'ni Rusya. Fakat Yunanistan galibiyetiyle hayat buldu yeniden Çekler...

Eller EURO-2012 festivaline çıkıyor. Biz ise hâlâ "Az gittim uz gittim, dere tepe düz gittim, bir de dönüp baktım ki bir arpa boyu yol gittim" tekerlemesini söylüyoruz birbirimize; UEFA'nın kâbus gibi üstümüze gelen kararını beklerken. Heyhat!

Kazanmak ne güzel! Tempolu, atak, kontrollü ve dengeli bir oyunla Gürcistan, Bulgaristan ve Portekiz'den sonra Ukrayna maçını da birden fazla gol atarak kazanmak; ne güzel?

Uçuyorum... Oooo... Harikasınız çocuklar! "Abdullah Avcı'dan da A Milli Takım Hocası olur mu?'' diyenler itiraf edin, siz de mutlusunuz.

Etkilendim, hem de çok. Uzun bir aradan sonra, hatta daha net söyleyeyim, Şenol Güneş'in 2002'deki Dünya ve Fatih Terim'in Avrupa 3.sü olan o nefes kesen takımları da dahil hiçbir Milli Takımımız bu kadar yüksek tempo ve Barcelona'yı çağrıştıran güzellikte çok paslı oynamamıştı.

Skor mu, futbol mu? Doktor mu, hamal mı?

Kaptan'a saygılar! Hizmet edenler baş tacıdır. Jübile; en nefret ettiğim ama gösterilen ''vefa''dan dolayı da en takdir ettiğim kelimedir. Abdullah Avcı, kaptan Rüştü Reçber'den o vefayı esirgemediği için mest etti beni. Helal olsun...

SLOVAKYA kâbusundan sonra... Şimdi öyle rahatım ki, içim içime sığmıyor... Bu takımda hayat var... Gürcistan'a top göstermedik. Sahayı dar ettik. Oh be...

Malum, F.Bahçe bir kongre yaşadı. "2. adam" diye gösterilen Ali Koç liste dışı kaldı. Onunla birlikte başka isimler de: Nihat Özdemir, Murat Özaydınlı, Cihan Kamer, Vedat Olcay gibi. Millette bir şaşkınlık, "Ne oldu da böyle oldu?"

Olaylar ve insanlar. Üzerinden günler geçti... Dehşet anlarının sıcaklığı soğudu. Ama hâlâ Kadıköy'de, Trabzon'da, Rize'de olanları anlamakta güçlük çekiyorum.

Kutluyorum şampiyon G.Saray ve zor şartlar altında yarışı buraya kadar getiren F.Bahçe'yi. Can-ı gönülden kutluyorum. Bize böylesine nefes kesen bir final sundukları için, her iki büyüğü de... Bir masal gibiydi devlerin aşkı!

Okuyucu velinimetimizdir. Her eleştiriyi ödül olarak düşündüğümden olumlu - olumsuz ayırımı yapmaksızın gelenlerin hepsine ayrı bir değer veriyorum. Ancak eleştiriler arasında biri var ki, yenilir yutulur cinsten değil. Kin, nefret, hakaret ne ararsanız mevcut.