Hasan Sarıçiçek

Umre sebebiyle birkaç gündür Suudi Arabistan'dayız. Caddeler, sokaklar ve Harem-i Şerif insan seli. Adım atamıyorsunuz.

Sessiz film gibi; aksiyon çok ama ona anlam kazandıracak tribün heyecanı yok!

Şu işe bak, Türkiye endüstriyel futbola geçti, trilyonlar su gibi harcanıyor ama Avrupa'da iki takımımız dışında sesimiz çıkmıyor. Milli Takımımız, malum Dünya Kupası'na gidemedi. Dev bildiğimiz kulüpler, kupa yerine kozalak topluyor.

Olmaz!.. Böyle de olmaz ki, tam, "Bakın basanındır" deyip, maçın başında Teofilo ile golü bulmuşken, 1-0'dan sonra bir yığın pozisyon üretmişken, o bitime 8 dakika kala yenen goldeki o gaflet niye?

Böyle maç görmedim arkadaş! Ne Urfa'daki kupa finalinde, ne de Kadıköy'de F.Bahçe'nin şampiyonluğu kaçırdığı maçta böyle bir atmosfer vardı. Hani, "Önüne bakma, sonuna bak", denir ya, işte sonu önceden kestirilmesi mümkün olmayan öylesine müthiş bir mücadele olup çıktı. Vay... Vay....Vay...

Dikkat, Frank Rijkaard fena halde hava kaçırıyor!

Liverpool-Trabzonspor adına her şeyi özetlemiyor mu, şu; "Türk gibi başla İngiliz gibi bitir" sözü.

Hemen ifade edeyim, yeni sezona Insua, Nunez, Stepanov, Vederson, Steinert ile giren şampiyon Bursaspor, şu an Ertuğrul Sağlam'ın idealindeki takımın çok gerisinde. Ama özel yetenekleriyle maç kazabilecek bir özelliğe sahip.

Gitti 'Turkcell' geldi, 'Spor Toto.' Hayırlı uğurlu olsun... Bekir Yunus Uçar'ın hayalleri de, projeleri de büyük...

Kazanmak güzel şey ama ya gerçekler? Çıkarın özel yetenek Arda'nın özel vuruşuyla penaltıyı ve 2-0'dan geriye, gerçekte ne var ona bakalım.

Young Boys'a yenildikleri gece Aykut Kocaman'ı dinlerken çok şaşırdım. Hani bir müessese krize girer de radikal kararlar alır ve uygulamak için kesip, biçip, doğrayacak kasap gibi birini arar ya, maalesef öyle bir imaj verdi Hoca, bana.

Bu gayesiz F.Bahçe için ne yazayım ki, bilemiyorum!.. ''Eski tas eski hamam'', desem Daum'a haksızlık olur, bu.

Aslında bu yazının başlığı, "Haldun Üstünel'i yediniz, bari Arda ile uğraşmayın!" olmalıydı.

Bu nasıl bir F.Bahçe, Allah aşkına? Un var, yağ var, şeker var... Fakat?..

"Geçti'' demeyin, tazeliğini hâlâ hafızamda koruyor. Yaban ellerde o nasıl bir derbiydi öyle!.. F.Bahçe-G.Saray büyüklüğüne hiç yakışmayan bir futbol. Gereksiz itirazlar ve havada uçuşan kartlar. Daha da fenası, Türk takımlarını Avrupa'da her defasında trajikomik duruma düşüren anti profesyonel davranışlar. Sahaya atılan yanıcı ve yaralayıcı maddeler. İtiş-kakış...

Hepsi yalan gerçek olan şu, F.Bahçe'de Aykut Kocaman, Başkan Aziz Yıldırım'ın son şansı! Nedeni basit; bugüne kadar F.Bahçe'de en zayıf halka teknik adamlardı. Her başarısızlıkta Aziz Başkan, faturayı hep onlara kesti, teknik adamların birini getirdi diğerini gönderdi. Kimse de "Ne oluyor?" diye sormadı, soramadı.

Kimler kimler başarısız sayılmadı ki, bu ülkede? FIFA'nın yılın teknik direktörü seçtiği Tomislav İviç mi? İspanya'yı Avrupa şampiyonu yapan Luis Aragones mi? Galli teknik adam Benjamin Toshack mı? İtalyan Scala mı? Fransız Tigana mı?

Son yıllardaki en anlamlı seyahatti, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü'nün 72. kuruluş yıldönümü sebebiyle Yaz Spor Oyunları'nın açılışı için Adıyaman'a yaptığımız ziyaret.

Bu ne muhteşem bir güzellik ve bu nasıl bir fiyasko? Tezat içinde tezat değil mi?

TRT'yi tebrik ediyorum; Spor Müdürü Yalçın Çetin ve ekibi Güney Afrika'dan gazetelerde göremediğimiz özelleri yansıtmaya çalıştığı için.