İsmail Yağcı

23kasım 2001 günü TBMM'de Kıbrıs konusunda gizli bir oturum yapıldı. Ne konuşuldu, nasıl karar alındı bizce bilinmiyor. Neticenin, Türkün menfaatlerine uygun olması en içten temennimizdir.

Yazıma başlarken bütün sevgili okuyucularımın, mübarek ramazan-ı şeriflerini tebrik eder, huzur ve saadetle tamamına erdirmesini; memleketimizin üstüne çöken sıkıntı bulutlarının dağılması için, hayırlı vesileler göndermesini, Cenab-ı Haktan niyaz ederim.

Futbolu bilmem. Düşkünlüğüm de yok. Ama futbolun şu anda insanlığın bir gerçeği olduğunu da kabul etmek icab ediyor. Kurallarını hiç bilmem. Geçenlerde futboldan anlayan bir arkadaştan ofsayt denilen cezayı yeni öğrendim.

Ekonomik kriz bütün ağırlığı ile milletimizin üstüne karabasan gibi çökmüştür. Aradığımız bütün çabuk çözüm yolları, ekonomik çöküşü önleyemiyor. Zira işe yanlış yerden yaklaşıyoruz. Havuzun dibi delikse, istediğiniz kadar bol su akıtın, bu havuzda su kalır mı? Elbette kalmaz. Ülke ekonomisi bundan farklı değil ki.

Bu gün yazı hayatımın en zor yazısını kaleme alıyorum. Keşke olmasaydı. Ama insanın doğumu ne kadar tabii ise vefatı da öyledir. Hayatın akışı bu.

Yıllar yılı peşinden, annemize sevgi ve bağlılığımız ile koştuğumuz Batı kültür ve medeniyeti, üçüncü bin yılın başlangıcında gerçek yüzünü gösterdi: Sömürgecilik ve bunun uğruna hayatını hiçe saymak...

Anarşi, kurulu düzenin karşısında yer almak, terör de bu düzeni yıkmak için silaha sarılmaktır. Ve önüne geleni yakıp yıkmaktır. Türkiye bu sıkıntıyı yirmi senedir yaşıyor. Hatta bunu 1967'lere kadar uzatsak hiç de yanlış olmaz.

Şu anda Türk tarımı, can çekişiyor. Mevsimlerin kurak geçmesi, bu sene buğday ve diğer hububatın rekoltesini yarıdan aşağıya indirmiştir. Tarlasından dönüm başına 100 kg buğday alabilen köylü yatıp kalkıp şükretmektedir. Anadolu susuzluktan kavruluyor. Nehirler çay, çaylar dere halini almış, dereler de kurumuştur.

Son birkaç senedir, birçok hayvan ismini kod olarak alan, sayısız yolsuzluk operasyonları yapıldı. Bu operasyonlara sebep olan yolsuzlukların toplamı, Türkiye'nin on yıllık bütçesine yakın tutuyor. Yüzlerce insan gözaltı ve tutuklamalarla, duvarların ardına kondular.

ABD'de 11 Eylül günü meydana gelen saldırıdan sonra, dünya barışının bozulduğunu inkâr edemeyiz. Bu olay, birçok kötü niyetlilere harekete geçme fırsatı verdi. Bu saldırırın içteki ortaklarının aranması, ne hikmetse hiç gündemde değil. Bu usul, belki hakiki suçluyu bulabilmek için bir taktiktir. Aradan onbeş gün geçtiği halde iç ortakların açıklanmaması iyi niyetle bağdaşmaz.

Son bir haftada yaşananlara bakarak böyle bir soru sormak hakkımızdır. Ben bu köşede haftada bir yazıyorum. 11 Eylül Salı günü saat 16:00 sıralarında ABD'de meydana gelen, yüz karası seri sabotajlar için, ancak bu hafta yazmak nasip oldu.

Güzel İzmir'imiz, müstevlilerden kurtulalı 79 sene geçti. Yetmiş dokuz yıl, insan ömrü için çok uzun bir zamandır. Bu şanlı günü görüp de, halen hayatta kalan kimse var mı bilmiyorum. Bugün, İzmir'i kurtaranlar da, işgal ederek kana bulayanlar da artık hayatta değiller. Hepsi toprak altındadır. Kurtarıcıların şanı, zalimlerin ise nefreti milletlerine miras kaldı.

Osmanlı devletini hiç gereği yokken Birinci Dünya Harbine sokan İttihad ve Terakki Partisi, harbi kaybettiği gibi, Vatan topraklarının büyük bir bölümünün işgaline de sebep olmuştur.

Ağustos ayı birinci haftasında, Yüksek Askeri Şûra, mutad toplantılarından birini daha yaparak, ordudaki tayin ve terfileri görüştü. Sırası gelen liyakatli personel terfi etti. Sırası gelen, süresini dolduran personel için de emeklilik kararı çıktı.

23 Ağustos 1921'de başlayan Sakarya Savaşları, 22 gün ve gece devam etmiştir. Bugün bu zaferler silsilesinin seksen birinci yılını kutluyoruz. Şanlı silahlı kuvvetlerimizin milletimize hediyesidir.

Bugün Meclis tatilde. Bir sene müddetle yorulan milletvekilleri sahillerde yorgunluk atıyorlar. Eylül ayında olağanüstü toplanarak; Anayasa değişikliklerini görüşüp bir karara bağlayacaklarını gazetelerde okuyoruz. Hayırlı olmasını temenni ederim.

Demir Perdenin yırtılmasıyla, komünist idarelerin iflası aşikâr olmuştur. Rusya'nın, peykleri üzerindeki demir yumruğunun, kof olduğu da anlaşılmıştır. Aslında Rusya'nın aşırı bir Rus milliyetçiliği politikası güttüğü ve Rus olmayanları iliklerine kadar sömürdüğünü hep yazageldik. Şimdi daha iyi anlaşılır olmuştur.

Makedonya, Balkanların kritik bir bölgesidir. Balkanlar da Avrupa'nın en hassas coğrafyasıdır. Son on senedir bu bölgenin insanının, hangi din ve milletten olursa olsun, yüzleri gülmüyor. Acımasızca kan dökülüyor ve döktürülüyor. Zaman zaman Avrupa ülkelerinin körükle ocağa üflercesine müdahaleleri oluyor.

Globalleşme belki de milletleri esir almanın bir yoludur. Zira iki bin yılını geride bıraktığımız şu günlerde, zengin devletler işi gücü bırakıp, Globalleşmeyi öne çıkarıyorlar.

Bundan önce bir defa daha yazdım ki; Boğazlardan nükleer atıklar ve tankerlerle petrol taşınamaz. Dünyanın incisi İstanbul, her iki nakliyattan da büyük zarar görecektir.