M.Ali Özbudun

Diyelim ki, "bayatlamış ve tedavülden kalkmış" bir ideolojiden geçiniyorsunuz. Olabilir, zevk meselesi.. Ne var ki, siz bu kadarla kalmıyorsunuz.

Bir dokun, bin ah dinle... İhracatçı, dalgalı kur rejiminde sörf yapmaktan bıkmış ve bir hayli yorulmuş. Anlaşıldığı kadarıyla, tırmanan maliyetlerini fiyatlarına yansıtmakta ve rekabet etmekte güçlük çekiyor. Dahası..

Rivayet odur ki.. Muhalefet, "sosyal devlet" eksenli projeler üretecekmiş.

İşler düzeliyor mu, büyüme ne durumda? Hatırlatmak gerekirse.. Küresel kriz, özellikle 2008'in son çeyreği itibariyle "portföy, kredi ve dış ticaret" kanallarıyla, bir dizi sıkıntı üretti. İç ve dış talebi önemli ölçüde sınırladı. Büyüme dibe vurdu, işsizlik tırmandı.

Normal olan nedir?

Geçen hafta, Bay Statüko'nun " Sevgili kızım Vesayet.." diye başlayan bir mektubuna yer vermiştik. Bu hafta, Bayan Vesayet'in cevabını okuyabilirsiniz.

Hani bunlar gidiciydi.. Ne oldu?

Geçen haftanın yoğun gündemi, zihinlerdeki tortuları sarstı. Orta Doğu coğrafyasının emperyalizmin laboratuvarı gibi kullanıldığına, bir kere daha tanık olduk.

Yılların politikacısı, olup biteni yorumluyor:

Panik standart, paranoya opsiyonel... Siyasi ortam gerginleşince, vatandaş sorar: -Abi, düğmeye bastılar mı? "Kâbus" ile yatılan "kriz" ile kalkılan bir ülkede, böyle bir refleks, son derece mazur ve masumdur. Ne mi oluyor?

Şımarıklığı ile temayüz etmiş, bir hamaset erbabı soruyor: -Hocam, "Mali Kural" bizi bozar mı? Hocası, cevap veriyor: -Bekleyelim ve görelim!

Aynen tahmin ettiğim gibi.. Merkez Bankası'nın (MB) geçenlerde açıkladığı çıkış stratejisini beğenmemişler. Dahası..

Hatırladığım kadarıyla.. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra, bir iş adamı söyle demişti: -Burjuvazi, işçi sınıfına beş çeker! 1 Mayıs etkinliklerini izlerken, bir çok tatsız hatıra ile birlikte, bunu da hatırladım. Kimin kime kaç çektiğini bilemem, ama şunu biliyorum. Sosyal sınıflar, bazen kendi kalelerine de gol atarlar. Eğri oturalım, doğru konuşalım.

Para, para, para.. İnsanoğlunun para ile olan ilişkisi, sürekli problem üretmiş. İki ünlü Amerikalı iktisat tarihçisi, geçmişte yaşanan ekonomik ve finansal krizleri tartışıyor. Bir tanesi, vaktiyle Hollanda'da ortaya çıkan "lale çılgınlığından" (Tulipomania) dem vuruyor. İnsanların "spekülatif talep ve balon" üretme yeteneklerine, bir üst sınır çizilemeyeceğini vurguluyor. 1630'lu yıllarda, "lale soğanı" piyasasında yeşeren muazzam servetlere, vadeli pozisyonlara, finansal balonlara ve balonun patlamasıyla ortaya çıkan gelişmelere değiniyor.

Eskiler, "tecâhül-i ârif" derlerdi. Şimdiki nesil, "salağa yatmak" diyor. Tercümesi şu: -Bildiği halde, bilmiyor görünmek.. Geçenlerde, "tecâhül-i ârifâne" bir tacize maruz kaldım.

İsterseniz, en kritik sorudan başlayalım: "Göbeğini kaşıyan adam" anayasa yapabilir mi? -Elbette! "Köpeğini kaşıyan madam" anayasa yapabiliyorsa, "göbeğini kaşıyan adam" da pekâlâ yapabilir. Gelelim zurnanın zırt dediği yere.. Birilerinin gönlünde yatan o muhteşem anayasa, nasıl bir anayasadır? - Özetle şöyledir:

Şaşkınlıkla izliyorum..

Yabancı gazeteci, nabız yokluyor: -Orta Vadeli Program (OVP), IMF'li bir programın yerini tutar mı? Anlatmaya çalışıyorum: IMF olsa da olmasa da, OVP hep olacak. Ondan kaçış yok.

Anayasa yapamıyoruz. -Neden? -Kurnazlığımızdan.. Demokratik açılım, tökezliyor.

Kafaları tırmalayan soru şu: