Mehmet Oruç

Hazreti Ali Hazreti alışveriş için gittiğinde yolda borçlu birini görünce elindeki parayı ona verdi. Eve eli boş dönünce, hazreti Hasen ve Hüseyin'in ağladıklarını gördü. Mubârek gönüllerine üzüntü gelip, bu elem ile dışarı çıktı.

Hazreti Ali, gâyet fakîr bir hâle geldi. Zîrâ mübârek eline bin altın geçse, bir tanesi ertesi güne kalsın demezdi. O gün hepsini fakîrlere dağıtırdı.

Resulullah Efendimize, Îsâ aleyhisselâmın kavminden biri gelip, dedi ki: Yâ Muhammed! Allahü teâlâya bütün Peygamberlerden yakînim ve sevgiliyim. Seyyidil evvelin ve âhırîn benim, dersin.

Bir gün, Sultân-ı Enbiyâ ve Resûl-i müctebânın huzurlarına üç kimse geldi. Biri Hazreti İbrâhîm aleyhisselâmın kavminden, biri Hazreti Mûsâ aleyhisselâmın kavminden, biri Hazreti Îsâ aleyhisselâmın kavminden idi.

Eshâb-ı kirâmın ileri gelenlerinden Ebûdderdâ hazretleri anlatır: Süleyman aleyhisselâmın bir oğlu ölmüştü. O, buna çok üzülmüştü. Bunun üzerine kendisine, Allahü teâlânın emri ile iki melek geldi.

Günümüz insanı, bela ve musibetlere karşı çok dayanıksız ve sabırsız. Başına bir iş geldiğinde hemen isyan ediyor. Bu isyan sıkıntının gelmesine sebep olan insanlardan başlayarak Cenab-ı Hakka kadar uzanıyor.

Bir gün Eshâb-ı güzîn, Resûlullah Efendimize dediler ki: Yâ Resûlallah! Hazreti Ali'yi bu kadar çok seversiniz. Hikmeti nedir, bize haber ver ki, biz de bilelim ve önceki muhabbetimizden de çok muhabbet edelim.

Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: "Hayber günü muhakkak ben bu bayrağı yarın bir şahsa veririm. Allahü teâlâ onun üzerinde fetih müyesser eyler. O şahıs Allahü teâlâyı ve Resûlünü sever. Allahü teâlâ ve Resûlü de onu severler."

Bahr-ül-Ulûm adındaki tefsîrde bildirilen hadîs-i şerîflerde Resulullah efendimiz şöyle buyurdu: "Ümmetimin en merhametlisi Ebû Bekir'dir. Dinde en kuvvetli olan Ömer'dir. Hayâsı en çok olan, Osman'dır.

Hazreti Ali, Medîne dışına çıkmıştı. Gördü ki, bir köylü kuyudan su çekip, davarına su verir. Hazreti Ali; köylüye dedi ki: Yâ kişi, sana ücret ile su çekeyim mi. O da hoş, iyi olur dedi. Her kovaya bir avuç hurmaya ücret ile pazarlık ettiler.

İmâm-ı Begavî "Hel etâ" (insan) sûresinde, meâl-i şerîfi "Onlar kendileri arzû ettikleri (içleri çektiği hâlde) yiyeceği, fakîrlere, öksüze ve esîre yidirirler" olan sekizinci âyet-i kerîmenin tefsîrinde bu âyet-i kerîmenin iniş sebebi ile ilgili olarak şu kıssayı nakletmişlerdir:

Hazreti Ali'nin dört dirhemi var idi. Onun birisini âşikâre, açıktan sadaka verdi. Birisini gizli tasadduk etti. Birisini gece, birisini de gündüz tasadduk etti. Allahü teâlâ bu âyet-i kerîmeyi inzâl buyurdu. "Mallarını Allah yolunda, gece-gündüz, gizli-âşikâr olarak dağıtanların, Allahü teâlâ indinde ecrleri çoktur ve hâzırdır. Onlar için gelecekte korku yoktur. Geçmiş için mahzûn olmaz, üzülmezler." [Bekara sûresi 274]

Hazreti Ali'nin nikahı için toplanan Eshabı kiram, Hazreti Alî'nin vekîli kim olacak diye baktılar. Biraz durakladılar. Derhâl Cebrâîl aleyhisselâm gelip, dedi ki, yâ Resûlallah! Allahü teâlâ sana selâm edip, emretti ki, hutbeyi Hazreti Ali okusun. Yani vekil değil kendisi bulunsun.

Dün, yıl dönümü münasebetiyle Malazgirt Savaşı'ndan bahsetmiştim. Bugün de bu savaşın kahraman komutanı, Sultan Alparslan'dan bahsetmek istiyorum... Sultan Alparslan Türk milletinin en büyük kahramanlarındandır. İyi bir tahsil gördü, sayısız zafer kazanarak mertliği ve iyi kumandanlığı ile ün saldı.

Peygamber efendimizin Hazreti Hadîce-i kübrâ'dan altı evlâd-ı kirâmları vücûda geldi. İkisi erkek ve dördü kız. Hadîce-i kübrâ, Fâtıma-i Zehrâ'yı küçük yaşta bırakıp, dâr-ı fenâdan dâr-ı bekâya göç etti, vefât etti. Resûl-i sekaleyn Efendimiz Hazreti Fâtıma'yı bülûg çağına kadar kendi yanında bakıp, terbiye ettiler.

Bugün bundan 934 sene önce, 1071 yılında Ağustos'un 26'sı Cuma günü yapılan ve Türk İslam tarihinin dönüm noktalarından birini teşkil eden önemli bir savaşın yıl dönümü... Bu, Türklere Anadolu'yu kazandıran Malazgirt zaferi... Bu zafer, dînî, millî, siyâsî, askerî neticeleri ve Türk-İslâm târihinin en büyük zaferlerinden biri olması bakımından önemlidir.

Resûlullah Efendimiz Hazreti Ali'nin yetişmesine çok gayret sarf edip, ilkbahâr bulutu gibi o goncaya kol-kanat gerdi. Hazreti Ali beş yaşına girdiğinde, Hîcâz memleketinde az yağmur sebebi ile kıtlık oldu. Gıdâ yokluğundan halk sıkıntıya düştü. Ebû Tâlib'in çoluk-çocuğu çok idi.

Resûlullah Efendimiz Hazreti Alî'nin beşiğini sallar idi. Beşiğinden çıkarıp götürür ve gezdirirdi. Her ne vakit ki, Resûlullah Efendimiz gelse, Hazreti Ali, derîn uykuda bile olsa, uyanırdı ve beşiğinden kollarını çıkarırdı. Ellerini Hazreti Resûlün boynuna sarardı. O da hemen alıp, bağrına basardı.

Peygamber efendimiz Hazreti Ali'ye buyurdu ki: "Ya Ali! Altı yüz bin koyun mu istersin, yahut altı yüz bin altın mı veya altı yüz bin nasihat mı istersin?" Hazreti Ali dedi ki: "Altı yüz bin nasihat isterim." Peygamber aleyhisselam buyurdu ki: "Şu altı nasihate uyarsan, altı yüz bin nasihate uymuş olursun.

Hazreti Ali'nin hikmetli sözleri birçok kitaplarda toplanmıştır. Bunlardan Emsalü İmam Ali, Gurer-ül-Hikem ve Dürer-ül-Kilem adlı eserler basılmıştır.