Metiner Sezer

Pil bitti. Kendimi tekrar etmeye başladım. Tembellik var üzerimde. Miskinleştim. Bunların hepsi yorgunluk alameti. Sizlerden izin istiyorum.

Türkiye ekonomisinin en büyük problemi hiç şüphe yok ki, "cari açık" problemi. İhracatı ithalatını karşılamıyor çünkü. Karşılamayınca da "cari açık" veriyor.

Önceki gün "Uluslararası Gençlik Günü (UGG) idi. Birkaç mesajla geçiştirildi. Ana temasına bakıp "iyi oldu" demek de mümkün; yaygın anlamına bakıp "vah vah" demek de.

Siyasetçiler ne zaman sesini yükseltse bu hikaye düşer aklıma. Anlatayım da sizin aklınıza da düşsün. Enteresan bir hikaye ve de bir o kadar ibretli.

ürkiye ekonomisinin en büyük handikabı para çıkmazıdır. Müteşebbis insanı çok, büyüme potansiyeli fazla ama parası yok. "Para yok" diye eli böğründe oturacak değil ya; bir şeyler yapıyor tabii.

Türkiye dünyanın 16'ncı, Avrupa'nın 6'ncı büyük ekonomisi. Önümüzdeki senelerde dünyanın 10'uncu, Avrupa'nın ikinci ekonomisi olmak gibi bir arzusu var ayrıca.

Malatyalının en belirgin vasfı, müteşebbisliğidir hiç şüphesiz. Ne yapar eder, kendisine kârlı bir kazanç kapısı bulur.

Hakkari'de arkadaşlarla iftarı yapmış, şehirde dolaşıyorduk. Baktım, gençler broşür dağıtıyor.

metinersezer

Eşime dostuma; "Kendilerine bir bireysel emeklilik sigorta hesabı açtırmalarını ve tasarruflarını orada değerlendirmelerini" tavsiye ediyorum. Yüzde 25 Devlet Katkısı var çünkü. 100 lira yatır, 125 lira al. Çifte kavrulmuş kadayıf. Hesabın bir de kendi geliri var ki; o da üstünün kaymağı.

Hakkari'yi görmemişsinizdir belki ama mutlaka duymuşsunuzdur: Terörün merkezi! Eşkıya barınağı! Televizyonlar öyle gösteriyor. Gazeteler öyle yazıyor.

Merkez Bankası bekleneni yaptı ve faiz oranlarını yüzde 75 baz puan arttırdı. Neden gerek duydu buna? Perdeyi aralayıp hafiften şöyle bir bakalım, isterseniz.

Azerbaycan ile Libya arasına, Suudi Arabistan'dan geçecek şekilde bir yay çizin ve bakın: Dünyanın en büyük petrol ve doğalgaz rezervinin bu hilal içinde kaldığını göreceksiniz.

Dünya "marka şehir"lerin dünyası olmaya başladı. Bırakın küçük şehirleri, marka değilse ülkelerin dahi esamesi okunmuyor artık. Varsa yoksa "marka şehir." "Marka şehir"ler de kısım kısım. Ticari misyonu olanlar "ticaret şehri", turistik misyonu olanlar ise "turist şehri."

İtalya'daydım. Lambordiya ve Toskana bölgelerini gezdim. Milano, Floransa, Siena ve San Gimignano şehirlerinde dolaştım. Bu saydığım tarihî kentlerin her birisi turizm şehri. Bologna değildi, şimdi o da oldu.

Hani şehirler vardır rüyalarımızı süsleyen. Hiç gitmemişizdir ama hep orayı düşünür, orayı yaşarız. Hikâyesini dinlemiş ve çok etkilenmişizdir çünkü.

ABD ile Avrupa Birliği (AB) ülkeleri arasındaki mevcut ticaret hacmi 5 trilyon dolar civarında. Taraflar bu hacmi daha da büyütmek istiyor ve şimdi "Serbest Ticaret ve Yatırım Anlaşması" yapmaya hazırlanıyorlar. Müzakereler bu hafta başladı. Anlaşmanın bir sene içinde imzalanması bekleniyor.

Gezi Parkı yeniden tasarlandı, çiçekler dikildi ve halkın hizmetine sunuldu. Maksat hasıl oldu yani. De... insan şu soruyu sormadan edemiyor: Atılan taş, ürkütülen kurbağaya değdi mi?

Dünya 1990 yılına kadar iki bloktu. Komünist ülkeler, kapitalist ülkeler. Komünistlere göre kendilerinden başkası "diğer"leriydi ve hepsi "düşman"dı.

Sene 1980. Askerî darbe olmuş ve Türkiye'yi askerî cunta yönetiyor. Emekli Korgeneral Abdullah Tırtıl da İstanbul Belediye Başkanlığı görevine atanmış.