Metiner Sezer

Övünmek gibi olmasın ama çok hızlı yemek yerim. Beş dakikada Beşiktaş! Hatta, bu güzel hasletimi menfaate dönüştürmeyi dahi düşündüm. O kadar güveniyorum yani kendime. Namı dünyanın dört bucağına yayılası Genel Yayın Yönetmenimiz Nuh Albayrak'ın karşısına dikilip kendisinden maaşıma zam talep etmeye kadar genişlettim bir ara bu hayalimi. Öyle ya, iş yapmaya daha fazla vakit ayırıyorum! Neden bunun bir karşılığı olmasın ki?

TİM Başkanı Mehmet Büyükekşi sevinçten uçuyor. Nasıl sevinmesin ki? Dolar yükseldi! Düşük kurdan dolayı kârı azalan, hatta müşterisini kaybeden ihracatçının yüzü güldü birdenbire.

Dertliyim, dertli! Mısır'da yaşananlar beni dert küpü yaptı. Daha doğrusu, Mısır hadiselerine bakışımızın alâkasızlığından dertleniyorum! Yorumları okuyorum. Mısır ve Orta Doğu uzmanlarını dinliyorum. İğrenç! Sözü döndürüp dolaştırıp Türkiye'ye, daha sonra da AK Parti Hükümeti'ne getirip fırtına koparıyorlar. "Bu şanlı direnişi Türkiye neden uygulamıyor?" Ya da "Mısır şanslı. Türkiye gibi örnek alacakları bir ülke var!" Hani sen Mısır uzmanıydın? Polemikten başka bildiğin bir şey yok senin!..

Türkiye'de ihracatı 1 milyar doları aşan il sayısı 14! Samsun on beşinci olmak istiyor. Mümkün mü? Mümkün. Mümkün çünkü, o potansiyel var.

İstanbul geçen hafta sonu güzel bir gün yaşadı; daha doğrusu gece. Üç önemli öge bir araya gelir de orası güzel olmaz mı? Kim bu 3'lü? Hemen söyleyeyim:

Seçimlere şunun şurasında dört ay kaldı. Aldı beni bir endişe ki, anlatamam. Nasıl endişelenmeyeyim? Daha şimdiden liderler birbirine demediğini bırakmaz oldu.

Başbakan Erdoğan ve Dışişleri Bakanı Davutoğlu o ülke benim, bu ülke senin koşturuyor.

Sabancı Üniversitesi farklı olduğunu gösteren bir projeye daha imza attı. ABD'nin önde gelen yönetim bilimleri üniversitelerinden biri olan Massachusetts Institute of Technolog (MIT) ile iş birliği yaparak gündeme geldi bu kez. Teklif, MIT'ten geldi aslında.

Yerli, yabancı fark etmez aslında. Sermayenin tek bir isteği vardır; kâr. Sermaye, kâr etmek ister.

Nakliye ile uzaktan yakından alakası olmayanların bile kamyoncu ile bir bağı olduğunu inkar edebilir miyiz? Kamyon arkası yazılar mesela.

Sene 1989. Duvarların yıkılıp "Demir Perde" ülkelerinin dağıldığı dönem yani. Sovyetler Birliği'nin yıkılmasıyla birlikte sayısız Türk cumhuriyeti kuruldu. Azerbaycan... Türkmenistan... Özbekistan... Kırgizistan başta olmak üzere hemen hepsi "ağabey" bildikleri Türkiye'ye döndü yönünü. Ayrıca, başlarına Türkiye'ye yakın liderler getirerek; pekiştirdiler bu samimiyetlerini. Hakeza, Barzani ve Talabani. Bu iki Kürt lider için de suyoluydu Ankara. "Ağabey" deyip el pençe divan duruyorlardı.

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Dermatoloji Anabilim Dalı "Sedef Hastalığı Ünitesi" açarak; yine önemli bir projeye imza attı.

Şu halimize bakın! Yargı-Yürütme kavgası yetmezmiş gibi bir de Kars'a dikilen İnsanlık Anıtı dert oldu başımıza! Ucube mi değil mi? Gel de çık içinden! Tartışma gerekli; ona bir dediğim yok! Tartışarak, konuşarak tanıyacağız birbirimizi. Yakınlaşacaksak, ancak böyle yakınlaşacağız. Da... çalıyı tersine sürümek niye? Biri oraya çekiyor, diğeri buraya! Kimse burnundan kıl aldırmıyor!

Gaziantep malum, Türkiye'nin sanayi şehirlerinden biri. Ayrıca, sofrasının zenginliğiyle de meşhur.

Önceki gün Gaziantep'teydim. Orada Toplum Gönüllüleri Vakfı'nın (TOG) üniversiteli gençlerle birlikte gerçekleştirdiği bir projeye katıldım.

Önceki yazımda Türkiye'nin "türban" ve "Kürt" meselesine takılıp kaldığının altını çizmiş ve demok-ratikleşme sürecinin uzaması halinde zaman kaybı olacağını ve kaybedilen bu zamanın millete çok ağır fatura ödeteceğine dikkat çekmiştim.

Türkiye 2011 yılına da "Kürt" ve "Türban" meselesiyle girdi. Demokratik yapısı problemli yani. Halbuki, çoktan halletmesi gerekirdi bu meseleleri. Halletmeliydi ki, dünya haritasının yeniden çizildiği şu dönemde kendine sağlam bir yer bulabilsin. Olmadı. Olmuyor!..

Şu zamanda "parasız" olmak kötü bir şey ama sanmayın ki, "paralı" olmak iyi; o da kötü, o da zor. Zor çünkü, elinizdeki parayı iyi yönetemediğiniz takdirde "pul" oluveriyor birkaç sene içinde. Parayı yönetmek; bir an gelir aileyi yönetmekten, bir şirketi yönetmekten, hatta devleti yönetmekten dahi zorlaşır.

2010 yılında bazı gıda maddeleri aşırı fiyatlandı. En başta salça: Yüzde 50'ye varan fiyat artışı ile ulaştı tüketiciye! Et fiyatları da öyle; yüzde 30-35 arttı, hem de onca ithalata rağmen. Hububat ve bakliyatta da artış oldu. Margarin de sürpriz bir çıkış yapıp yüzde 20-25 artışla kapadı 2010'u. Peki, 2011'de ne olacak gıda maddeleri fiyatı?

Başbakan Erdoğan, "Biz dağları deldik. Muş-Bitlis arasına 81 kilometre yol yaptık. Siz ise o şehirlere bir tane bile otel yapmadınız" diye haşladı turizmcileri. Başbakan'ın attığı bu fırça bazılarını harekete geçirdi.