Mustafa Selçuk

Piyasalarımızın en kronik problemlerinden birisi güven eksikliği idi yıllardan beri.

Hafta başından itibaren bir telaş, bir korku, sormayın gitsin. Döviz, faiz, borsa tarumar. Moraller yerlerde. Felaket senaryosunun bini bir para.

Millet olarak her türlü duyguyu uçlarda yaşamayı seviyoruz.

Son yılların trend kelimelerinden birisi eşik. "Kritik eşik, eşikte beklemek" ibarelerini hepimiz kullanıyoruz.

Üretmeyen bir ekonomi düşünebilir misiniz? Toplumsal dönüşümler, büyük sosyal devrimler dahi hep üretim biçimlerinin değişimiyle başlamış ve olgunlaşmışlardır. Tarım toplumundan sanayi toplumuna geçiş, köylü yaşamdan kentli yaşama evrim, üretim araçlarındaki farklılaşmalarla paralel gelişmiştir.

Farkındaysanız, son iki haftada birçok sıcak mevzu zihinlere doluştu. Gelin kısaca bu mevzuları turlayalım...

Greenspan beklenen açıklamayı nihayet yaptı ve taşlar hafifçe kıpırdamaya başladı.

Dün açıklanan Kamu Borç Stok Rakamları, devlet borcunun "nisbi" olarak azaldığını gösteriyor. Kamu Net Borcunun Milli Gelir'e oranı yüzde 70'e gerilemiş.

Risk getirinin kardeşidir derler. Tabii ölçülebilir riskler için söylenmiştir bu söz. Aksi halde, yatırımdan değil, maceradan söz etmek daha doğru olur.

Sanayi devrimi ile birlikte ortaya çıkan toplu üretim , sermaye kavramının da gelişmesine yol açtı. Nitekim gelişen ülkeler, sermaye birikimi sağlayan tüccarların, sanayicilerin omuzlarında yükselmişlerdir.

Alttan alta müthiş bir mücadele var Ankara'da. Rahmetli Özal, transformasyon kelimesini telaffuz edeli yirmi sene oldu ama değişmek ve gelişmek isteyenler ile "zinhar!" karşı olanların mücadelesi hiç bitmedi.

Herkesin dilinde ABD'nin "Büyük Ortadoğu Projesi" dolaşıyor.

İki haftadır hepimiz yay gibi gerildik. Kıbrıs referandumunun, piyasaları biraz gereceğine dair tahminimi, New York zirvesinden sonraki yazımda sizlerle paylaşmıştım.

İlkelerin uygarlaşması ve kalkınmasında iki tetikleyici unsur olduğunu düşünüyorum. Lider siyasetçi ve lider girişimci.

Perşembe gecesi, kendimi günlük hay-huyun dışına atıp, MÜSİAD'ın mevcut ve müstakbel başkanlarının davetine icabet ettim. İş adamları ile gazeteciler, önceden formatlanmamış bir toplantıda buluşunca, birçok mevzu açık yüreklilikle konuşuluyor tabii ki.

Başlık biraz garip oldu, farkındayım ama hislerle gerçeklerin karıştığı "alacalı" ortamlarda, zihinleri bulanan insanların bir "ayırıcı" mekanizmaya ihtiyaç duyduğunu düşünüyorum.

İki gündür yazmak istediğim bir konuya başlık bulamıyordum.

Ekonomik tariflere kavramsal olarak en çok uyan yatırım aracı borsadır.

Bizim genlerimizde var herhalde. Bir konu veya gelişme ya siyahtır ya da beyaz. Yabancı sermaye bazılarına göre hayat iksiri ve tek kurtuluş kapısıdır, bazıları içinse "emperyalist güçlerin öncü kuvveti.

Dış politikada hiç alışmadığımız bir üslup değil mi? Yıllardır hep tepkili, muhatabımız olan devletlere düşman gözüyle bakan bir devletin Başbakanının, üstelik de geçmişte ila nihaye sorun yaşanılan bir ülkedeki muhatabına böyle hitap etmesine hiç aşina değiliz.