Ömer Öztürkmen

Birşey haddini aşınca zıddına dönüşür. Dünün işçi savunucusu sosyal demokratlar iddialarında o derece ileri gittiler ki, bugün işçilerle karşı karşıya gelme durumunda kaldılar... Emekçilerin sırtından politika yapanlar şimdi onlara sırtlarını döndüler... Evet birşey haddini aşınca zıddına dönüşüyor.

Eğer siyaset arenasında partilere sağ-sol yaftası yakıştırılacaksa, CHP'den daha sağcı, daha muhafazakâr ve daha tutucu; AK partiden de daha solcu, daha sosyolist, daha açılımcı bir parti bulamazsınız.. Sağcılık ve muhafazakârlık, geçmişte bağlı olduğumuz değerleri veya değmezleri aynen devam ettirmek ise, CHP'nin Altıok'undaki ilkeleri tabulaştırmasından daha çarpıcı örnek bulunamaz. Altıok'uyla aşırı devletçiliği şoven milliyetçiliği, kökten laikçiliği, cumhursuz cumhuriyetçiliği, halktan kopuk halkçılığı, ihtilallere çanak tutmuş devrimciliği ile sağın da sağında bir partidir CHP.. Ankaralaştırılmış bürokrasisi, merkeziyetçi zihniyeti, tepeden inmeci, dayatıcı yönetimi, ekonomik açılımlara kapalı tutumuyla aşırı sağ ve muhafazakâr bir parti..

"Tek gerçek benim düşündüğümdür" vehminden hâlâ kurtulamadık.. Eğitim sistemimizde mutlaka bir çarpıklık var.. Barış içinde birlikte yaşamasını öğrenmekte bizim kadar güçlük çeken başka bir toplum yok.. Genç kuşaklar bazı ideolojileri putlaştırarak hayata atılıyor.. Eğer eğitim, genç dimağları aynı putlara yöneltmek sanatıysa bizimkinden daha güçlü sonuç alıcı bir eğitim olamaz.. Asıl soru şu:

Bizim aydınımızın bilimsel araştırmalara bakışı hâlâ 18 ve 19. yüzyıl Batı dünyasının din karşıtı determinist anlayışını yansıtır.. Oysa bu anlayış 20. yüzyılın başlarında, Kuvantum Fiziği, görecelik teorisi ve yanlışlanabilirlik ilkesi ile tamamen değişti.. Hem bilimsel araştırmaların kesinlik ve mutlaklık iddiası çürütüldü, hem de ateist bilim çevrelerinin dine karşı katı tutumu bırakıldı..

Büyük psikolog Karl Gustav Jung, "herkeste bir muhite intibak telâşı var; kimse ruha intibakı düşünmüyor, işler sadece akılla çözülmeye kalkışılıyor" diyor.. Aklın üstünlüğünü, yol göstericiliğini, düşünce sistematiğini inkâr eden yok.. Ama binlerce yıldır akıp gelen dinlerin bir davranış, belirli bir iç ve dış adaptasyon tarzı olduğu gerçeği unutuluyor..

Amerika'nın Irak'ı bombalaması için iki gerekçesi vardı: Birincisi kitle imha silahlarının mevcudiyeti, ikincisi Saddam'ın varlığı... Savaş başladığı gibi bitti diyebiliriz... Ancak ne kitle imha silahları bulunabiliyor ne de Saddam canavarı... İkisi de toz duman arasına buharlaştılar... Onlar yok oldular ama petrol kuyuları yerli yerinde duruyor... Petrol bakanlığı da...

Yıllar yılı Irak'taki Türkmenler'i ihmal edişimizin cezasını çekiyoruz. Daha da çekeceğiz.. Milli mücadeleden yeni çıkmış bir Cumhuriyetin, 1926'lı yıllarının makûs şartlarında Musul ve Kerkük Türkmenleri'ni ihmal etmesi belki o tarihte mazur görülebilirdi. Ama onları 80 yıl kendi kaderleriyle başbaşa bırakmanın ihmalini hiçbir gerekçe affettiremez..

Toplumun tam ortasında, her kafadan bir sesin çıktığı, çığlıkların yükseldiği ve ortalığın arbedeye dönüştüğü bir sırada parmağını havaya kaldırmış bir vatandaş söz istiyor: - Usul hakkında söz istiyorum... Kimse duymuyor bu sözü... Toplumun alt ve üst sıralarında bu sese kulak veren yok... Ses gürültüye gidiyor. Arbedeye devam...

Bakın ölü kültürlere saygım var, ama sevgim yok... Çünkü ölü kültürler benim duygularıma hitap etmiyor. Ama tarihi bir figür olarak bir Sümer, bir Hitit kabartmasına ilgisiz kalmayı da kendime yakıştıramam.

Birkaç yıl önce Belçika kralı Baudouin, kürtajı serbest bırakan yasayı bizzat onaylamamak için "geçici olarak" krallığı bırakmıştı... Kral Baudouin, kürtaja kesinlikle karşı olduğu için kürtajı serbest bırakan ve tartışmalara yol açan yasayı onaylamayı vicdanen kabul edemeyeceğini bildiriyordu... Bunun üzerine hükümet yasanın yürürlüğe girmesini sağlıyabilmek için geçici olarak krallığın askıya alınmasını teklif etti..

Birinci petrol pazarlığını kaybetmişiz.. Türkiye'nin hudutları çizilirken, Osmanlı topraklarındaki petrol kaynakları yağmalanmıştır... "Birinci petrol pazarlığını kaybetmiş bir ülkeyiz" derken Türkiye hudutları dışında kalan Osmanlı topraklarındaki petrol kaynaklarının nasıl yağmalandığını anlatmak istedim.

Kimi politikacılar son günlerde "uluslararası meşruiyet" peşine düştüler. Oyunu kullanırken meşruluğu aradılar... Meşruiyet kelimesi lugatte şeriata uygunluk halini anlatır... İlk anlamı bu...

Onlara inançsız bir din lazımdı; sonunda buldular: Bilimperestlik.. Bu bilimperest insanlar dini inanca yabancılaştırma, inançtan koparma çabasına düştüler.. Kopardılar da..

İnşallah savaş olmaz.. Ama olursa, Türkiye'nin Saddam sonrası Arap dünyası ile ilişkilerini yeniden gözden geçirmesi gerekecek.. Değişken günübirlik politikalarda, Arap ülkeleri ile olumlu sonuçlar alamadığımızı, alamayacağımızı artık kabul etmeliyiz..

Tuhaf bir devirde yaşıyoruz... Çevrelerinde ilgi ve şaşkınlık uyandıran herkese "entelektüel" diyorlar.. Kurulu düzene karşı gelmenin, karşı gelinmese bile, karşı görünmenin, ama mutlaka karşı görünmenin bazı insanlara ayrıcalık kazandırdığı bir yanlışlıklar komedisi şöhret yolu.. Fikir üretmek, bilgi üretmek, öneride bulunmak hak getire..

Pozitivizmin dine başkaldırdığı yıllarda, tıpkı fen bilimlerinde olduğu gibi sosyal bilimlerin de Galileo ve Newton'larını bulacakları iddia ediliyordu.. Sosyal bilimlerin de tıpkı fizik yasaları gibi, determinizm gereği kesin sonuçlara varabileceği savunuluyordu..

Batı bilim çevrelerinde zamanla yanlışlığı veya yetersizliği anlaşılmış bazı teorileri biz hâlâ kesin doğrular gibi kabullenme alışkanlığındayız. Aslında buna alışkanlık da denemez; bu bilgiler daha sonra bir önyargı, hatta bir dogma olarak düşünce hayatımızın temeline yerleşiyor, sosyal hayatımızın vazgeçilmez tabuları haline geliyor.. Günün birinde birileri çıkıp doğru sanılan bu bilgilerin 100 yıllar önce kesin doğrular olmadığının ispat edildiğini söyleyince hayretle karşılıyoruz ve inanamıyoruz.

"Beynime inanmıyorum" diyor İomesco, Romen-Fransız karışımı oyun yazarı büyük dehâ.. Dahası var: "Ben her sabah Allah'ım sana inancımı arttır" diye dua ediyorum diyor. Ön yargılardan, akıl ve bilimperestlikten kurtulmuş bir insanın iç yakarışı..

Entellektüel hayatımız sol ve dayatıcı fikirlerin tekelinde geçtiği için son yüzyılın bilimsel devrimlerini nasıl ıskaladığımızın farkında bile değiliz..Bilim dünyasını hemen hemen 100 yıl geriden takip ediyoruz..

Batı dünyası, bilim hakkında beslenen pozitivistik inançlara eskisi kadar güvenmiyor. Daha doğrusu pozitivist bilim anlayışı bugün için modernlik sıfatını haketmiyor artık. Modern bilim diye Türk aydınına yutturulan katı Pozitivizm, Marksizm, Freudizm, Darwinizm teorileri bir zamanlar kendi alanlarında olup biten herşeyi açıklayıcı güçte görülüyorlardı.