Sabahat Emir

Üzülerek merak ediyorum "aydın" diye takdim edilen kişilerin, üne kavuşmuş bazı sanatçıların batıya Türkiye'yi şikâyetleri daha ne kadar devam edecek?

Bu tabire ilk defa bir bayan köşe yazarının yazısında rastladım. Kendisinin de kayıp kuşak kızlarının temsilcilerinden olduğunu söyleyen yazar, bir hayli ilgimi çeken bu tabiri şöyle açıklıyor: ahlak ve edebe önem veren, yalan söylerken yüzü kızaran, aşık olan, namus denilen bir kelimeden haberdar olan genç kızlar topluluğu...

Amerikan ağırlıklı batı sinemasında şiddet filmlerinin yanı sıra fantastik filmler de gittikçe ağırlık kazanmaya başladı. Yüzüklerin Efendisi, Narnia Günlükleri, Harry Potter derken şimdi de Altın Pusula (The Golden Compass)...

Tepecik yolu sonundaki kavşakta her gün çekilmez bir trafik kargaşası yaşandığını, yetkililerin ivedilikle bir çözüm bulması gerektiğini geçen yazılarımın birinde ele almıştım.

Mahsun Kırmızıgül'ün senaryosunu yazıp yönettiği, huzurevindeki yaşlıların dramını anlatan "Beyaz Melek" isimli filmini görmedim. Malum, şu sıralarda bütün hassasiyetim üzerimde. Durumumu bilen film eleştirmeni Ömür Gedik'e telefon edip: "Ne dersin, gidip seyredeyim mi?" diye sordum.

Yıllar önce İtalyan Türkolog Anna Masala ile yaptığımız bir sohbette, o kadar niyetlenmeme rağmen bir türlü Konya'daki Hz. Mevlana türbesini ziyaret etmenin ve Şeb-i Arus törenlerini izlemenin kısmet olmadığını söylemiştim. Mevlana hayranı olan Anna Masala, gülümseyerek: "Ancak o, çağırırsa gidersin!" demişti.

Geçen yazımda "kuş olup uçsam" demiştim ya, bu isteğimi bir şekilde gerçekleştirdim. Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı değerli dostum Menderes Türel'in 16 Kasım'da başlayan Antalya 8. Piyano Festivaline daveti üzerine kuş olup üç günlüğüne Antalya'ya, müziğin diyarına uçtum. İki güzel konsere gittim.

Bu yıl öğretmenler gününde yazı yazmadım. Bakalım neler söylenecek, köşelerde neler yazılacak diye bekledim.

Son yıllarda unutulan bir şarkının güftesi birkaç gündür zihnimde dolanıp duruyor: " Kuş olup uçsam sevgilimin diyarına... Saçından bir tel alsam koysam canıma".

Yazma sanatı, bir dilin en doğru, en anlamlı, en kıvrak şekilde kullanıldığı; zihinleri açmaya, muhayyile ve düşünceleri kamçılamaya yönelik zor ama zevkli bir sanattır. Yazarlığın ön şartı kullandığınız dili çok iyi bilmektir.

Yönetmen Mesut Uçakan'ın "Anka Kuşu/ Bana Sırrını Aç" filmini tanıtım gösterilerinde seyredenler "Bu film çok tartışılacak!" hükmüyle salondan çıkıyorlardı.

İlk defa ünlü okülist Papüs tarafından dile getirilen "Bir sineğin kanat çırpması, evrenin bir başka köşesinde yeni bir oluşuma ya da yıkıma sebebiyet verir" sözünden hareketle, 1963 yılında Edward N. Lorenz isimli bir bilim adamı: "Bir sistemin başlangıç verilerindeki ufak değişikliklerin, büyük ve öngörülmez sonuçlar doğurabileceği"ne ilişkin bir prensip keşfetmiş ve bu prensibi şöyle tanımlamış:

Topkapı Çinili Camii imamı Ahmet Yuter'i yeni tanıdım. Sosyal ilişkileri güçlü, hoşgörülü, yardımsever; her şeyden önce insan psikolojisinden anlayan, gönül dostu demokrat ve aydın bir hoca... Sevgili okuyucularımdan çoğunun da onu tanıdığını sanıyorum. Çünkü Yuter'in, mabedi ve cemaati diri tutmak amacıyla yaptığı çalışmalar dolayısıyla cami imamı olarak toplumda farklı bir yeri var.

Yaz mevsimi içimizi, dışımızı yakıp geçtikten sonra, sonbahar solgun renkleri, ürpertici serinliğiyle kapımıza dayandı işte! Bu kış oldukça soğuk ve yağışlı geçecekmiş.

Atatürk filminin yapılması Türkiye'de uzun zamandır tasarlanan bir projedir. Basında zaman zaman bazı Hollywood aktörleriyle görüşüldüğü; anlaşıldığı, anlaşılacağı türünde haberler çıkar. Ama arkası gelmez. Şimdilerde ülkemize konser vermek için gelen, bir devlet adamı ağırlamasıyla Çankaya'daki Cumhuriyet resepsiyonuna katılan, Anıtkabir'i ziyaret eden Kevin Costner'a da teklif yapılmış.

Güç odaklarının bitip tükenmez hırsları yüzünden savaşın, şiddetin, terörün ve entrikaların kıskacında ölüm kasırgalarının karanlık bir geleceğe sürüklediği dünyada kurtuluş çaresi olarak; küresel bir ahlak anlayışının egemen kılınmasına büyük ihtiyaç var. Maddeye tapar hale getirilen insanların yerlerde sürüklenen bilinçlerinin yükseltilmesi yolunda insani sorumluluk hisseden herkesin, her çevrenin ivedilikle çaba göstermesi şart.

Türkiye'yi yasa boğan şehitlerimizin acısı Altın Portakal Film Festivalinin heyecan ve coşkusunu hüzne çevirdi. Benim de zaten yaralı olan yüreğimi daha bir dağladı.

Savaşların, terörün ve alabildiğine şiddetin hüküm sürdüğü bu karanlık çağda bunalan toplumların sorunlarına eğilen, insanı anlamaya ve ona yaşama umudu aşılamaya çalışan güç; sanat... En ağırlıklı ve etkin olarak da sinema... Onun için sinema, evrensel çapta yükselişe geçmiş durumda. Ülkemizde de sayıları gittikçe artan film festivalleri ve bu festivallere gösterilen ilgi bunun en bariz göstergesi... Bu festivaller içinde en eskisi ve en fazla ilgi toplayanı Antalya Altın Portakal Film Festivali...

İçinde yaşadığımız zaman dilimi, yalnız "karanlık çağ" olmakla kalmıyor; gücü ellerinde toplamak isteyen odakların gözlerini kan ve hırs bürümüş baş aktörlerinin sinsi sinsi hayata geçirmeye çalıştıkları dehşetengiz planları yüzünden giderek "ölüm çağı"na dönüşüyor.

Zaman zaman gazetelerde yazarlık öğretimi ile ilgili haberler okuyorum. Son günlerde bazı televizyon kanallarında görmeye başladığımız romancı Pınar Kür de bu işe girişmiş. Kurgu yapmayı öğretmek için öğrencilerine "Anna Karenina"yı okumalarını şart koşmuş. Anladığım kadarıyla bu oldukça hacimli roman öğrencilerinin gözünü korkutmuş. Doğrusu hiç şaşırmadım. Günümüzde hevesli gençler hangi meslekte olursa olsun sekmeden uçmak istiyorlar.