Seçkin Başkan

Faruk utanmıştı. Arkadaşının gözlerinden kaçırıyordu gözlerini. Turgay başını salladı:

Öğle yemeğinden sonra açık havada biraz uzandılar. Handan kızlarla birlikte çiçek toplamaya gitmişti.

Muhteşem bir gün geçirdiler o gün... Kahvaltıdan sonra kızlar ve Turgay yürüyüşe çıktılar. Selma ile Handan öğle yemeği için hazırlık yapıp kahvaltı bulaşıklarını hallettiler.

Faruk ve kızlar gelmişlerdi piknik alanına. Fulya koşarak Turgay'ın arabasına geldi ve Selma'ya sarıldı sevgiyle: - Benim güzeller güzeli kızım, canım kızım, nasılsın bakayım?

Sabah erkenden kalkmıştı Handan. Bir gün önceden yaptığı elmalı kek ve patatesli böreği güzelce paketleyip torbaya koydu.

Selma koşarak gelip telefonu kaldırdı. Mutfakta meşguldü telefon çalmaya başladığı zaman. Ellerini kuruladı önlüğüne ve neşeli bir sesle konuştu:

Faruk o gün eve geldiğinde daha farklıydı. Kızları sessizce ona hoş geldin dedikleri zaman ikisine de sarıldı.

Handan'ın odasına birlikte girdiler. Genç kadın hemen masasına geçip telefonu kaldırdı ve iki çay söyledi. Sonra gülümseyerek arkasına dayandı:

Doktor Faruk'u dikkatle izliyordu. Hafifçe gülümsedi: - Bir arkadaşınız olsa... Sizi dinleyebilen, sizinle paylaşabilen özel bir arkadaş... Bakın Faruk Bey, atın bu düşünceleri kafanızdan.

Psikiyatrist Haldun Bey dikkatle karşısındaki adama baktı. Faruk yere bakıyor ve doktorla göz göze gelmekten kaçınıyordu. Derin derin soluyordu.

Gece yarısına doğru Handan ayağa kalktı: - Ben izninizi rica edeceğim. Çok geç oldu. Haşim Amca, harika bir geceydi, çok teşekkür ederim. Bir gün ben de sizi benim evimde ağırlamak isterim. Bu kadar güzel yemekler yapamam ama...

Handan gülümseyerek ilerledi ve; - Merhabalar Faruk Bey, dedi. Faruk başını kaldırdı ve bir süre baktı genç kadına. Zeytin yeşili bir bluz ve siyah pilili bir etek giymişti. Boynunda yeşil taşlı bir kolye vardı. Sade makyajı ve duru teniyle çok güzel görünüyordu. Faruk hafif bir ses tonuyla mırıldandı:

Faruk, bir süre sessiz kaldıktan sonra; - Ben anlatamıyorum... diye başladı konuşmaya. Acım çok büyük, ne yapacağımı bilemiyorum. Yaptığım her şey karımın arkasından bir yanlışa düşmemek için. Fakat bakıyorum herkes benim kadar duyarlı değil, çocuklarım bile değil...

Haşim Bey memnun bir şekilde başını salladı: - Çalışkandır o kız. Sağlam kızdır. Babası da rahmetli çok dürüst bir adamdı. Bunca senelik iş hayatımda güvendiğim tek insandı Halil. Nur içinde yatsın. Kendi gibi sağlam, dürüst bir kız yetiştirdi. Ne kadar iftihar etse azdır.

Haşim Şahin'in emektar yardımcısı Feride Hanım o gün oldukça telaşlıydı. Bir gün önceden sarma sarmış, zeytinyağlıları pişirmişti. Sabah erkenden girdi mutfağa. İnci Hanımın vefatını duyduğu zaman çok ağlamıştı. Selma'nın çocukluğunu bilirdi, dolayısıyla da İnci'yi çok iyi tanırdı. Telaş içinde son defa baktı hazırlıklara. Her şey tamam gibi görüyordu. Huriye'ye seslendi heyecanla:

Handan o haftayı oldukça yoğun geçirdi. Yeni işine uyum sağlamak çok zor olmamıştı. Hemen kavramış ve birkaç günde kendini kabul ettirmişti.

Handan konuya yabancı olduğu için terbiyeli bir şekilde dinliyordu. Selma ona döndü: - Çok sevdiğimiz bir arkadaşımız... Taa fakülteden. Karısını kaybetti genç yaşta. Amansız bir hastalık işte. Bir türlü kabullenemiyor. İki kızı var gül gibi. Biri on altı yaşında, biri on iki. Çocuklar zindanda gibi olmuşlar. Psikolojileri bozulmuş. Her an karısının yası tutuluyor evde. Korkunç bir durum anlayacağın.

Yemek çok özenle hazırlanmıştı. Selma Hanımın annesi iki yıl önce vefat etmişti. Haşim Bey o günden beri bu muhteşem villada iki yardımcısı ile birlikte yaşıyordu. Yemek ve Haşim Beyin özel işlerine bakan emektar Feride ve ayak işlerine bakan kız Huriye yaşlı adamın eli ayağı gibiydi. Haşim Bey masanın başına oturmuştu. Eliyle "buyurun" der gibi bir işaret yaptı, ardından ilk lokmayı beklemeden ağzına attı:

Haşim Bey uzun boylu, beyaz saçlı, yetmişli yaşlarda olmasına rağmen hâlâ dinç bir adamdı. Handan'a hoş geldin dedikten sonra;

Selma Fatma'nın getirdiği kahveden bir yudum aldıktan sonra endişeli bakışlarla dinlemeye başladı yardımcı kadının anlattıklarını. Fatma gözyaşları içindeydi konuşurken: