Seçkin Başkan

Serpil doktorunun ne söylemek istediğini anlayacak durumda değildi. Onun yüzüne baktı. Gözlerinde donuk bir ifade vardı:

Profesör Gülsevin Aktaş elindeki tahlil sonuçlarına bakarken yüzünün şekli değişmişti. Serpil dikkatle izliyordu onu. Dudaklarını ısırdı ve korkuyla fısıldadı:

Akşam yemeklerini sessizce yediler. Serpil içinde yaşadığı kavgaya yenik düşmüş ve sinirli davranarak kocasını kırmıştı.

Serpil evine dönerken çok durgundu.. Kulaklarında çınlayan sözler içini kavuruyor, çaresizlik ve umutsuzluk hücrelerini esir almış bir şekilde bedenini hissizleştiriyordu.

Hastanenin soğuk koridorlarında Profesör Gülsevin Hanımın peşinde, onun hızlı adımlarına yetişmek için âdeta koşarcasına yürüyen Serpil heyecan içindeydi. Tomografisi çekilmiş, sonucu bekleyeceklerdi artık. Profesörün odasına girdiler birlikte.

Serpil o gece kayınvalidesine, kayınpederine ve kocasına bir şey hissettirmemek için çok büyük gayret sarf ediyordu.

Doktorun muayenehanesi son derece sıcak bir tarzda döşenmişti. Kendisinden önce bekleyen iki hasta daha vardı. Serpil sessizce oturdu ve masanın üzerindeki mecmualardan birini karıştırmaya başladı. Sekreter kız yan gözle kendisini süzüyordu.

Serpil tedirgin olmuştu. Kocasına bu durumdan hiç bahsetmemeye karar vererek eve gelir gelmez doktorun verdiği profesörün muayenehanesini aradı ve randevu aldı.

Serpil mutfakta ocağın başındaydı. Ellerini önlüğüne kurulayarak ayaklarının ucuna basa basa salona gitti.

Bebeklerin bulunduğu odanın önündeki camekâna dayanmıştı Zafer. Mümtaz Bey içerideki hemşireye Serpil'in adını söylemişti.

Onlar sevinç içinde kucaklaşırken hemşire yanlarına yaklaştı: - Serpil Hanımı görebilirsiniz. Kendisini odasına aldık.

Hep birlikte doğumhanenin önündeki bekleme salonunda oturmuşlardı. Mümtaz Bey ayakta dolanıyordu sadece.

Hastane yetkilileri Serpil'in doktorunu aradılar. Yirmi dakika kadar sonra doktor hanım girdi aceleyle kapıdan içeriye. Zafer deli gibi koştu onun yanına:

Aradan geçen altı ay sonunda Serpil annesinin acısını biraz daha kabullenmiş, bir ay kadar kayınvalidesiyle birlikte oturduktan sonra yeniden evine dönmüş, hayat eskisi gibi devam etmeye başlamıştı.

Doktordan çıktıktan sonra bir müddet yürüdüler. Doktor yapması gereken şeyler içinde mutlaka yürüyüş olduğunu ısrarla tekrarlamıştı.

Doktor Hanım dudaklarını ısırdı: - Çok üzüldüm Serpil Hanım, başınız sağ olsun, büyük sarsıntı sizin için...

Gerçekten de birkaç gün sonra Serpil daha iyiydi. İlk iki gün devamlı yatmıştı.

Mümtaz Bey lafını bitirir bitirmez kapı çaldı. Yardımcı kadın ellerini önlüğüne kurulayarak koşturdu.

Hadiye Hanım oldukça geniş olan dairesinin bir odasını oğlu ile gelini için hazırlamıştı.

O gece sabaha kadar Şükriye hanımın evinde kaldılar. Serpil fenalaşmış, kendini kaybetmişti.