Ünal Bolat

"Bir ara televizyonu açtılar. Depremin korkunç sonuçları anlatılıyordu. Göçüklerden sesler geliyordu. Ağlamalar, kurtarılan yaralıların inlemeleri içler acısıydı..."

"Dayım, ‘Evlatlarım, kuzularım!' diye inledi. Acaba onlar ne haldeydi? İyiler miydi? Bu sorulara buradan cevap vermek imkânsızdı. İletişim de kesilmişti..."

"Ağustos sıcağıydı. O gece inanılmazdı. Sıcaktan uyuyamıyorduk. Balkona çıktım gökyüzündeki yıldızlar sanki yere iniyorlardı. Ürkütücü bir hava vardı..."

"Kardeş, bize yolda kalandan para almak yakışmaz. Yardım etmek yakışır. Dua almak yakışır. Hem cenazeniz de varmış, ayıptır. Yolunuz açık olsun..."

"Yanınızda Amerikalı bir üsteğmen, bir üst çavuş, onbaşı, çavuş, er olmak üzere on adet asker ve bir de tercüman olacak. Adana'ya doğru gideceksiniz"

"Hastalıktan sonra hayatımda ne değişti bilmiyorum. Aslında hastalıktan öncesini de pek hatırlamıyorum. Ama ölümle pençeleşmenin ne olduğunu biliyorum!.."

"Kafamı taşıyamaz hale geldim. Derken uyku saatlerim uzadıkça uzadı. Bulduğum her yerde uyuyordum. Ve bir süre sonra öyle bir haldeydim ki..."

"Eşimin telkini, programların tesiri ve Allah'ın yardımıyla içkiyi bıraktım. Ama arkadaşlar kâğıt oynamak için bir süre daha peşimi bırakmadılar."

"Kitap gerçekten en güzel hediye... Arkadaşımın, o kitabı aldıktan sonra yüzünde beliren o tebessümünü, sanırım ömrümün sonuna dek unutmayacağım..."

"Çocuk önce çekindi. Eli silah tutan bir askerin kendine seslenmesi ürkütücüydü. Ama göz göze geldiğimizde samimiyetimi fark ederek yanıma sokuldu."

"İşte dostlar memleketimiz o halden bu hale geldi. Halimize şükredelim. Yoksa bu nimetler elimizden giderse ah vah etmekten başka bir şey yapamayız..."

"Öpüp kokladım o görmeyen gözlerini... ‘Haydi, git güle güle' dedim... Ama o mübarek çocuk, o gözleri görmeyen çocuk... ‘Para vermezsem gitmem' dedi..."

"Nasıl yoğun bir trafik vardı o gün İstanbul'da... Libadiye'den Göztepe'ye gidecektim. Doğrudan ulaşım olmadığından oradan geçen bir taksiye el ettim!.."

"Cerrahpaşa'daki profesör de sonucu olumlu görünce babam üç yemek arasındaki bir fincan ölçüyü bir su bardağına çıkartıyor... Ölçü mölçü kalmıyor... "

"İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: Haram olan şeylerin ilaç olarak kullanılması, bunun hastaya iyi geleceği bilinir ve helal ilaç bulunamazsa, caiz olur..."

"Bandırma'dan İstanbul Cerrahpaşa'ya ameliyat için randevu alınır... Artık babam, kurbanlık koyun gibi bıçağın altına yatacağı günü bekler."

"Daha o gece o asaletini sergiliyor üvey annem... Ağabeylerimi yanına çağırıp ‘bu yaşananları hiçbirimiz istemezdik, ama bu kaderdir...' diyor..."

"Babam üvey anneme dünür olduğunda üvey annem çocuksuz dul bir hanımmış. Zavallının ilk eşi eve barka bakacak karakter ve yapıda birisi çıkmamış..."

"O yıllarda sınav denilmiyor, imtihan deniliyor... İmtihanlar yazılı şeklinde yapılıyor. Test uygulaması henüz yok... ‘Test' kelimesini duyan da bilen de yok..."

"Abidin Ağabey şimdi ne zaman bir yerde görse beni 'Benim cenazeme gelen adam!' diye takılır. Rabbimden kendisine hayırlı uzun ömürler diliyorum..."