Ünal Bolat

"Onlarca insanın katil zanlılarının bile kararını veremeyip sonra da salmak zorunda kalan, sonra tekrar yakalamaya çalışan bir sistemde senin arabanın kaportasının sözü mü olur? E siz de haklısınız. AB ile aramızdaki farkı kıyaslamak için henüz erken değil mi?"

Evine gittiğimize çok sevinmiş, "ne iyi yaptınız da geldiniz. Baksanıza evde rahmet havası oluştu" demişti. Neşe ve muhabbet içinde sohbet ettik. Sapasağlam adamla "hadi Allah rahatlık versin" diyerek vedalaşırken bizden hemen sonra kaybedeceğimiz aklımıza mı gelirdi?"

"Ben buraya Sovyetler Birliği döneminde Orta Asya'dan kaçıp geldim. Bir camiye, bir Müslümana, iki Müslümanın bir araya gelmesine hasrettik biz. O hasretimizi dindirmek için evimizi barkımızı, birçok yakınlarımızı terk edip de geldik buralara..."

"Zaman aşımı yüzünden kapanan dosyalar... Tutukluluk süresi sebebiyle yargılanmadan tahliye edilenler... Öte yanda hiçbir suçu olmadığı halde mağdur duruma düşenler... Sonra da bu ülkede yargıya çekidüzen verilmesi için gayret gösteren siyasilere yargıya karışıyor diyorlar."

"Aftan beter oldu bu tutuksuz yargılanmalar. Öldürülenlerin yakınları bir kerre daha kahroldular. Bu ülkede hakkın hukukun hangi insanların elinde nasıl oyuncak edildiğini başına gelmeyen bilmez."

"Babam ne dizi film bilir, ne cep telefonu... Ne jeton bilir, ne asansör. Çünkü babam köy yerinde evden tarlasına, tarladan evine gelmiş bir adam. Paraya bile günlerce ihtiyacı olmayan, gerek duymayan biri... Garibimin okuma yazması da yok..."

-Beni yalnız bırakma Murat Çavuş. Hiç iyi hissetmiyorum kendimi. Vadem buraya kadarmış. -Allahtan ümit kesilmez. Derdi veren şifasını da verir.

"Adamın tokadı ve töhmeti ile âdeta dilim tutuldu. Ancak üzüntümden hıçkırarak ağlamaya başladım. Yanımdaki arkadaşım hemen müdahale etti: Amca ben bunu çok iyi tanıyorum. Katiyen böyle bir şey yapmaz. Hem bu, babasız yetim bir çocuk!"

"Babam o akşam eve gelmemişti. Bir saat oldu yok, iki saat oldu yok... O yıllarda evlerde bile telefon yoktu, cep telefonu ne gezer? Acaba babama ne olmuştu? Geleceği yol gece yarısı tenha idi. Başına bir şey gelebilir miydi?.."

"Hepimizi sindirmiş olduğu için kimse onun sözünün aksini söyleyemiyordu. Niçin Niyazi'nin ismini verdiğini hemen anlamıştım. Üç gün önce o çocukla kavga etmişti. Kendi çöpünü de Niyazi'nin yapmasını istemiş ama Niyazi yapmamıştı..."

"Beni sabırla dinleyen, sesimden de heyecanımı anlayan hanımefendi, insanı rahatlatan bir ses tonu ve samimiyetle cevap verdi: Ben eşiyim, şu an kendileri yok. Aradığınızı, iyi dileklerinizi kendisine iletirim kardeşim..."

"Bu insanların öfkeli hâlleri bile samimiydi. Sevimliydi... O bakımdan herkes onun bu tatlı öfkesini merak eder olmuştu. Ne sırası taciz edilen müşteriler hak peşindeydi, ne bayan memur sinir harbi veriyordu. Bir anda masa başı mini bir şov alanına dönüvermişti..."

"İçeriye bir delikanlı girdi. Uykusuzdu. Yorgun ve bitkindi. Büyük oğluymuş. Geceleri çalışıyormuş. Duyunca iş yerinden izin isteyip görmeye gelmiş. Kardeşini yatakta öyle görünce gözlerinden yaş süzülmüştü. Ağabeyi idi. Ama elinden bir şey gelmiyordu..."

"Öğrendik ki 16 Temmuz 1971'de başlayan Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 Nolu Mahkemesi THKO-1 Davası'nda TCK'nın 146. maddesini ihlal ettiği gerekçesiyle üç genci idama mahkum etmiş, 6 Mayıs 1972'de de Ankara Merkez Kapalı Cezaevi'nde idamlar infaz edilmişti."

"Albayım, ben yirmi senedir İsveç'te yaşıyorum, dedi. Orada Spor Akademisi hocalığı da yaptım. Ben ve öğrencilerim her yıl bu sarımsak kürünü yaparız. Yeni mahsul olduğu için neredeyse hiç de kokmaz... Şaşırdım: Nasıl bir kür bu sarımsak kürü?.."

"Olduğum yerde kalakaldım. Be oğlum, yüz metre ileride köşedeki nalburda bu satılıyor ya evladım. Oradan gidip alıp geleceksin, dört vidası var. Takacaksın. Bunu da mı internetten sipariş veriyorsun? Ben böyle eğitim sistemi de böyle gençlik de görmedim!.."

"27 Mayıs 1960'ta yönetime el koyan askerî cunta, "Devrik Cumhurbaşkanı Celal Bayar'ın İş Bankasında 103 milyon lirası var" demiş gazeteler de bunu manşetten yayınlamıştı. O yıllarda 1 milyon bile çok büyük bir paraydı. Aşırı zenginler için "milyoner" denirdi. Bayar, bu iddialara cevap veremezdi. Çünkü tutukluydu."

"Dört çocuklu ailenin birinci çocuğuyum. Yıllar sonra ben de evlenip yuva kurduğumda anladım annemin babamın nasıl bir insan olduklarını... Nice günler arkasından ağladığım ve sinir olduğum annem meğer yuvayı ayakta tutmak için nasıl çırpınıyormuş..."

"Haberlerden bir tanesi de şuydu. İzmir taraflarında bir trafik kazası olmuştu. Kazada bir kişi hayatını kaybetmişti... Babam, biz, köylülerim de var komşular falan, beraber ayaktayız. İkindi vakti. Saat o zamanlar genellikle yedi. Ankara uzun dalga'dan çekiyordu..."

"Kendi orada yüreği burada atıyordu... Bu nasıl vatan hasretiydi ki canlı yayında, telefonda Avustralya'dan Bayrak şiirini, İstiklal Marşı'nı, Çanakkale Destanını okurken yaşadığı heyecanı anlatmam mümkün değil... Dinlemelisiniz..."