Yılmaz Öztuna

Sayın Abdullah Gül, Adalet ve Kalkınma Partisi oyları ile cumhurbaşkanı seçilecek. Çankaya'ya çıkınca nasıl davranacağı hususunda söylediklerini ne dereceye kadar gerçekleştireceği dikkatle izlenecektir. TÜSİAD bu sözleri ümit verici şeklinde niteledi. Ortadan, çok doğal, cumhurbaşkanının tarifi diye anlayanlar da var. Cumhurbaşkanı krizi, âşikâr ki, sayın Gül, Çankaya'ya geçince sona ermeyecektir. Cumhurbaşkanı olarak tutumu benimsenirse nihayet bulacaktır.

Sayın Abdullah Gül, cumhurbaşkanı adaylığına karar verdi. Adalet ve Kalkınma Partisi'nin adayı olduğu için 11. cumhurbaşkanımız seçilmesi kesindir.

Dün bakanlar kurulunda ve AK Parti yönetiminde sayın Başbakan, Cumhurbaşkanı adayı üzerinde görüş aldı. Bizim bildiğimiz kadarıyla liderler, bu görüşlerden az etkilenirler. Şahsî fikirlerini uygularlar.

Cumhurbaşkanı krizinde neticeye gidecek haftanın başındayız. Cümle epey çapraşık oldu ama, konu zaten iyice müzminleşti. Başbakanın Gül'ün ve ilgili, az ilgili, hiç ilgisiz kişilerin kaş ve göz mimiklerine, el ve kol jestlerine doğru yanlış türlü çeşitli manalar yükleyecek derecede inceldi. İnceldiği yerden de kopacaktır.

Sayın Köksal Toptan'ı kutluyorum. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanımız seçildi. Adalet Partisi milletvekili olarak 1973'ten beri Meclis'te bulunan tecrübeli bir politikacıdır. Başbakanımız gibi Rize kökenlidir. Hükûmetin de aynı kolaylıkla kurulacağına şüphe yok.

Irak başbakanı Maliki (Mâlikî), Ankara'ya gelip gitti. Aynı gün Afganistan cumhurbaşkanı Karzai (Karzâî) ise Washington'da idi.

Anayasal denen kuruluşların tamama yakını, İmparatorluk Türkiye'sinden Türkiye Cumhuriyeti'ne intikal etti. Bazılarını Atatürk dışarıda bıraktı.

Bir anayasa yapalım ki, bizi 21. asrın epey uzak yıllarına taşıyabilsin. Gündelik endişeler anayasası, tepki anayasası, asker anayasası, Lordlar anayasası, evrensel anayasa olmasın!

Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 23. dönem açılışını gururla izledik. Geçici başkan Şükrü Elekdağ'ın kısa ve veciz açış konuşmasını dikkatle dinledik. Bugün, politik bünyemizdeki bazı özelliklerden bahsetmek istiyorum.

Siyasî tansiyon hafta sonunda, cumhurbaşkanı krizine ilâveten kemalizm'in anayasadan çıkarılması ve Genelkurmay Başkanı'nın özlü (cumhuriyeti özümsemiş) cumhurbaşkanı taleplerinin sürdüğünü söylemesiyle yükseldi.

Yeni Anayasa metni üzerinde çalışmalara seçimlerden hemen sonra başlanması, devletimizin istikbali ve ikbali bakımından hayırlı bir girişimdir. Sayın Başbakan'ın vaad ettiği gibi uyum içinde cumhurbaşkanı seçilirse, büyük bir siyasî kriz çözüldükten başka, yeni anayasanın uyum içinde gerçekleşmesi de mümkün olur.

Adalet ve Kalkınma Partisi'nin her iki seçmenden birinin oyunu almasının sebeplerini kendi görüşümüze göre, oy ağırlığı bakımından, şöyle sıralıyoruz:

Yeni Dünya düzeninin oluşması, 1990'da başladı. Reagan-Thatcher projesi gerçekleşti ki, Arz üzerinde komünist tahakkümüne son vermek esasına dayanıyordu. Sovyetler ve onun minyatürü Yugoslavya dağıtıldı. Serbest pazar ekonomisi uygulayan Çin pas geçildi. Kuzey Kore ile Küba, yoksulluk ve hürriyetsizlik içinde kıvranarak kendi kendilerini tüketmek üzere kaderlerine bırakıldı.

Geçtiğimiz hafta, eski Afganistan kralı Zahîr Şâh Kâbil'de öldü. 93 yaşında idi. 19 yaşında tahta çıkarak tam 40 yıl (1933-1973) Afganistan kralı oldu. Moskova, Kâbil'de darbe yapınca, ailesi ile, 30 yıl sürecek Roma'daki inzivasına çekildi. 25.8.1957'de Türkiye'yi resmen ziyaret etmişti. Önceki Afgan kralları gibi Atatürk hayranı idi. Geçen hafta Ankara'daki Afgan büyükelçiliği tâziyet defterini Sayın Süleyman Demirel de imzaladı.

2007 seçimleri, demokrasi ve demokrasi dışı Dünya devletlerinde Türkiye'nin saygınlığını artırdı. İktidar, diğer partiler, yargı, hepsi kutlanmaya değer. Asıl kutlanacak ve sevinilecek ise, milletimizin olgunluğudur. Böylesine ağırbaşlı, soğukkanlı bir milleti bölmek isteyenlere, sert davranacağız. Burasının Türk Devleti olduğunu unutanları uyaracağız.

5 yıla yakın müddet AK Parti, üçte bir oyla üçte iki milletvekili çıkarmakla itham edildi. Bugün artık durum değişti.

Türkiye'nin en uzun yasama dönemi sona erdi. 1908'den bu yana 4 yıldan bir gün fazla yasama dönemimiz olmadığı halde 2002-2007 22. Dönem TBMM, 4 yıl 8 buçuk ay devam etti. Gene 4 yıla dönmekte sayısız faydalar var. 5 yıl bizi, devlet zirvesinde krizle biten ve başlayan iki seçim dönemine mâruz bıraktı.

Seçmen Adalet ve Kalkınma Partisi ile Recep Tayyip Erdoğan'a demokrasi ve reform için EVET dedi. Sayın Erdoğan bu ikinci döneminde daha kararlı, daha atak, aynı zamanda daha dikkatli bir politika izleyecektir. Cumhurbaşkanı krizini olumlu sonuca bağlamak dirayetini sergileyecek bir Erdoğan, tasavvurundaki icraatı, Anayasa reformunu, daha kolaylıkla gerçekleştirebilecektir. Kriz uzarsa, Türkiye'ye zarar verir. Bu husustaki fikrimiz kesindir. Artık bu konunun çözümlenerek kapatılması gerekir. Devletimizin bünyesi daha uzun bir vekâlet sürecini kaldırmaz.

Dün sabah saat 8'de, 1969'dan bu yana oy attığım Çankaya İlköğretim Okulu'ndaki sandıkta, eşimle beraber oyumu kullandım. Cumhurbaşkanı da her seçimde bu okula gelir. Çankaya 1. Bölge için oy atar.

Seçim propaganda sürecini vukuatsız tamamladık. Türkiye'nin her köşesinde, çoluk çocuk yüzbinlerin toplandığı mitinglerde kayda değer bir zabıta olayı vuku bulmadı. Kimsenin burnu kanamadı. Hattâ keyfi kaçmadı. Türk, demokrasi rejimini kabul etti. Benimsedi. Her ülkeye örnek gösterilebilecek bir soğukkanlılıkla politikacılarını dinledi. Öbürsü gün, aynı serinkanlılıkla oyunu atacağına güveniyoruz.