Abdüllatif Uyan

Bir gün Hz. Ömer "radıyalalhü anh" evinde otururuyordu ki, bir haberci geldi huzuruna. - Bizans'tan elçi geldi efendim.

Hz. Ömer devrinde, çok memleket fethedilmiş, sayısız ganimetler alınmış, ama Hz. Ömer'in yaşayışı hiç değişmemişti. Eskisi gibi arpa ekmeği yer, yamalı elbise giyerdi. Kızı Hz. Hafsa, o haşmetli günlerde babasını ziyarete geldi bir gün. Ancak babasının hırkası dikkatini çekmişti. Hayret ve şaşkınlıkla baktı babasına.

Alaaddin Arabî Efendi Osmanlı devleti şeyhülislamlarındandır. 1495 senesinde İstanbul'da vefat etti. Bir grup talebesi, Hac için yola çıktılar bir gün.

Babam Sultan "rahmetullahi aleyh", Allah dostlarındandır. Adapazarı'na bağlı Pamukova beldesindedir türbesi. Bir gün sordular bu zata: - Bir kâfir iman ederse, ilk yapacağı iş nedir hocam?

Ahmet Raufi Efendi "rahmetullahi aleyh", 1600'lü yıllarda İstanbul'da yaşadı, Üsküdar'da vefat etti. Kabr-i şerifi Koca Sinan Paşa Camii bahçesindedir.

Hz. Ebû Bekir'in "radıyallahü anh" yanına biri geldi bir gün. - Yâ Ebâ Bekr, çok sıkıntıdayım.

Resûlullah Efendimiz, Hazret-i Hatice ile sözlü iken Hatice validemiz, bir haber gönderdi

Karıncalı Dede "rahmetullahi aleyh", Anadolu erenlerinden... Mübarek kabri, Geyve'ye bağlı Adliye köyündedir. Bir gün sordular bu zata: - Hocam, "Mü'min devamlı zikir halinde olmalıdır" diyorsunuz. Nedir bu zikir?

Ahmet Amiş Efendi "rahmetullahi aleyh", 1800'lü yıllarda yaşadı. Kabri, İstanbul'da, Fatih Camii yanındaki kabristandadır. Bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu.

Şeyh İsmail İzzettin Efendi, Adapazarı'nın Hendek ilçesine bağlı Şeyhler köyünde yaşadı. Kabri de oradadır. Osmanlı ordusu, bu köyün yakınlarında mola verdi bir gün. Komutan çağırdı bir eri.

Mescid-i Nebî inşâ edilince, hutbe okumak için minber yoktu önceleri.

Bir hanım sahâbî, Resulullaha hediye olarak "Bal" göndermişti bir gün. Efendimiz hediyeyi alıp, kabını geri gönderdiler.

Ahmet Kuseyrî "rahmetullahi aleyh", evliyanın meşhurlarındandır. 1500'lü yıllarda Hatay'da yaşadı ve orada vefat etti. Türbesi Şenköy'dedir.

Şeyh İsmail Efendi Anadolu erenlerinden olup, Adapazarı'na bağlı Hendek ilçesinde, kendi ismiyle anılan kabristanda yatmaktadır. Ölümden bahsederdi sık sık. Bir gün, şu hadis-i şerifi nakletti.

Ahmet bin Asım Antâkî, Antakya'da yaşayan bir Allah adamı... Bir gün çarşıya çıkmıştı. Tanıdığı bir kasap dükkanının önünden geçiyordu ki, durdu ve dikkatle baktı içeriye. Soyulup asılmış bir koyun gövdesi vardı çengelde. İçeri girip selam verdi.

Efendimiz dört yaşına girince, Hz. Halime bu büyük emaneti sahiplerine iade etmek istedi. Merkebine binip, yavrusunu da önüne alıp, bir grup yolcu ile çıktı yola. Sonra mola verdiler. O, bir ihtiyaç için, nur yavrusunu yol arkadaşlarına bırakıp ayrıldı. Amaaa geri döndüğünde dünya başına yıkılmıştı.

Efendimiz üç yaşında idi ki, sordu bir gün süt annesi Halîme'ye: - Anneciğim, gündüzleri kardeşlerim niçin evde bulunmuyorlar?

Abdürrezzak Ali Efendi, 1800'lü yıllarda Erzurum'da yaşayan bir Allah dostudur.

Ahmet Mürşidî Efendi, Diyarbakır'da yaşıyan velîlerden... Bir gün, bir genç geldi yanına. - Hocam, bir türlü günahtan kurtulamıyorum. Ne yapayım?

"Garip Baba", Keşan'da yaşamış bir Allah dostu... Bir gün, talebesinden biri geldi yanına. Ama üzüntülüydü. Mübarek bir bakışta anladı iç halini: - Üzgün gibisin evlat.