Behçet Fakihoğlu

Bendeniz Yalova Çiftlikköy prefabriklerinde yaşayan binlerce depremzededen biriyim. Felaketin üzerinden 2 yıl geçti. Sağolsun devletimiz bir yıl önce bizleri barakalardan, çadırlardan alıp, prefabrike konutlara yerleştirdi. İlk defa devletimizin bizi insan yerine koyduğunu farkedip güzellikler hissettik.

Sağlık Bakanlığı'nın dikkatine; Anamur Devlet Hastanesi'nde ilginç bir uygulama başlamış bulunmaktadır. Türkiye'nin, hatta dünyanın başka bir yerinde böyle bir uygulamanın olup olmadığını merak ediyoruz.

Sayın Orman Bakanı'nın Dikkatine; Kamu kuruluşlarının yeniden yapılanması ve bu sekilde de tasarrufa gidilmesi zaruretinin gündeme geldiği bugünlerde, Orman Bakanlığı taşra teşkilatı kuruluşlarının yeniden değerlendirilmesi ve yapılanması büyük önem arzetmektedir.

2 Mayıs tarihli "Okuyucu Köşesi"nde "Tükenişim, gözyaşlarım" başlığı altında bir babanın dramını yazmıştım. Şeref Akşit'in hasta iki çocuğunun tedavisi için büyük miktarda borçlandığını, yıllardır ödemesine rağmen borçlarının fazla azalmadığını, şu anda 20 bin mark olan borcunun aylık faizinin bile, düşük memur aylığıyla karşılamasının da mümkün olmadığını belirtmiştim.

Günümüz Türkiyesi'nde, insanlarımızın evlerinde telefon, su, elektrik, doğalgaz kullanılmakta. Zaten bu çağda kimseyi bunlardan mahrum etmek de mümkün değil. Ama son zamanlarda bu hizmetlerin faturalarında anormal artışlar görülmektedir.

Sayın Yaşar Okuyan'ın dikkatine; Ben 45 yaşında, iki özürlü çocuk annesiyim. Çok çaresizim. İlkokul mezunuyum. İş Kurumu panolarına haftada 3 defa bakıp, elim boş dönüyorum. Artık utanır oldum, her sorduğumda "yok" diyorlar.

Üniversiteden yeni mezun olmuş genç arkadaşımız sıkıntıda... "Kaç yıl okudum, yine işim yok; ben sadece bir diploma için mi bunca yıl zahmete katlandım?" gibi sayısız sitayişler... Neden acaba bizim ülke insanı, gencimiz iş bulamıyor?

15.05.2001 tarihli Türkiye Gazetesi'nde, Köy-Kent projelerinin hayata geçirilmesinin kurtuluş olduğunu anlatan açıklamanızı okuduk.Bizler, ilk Köy-Kent çalışmanızı yaptığınız köylerden, Bolu İli Mudurnu İlçesi'ne bağlı Taşkesti halkıyız. Köy-Kent'inizi bir de bizden dinleyiniz.

Üsküdar'da bir apartmanda oturan bir emekliyim. Bu günlerde hükümet ile işçiler arasında toplu sözleşme görüşmeleri yapılmaktadır. İki komşum var. Bunlardan birisi memur, 220 milyon maaş alıyor; oğlu yeni mühendis oldu, özel sektörde 270 milyon maaşla çalışıyor; hanımı da başka bir evde çocuk bakıyor, bunun karşılığı olarak 130 milyon alıyor.

Ben, SSK'ya tabi olan ve 22 yılı aşkın çalışma hayatı bulunan bir işçiyim. Bugüne kadar primlerimi noksansız olarak ödedim ve ödemekteyim. Basından ve televizyonlardan izlediğimiz yetkililer; SSK'nın batak içinde olduğunu, her yıl emekli maaşı ödeyebilmek için hazineden trilyonlarca liranın bu kuruluşa aktarıldığını belirtmektedirler.

SSK'nın özelleştirilmesi ile Türkiye'nin dünyadaki itibarının artacağından hiç şüphem yoktur. Neden mi? 25 Mart 2001 tarihinde şiddetli bel ağrısı olan SSK'lı hastamızın iyi tedavi edilmesi için, SSK'nın alışılmış prosedürü gereği SSK - Samatya Hastanesinde çalışan fizik tedavi doktorunun özel muayenehanesine gittik.

10.05.2001 tarihli gazetemizin bu köşesinde, gazilerle ilgili bir okuyucu mektubuna yer verilmişti. Bununla ilgili olarak Muharip Gaziler Derneği Genel başkanı (E) P. Kd. Alb. M. Gültekin Alpucan'ın gönderdiği açıklama ...

Abdurrahman Nafiz Özbağrıaçık, idealleri, hayalleri, beklentileri olan gencecik bir öğretmendi. Türkiye'nin her köşesinde görev yapmaya hazırdı. Abdurrahman öğretmenin tayini Bitlis'e çıktı. O da seve seve gitti. Cehaleti yenmek için var gücüyle savaşmaya kararlıydı.

Ülkemizde her kuruluş, güzel gayelerle başlar. Kâğıt üzerinde herşey harikadır, her şey düşünülmüştür. Bir genelge çıkar: "Bütün öğretmenler öğretmen evlerine üye olacaktır. Aidatları şu kadardır..." Tıkır tıkır kesilir bu paralar.

Ülkemiz, 1929 yılındaki ekonomik krizden sonra en büyük sıkıntı içinde bulunmaktadır. Makro dengeler tamamen bozulmuş; güven, istikrar ve huzur ortamı kaybolmuştur. Her kesim ve kişinin gelecek hakkındaki kaygıları mevcuttur.

Ben, 29 yaşında lise mezunu, hayatta istediğine ulaşamamış, özel bir şirkette asgari ücretle çalışan, emeline ulaşmak için hâlâ gayret gösteren bir TC vatandaşıyım. Ben de sınavzedelerden biriyim. Her şeye rağmen hayata bağlıyım. Krize kadar 102 milyona çalışıyordum. Şu an onu da alamıyoruz. Kriz yüzünden ücretsiz izinler başladı...

Türkiye Halk Bankası'nın, esnaf kredilerine ilişkin uygulayacağı faiz oranlarını düşürdüğü bütün Türkiye'de duyurulmuştu. Ancak, yaklaşık bir ay önce verilen bu karar, yazılı olarak banka müdürlerine bildirilmediği için, bankalar hâlâ yüksek faiz oranlarıyla kredi ödemelerini istiyorlar.

1986 yılında ifrazı yapılmış 2 parsel arsa aldım. Esenyurt Belediyesi arsalarımı 24.03.1992 tarihinde istimlak etti. Ben bunu mahkemeye verdim, 2 yıl sonra kazandım. Belediye de arsalarımı iade etti.

DİE'nin araştırmasına göre, nüfusu bizden iki kat fazla olan süper zengin Japonya'nın bile devlete ait makam araçları onbinlerde iken, ülkemizde tam 125 bin makam aracı bulunuyor. Bunun yanında, 125 bin makam şoförü ve bakım masrafları için yaklaşık olarak 2 milyar Dolar harcanmaktadır. 300 bin lojman da cabası...

Türkiye'de "hak arama" adı altında yapılan gösterilerden, çoğu zaman tedirginlik duyarız. Bazen sağa-sola saldırılır, bazen camlar kırılır, bazen de güvenlik güçleriyle çatışmaya girilir. Hatta geçmişte can kaybına yolaçan gösteriler bile yaşanmıştı.