Fuat Bol

CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, partisi gibi 5 yıl aradan sonra Parlamentoya geldi ve geldiği gibi, ayağının tozuyla muhalefet adına; 'nerede kalmıştık' dedi! Deniz Baykal'ın bu hırçın tavrı, söylemlerinin aksine, geçen senelerin kendisinde hiçbir değişikliğe sebep olmadığını gözler önüne serdi. Türk Cemiyeti ve Türkiye'deki iktidarlar CHP muhalefetine alışıktır!

Hükümet programı Meclis'te okundu. Program, Tayyip Erdoğan'ın millete açıkladığı 'acil eylem planı'nın genişletilmiş ve özenle kaleme alınmış şeklini ihtiva ediyor. Program ana hatları ile, milletimizin şimdiye kadarki hemen her partinin dillendirip de bir türlü kuvveden fiile çıkaramadığı özlem ve beklentilerini yansıtıyor.

Türkiye'miz demokrasi ile olabildiği kadarıyla 1950 seçimlerinden sonra tanıştı. Sandık gerçek anlamda ilk defa o seçimlerde milletin önüne kondu. Milletimiz engin sağduyusunu o vakit de gösterdi ve kahir ekseriyetle (450 kişilik Meclis'in 411'ini çıkararak) DP'yi tek başına iktidara getirmişti.

Türkiye 4 bir koldan AB çıkarmasında! Hedef; 12 Aralık'taki Kopenhag Zirvesi'nde müzakere takvimi alabilmek.. Halbuki seneler önce, böylesi fırsat iki kere önümüze gelmesine rağmen, zamanın basiretsiz idarecileri yüzünden, bunları kendi ellerimizle teptik.

Yozlaşan ve milletin gözünde itibar kaybeden siyasetin ve siyasetçinin yeniden layık olduğu yere oturtulması elzemdir. Bu da, bugünkü haliyle tek başına iktidara gelen ve o sorumluluğu taşıyan AK Parti'ye düşüyor.

Silinip giden eski siyasetçilerin dillerine pelesenk edip ama bunun gereğini bir türlü yapamadıkları bir tespitleri vardı: 'Bu Parlamento toplumun en az 10 yıl gerisinde!' Eden kendisine eder; dışarıdan kimse Meclisin itibarını düşürmedi. Zaten böyle bir şeye kimsenin hakkı olmadığı gibi, ayrıca bu kimsenin haddi değildir.

Türkiye çok iyi bir rüzgâr yakaladı. Bu rüzgâr Tayyip Erdoğan rüzgârıdır. 50 seneyi aşkın demokrasi tarihimizde böylesine rüzgârı; ilk defa merhum Adnan Menderes döneminde, ikinci olarak da merhum Turgut Özal döneminde yaşamıştık.

Türkiye'nin seneler senesi üzerinden bir türlü atamadığı iki büyük sıkıntısı var; bunlardan birincisi yönetim zaafı yani, istikrarsızlıktır. İkincisi de, idareye olan güvensizlik!..

AK Parti Kayseri Milletvekili Abdullah Gül 58. Hükümet'i kurmakla görevlendirildi. Nihayet bizim de genç, dinamik; dünyayı tanıyan, tecrübeli ve her şeyden önemlisi milletinin değerlerini bire bir paylaşarak onları kendisine hayat biçimi yapmış 'Gül' gibi bir Başbakan'ımız var!

Son 12 seneyi koalisyonlarla geçirdik. Nasıl yaşadığımızı ise, bir Allah bir de biz biliriz! Bu yaşantının sonucu nihayet sandığa yansıdı ve, uzun bir zamandan sonra ilk defa tek başına iktidara kavuştuk.

BM Genel Sekreteri Kofi Annan, Kıbrıs için hazırladığı Çözüm Paketi'ni Türk ve Rum taraflarının tetkikine sundu. 150 sayfayı aşkın Paket'te iki taraf için de olumlu ve olumsuz yanlar var. Böyle olması gayet tabiidir.

3 Kasım seçimlerinde milletimiz çok yerinde bir basiretle tek partiyi iktidara taşıdı ve ülkemizi koalisyon sıkıntılarından kurtardı. Üstelik bunu, önüne konan 18 seçenek içinden yaptı. Kelimenin tam anlamıyla zoru başardı.

Toplumlarının önünü açan ve onları istikbale taşıyan siyaset ve devlet adamlarına dikkat edin; hemen hepsinin devlet adamlığı kumaşına sahip olduklarını görürsünüz. Bu kumaşta eğitimin rolü inkar edilemez ancak; yapılacak eğitimin doğuştan sağlam bir karakter üzerine bina edilmesi gerekir.

Bizden sonra ABD'de seçimler (ara) yapıldı. Başkan Bush'un partisi Cumhuriyetçiler, Senato'da ve Kongre'de çoğunluğu elde etti. 11 Eylül felaketinden sonra, El-Kaide bahanesiyle bütün dünyayı yanına alarak Afganistan'a harekat düzenleyen Bush, Irak harekatının öncesinde ABD halkının da desteğini almış oldu!

Seçimlere katılan 18 irili ufaklı partiden yalnızca iki tanesinin Meclis'e girip; birinin tek başına iktidarı, diğerinin de tek başına muhalefeti teşkil etmesi; ezilen, itilen, horlanan ve tek kelime ile unutulan milletin şahlanıp kendisini hatırlatmasından, yani; 'yeter, söz milletindir' demesinden başka bir şey değildir!

3 Kasım seçimlerini doğru okumak gerekir. Millet, Parlamentoyu yenilerken; senelerce bel bağladığı ve yine senelerce bir türlü milletin dert ve beklentilerine çare üretmeyen eski siyasi yüzleri tek kelime ile sildi!

Daha şimdiden her kafadan bir ses çıkmaya başladı bile! Neymiş efendim; Parlamentoya yalnızca iki parti girebilmiş! Bu iki partinin aldıkları oy toplamı yüzde 54 civarında; dolayısıyla oyların yüzde 46'sı Parlamentoya yansımadı. Bu durum anti demokratik olup, meşruiyet tartışmasını da beraberinde getirirmiş!

Demokrasi kazandı.. Yarım asrı aşkın demokrasi tecrübemizle, dost ve düşmanların önünde güzel bir sınav verdik ve kimsenin burnu kanamadan, vakar içinde bir seçim yaşadık.

11 Eylül baskınından sonra dünya, yeni veçhesiyle yeniden kuruluyor. Daha açık bir ifadeyle; rakipsiz, tek başına süper güç kalan ABD, dünyayı yeniden şekillendiriyor! Bu şekillendirmede dünyanın geleceğine oynaması, her şeyden önce kendini düşünmesinden kaynaklanıyor. Ne demişler; önce can! ABD de önce can derken biraz daha ileri gidiyor ve kendisinin olduğu yerde başka canlara tahammülünün olmadığını söylüyor!

Moskova'da kanla bastırılan son Çeçen eyleminden sonra gözler; Putin'e ve Rusya'ya çevrildi! Bütün dünya eylemin nasıl bastırıldığını tartışırken; kullanılan yönteme ve ölü sayısına bakılınca bunun ne kadar acemice ve vahşice olduğu vurgulanıyor!