Hasan Mesut Hazar

Amerika'nın şu günlerdeki haleti ruhiyesini anlamak ve anlatmak gerçekten zor. Sanki 11 Eylül terör şokunun sonuçlarıyla Amerikan halkı, yeni yeni başetmeye başladı. Tedirginlik, en yüksek mevkideki yöneticilerden, sokaktaki sade vatandaşa kadar herkesin ortak duygusu haline geldi.

Amerika'daki şarbon paniği, mektup açma adabı ile ilgili bir dizi tedbir ve talimatı da beraberinde getirdi. Her gün bir başka yetkili, televizyonlara çıkarak bu konuda bilgi veriyor.

ABD gerçekten çok yönlü bir savaş içinde. Teröre karşı mücadele sadece Afganistan'daki askeri harekâttan ibaret değil. Bush yönetimi, bütün dünyadaki terör örgütlerine karşı uzun vadeli bir mücadeleye girmiş durumda.

ABD'nin Afganistan'a yönelik hava harekatına, kara birlikleri de katılmaya başladı. Amerikan komandoları hem istihbarat ve keşif, hem de belirlenen nokta hedeflere yönelik operasyonlar yapıyorlar. 'Vur-Kaç' taktiği ile Taliban'ın askeri karargah ve hedeflerini vuruyorlar.

ABD bir taraftan Afganistan'ı bombalarken, diğer taraftan da 'acaba nerede hata yaptım' sorusuna cevap bulmaya çalışıyor. Bu kendi kendini sorgulamanın en can alıcı noktasını ise, 'Niye bizden nefret ediyorlar?' oluşturuyor.

Amerika'da tuhaf bir durum var. Yetkililer birbiri ardından 'birkaç gün içinde yeni saldırılar olabilir.' diyorlar. Sonra da hemen eklemeyi ihmal etmiyorlar: "Sakın, aman panik yapmayın!"

Afganistan'a yönelik harekat sürerken, Amerikan kamuoyunda, "Irak'ı da vuralım" sesleri giderek artıyor. Televizyonlarda ve gazetelerde yeralan haber ve yorumlarda, Irak'ın da vurulması gerektiği geniş biçimde işleniyor.

Amerika terörle yatıp, saldırı beklentisi ile kalkmaya devam ediyor. Halk büyük bir öfke ve endişe içinde. Kamuoyu araştırmalarına göre her 10 kişiden 4'ü büyük bir stres altında yaşıyor.

Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. 11 Eylül terör saldırısından sonra yeni dünya düzeninin en etkili sloganı bu oldu. Terör bütün dünyayı, ortak mücadele için bir araya getirdi. Başkan Bush'un "Safınızı tutun. Ya bizimle beraber mücadeleye katılın; ya da teröristlerle olmanın sonuçlarına katlanırsınız!" mealindeki çağrısı, terörle mücadele koalisyonunun hem kurulmasını, hem de genişlemesini sağladı.

Doğrudur, 11 Eylül trajedisinden sonra ABD'de Müslüman olarak yaşamak zorlaşmıştır. Hatta birçok camiye saldırı olmuş ve sokaklarda, işyerlerinde, havalanlarında başörtülü Müslümanlar taciz bile edilmiştir. İnsanların renklerine ve isimlerine bakılarak ayrımcılık yapılmış; Ortadoğu kökenliler uçaklara bindirilmemiştir.

Dışişleri Bakanı İsmail Cem ABD'de önemli temaslar yapıyor. Çarşamba günü öğleden sonra geldiği Washington'da hemen temaslarına başlayan Cem, ilk olarak ABD Dışişleri Müsteşar Yardımcısı Marc Grossman ile görüştü.

Geçtiğimiz salı ABD'yi kalbinden vuran terör, bütün dünyada nefretle kınanıyor. Bu hainane eylemi gerçekleştirenler her kimlerseler, milyarlarca insan tarafından lanetleniyor. Terör, insanlığın başbelasıdır. Dolayısı ile bu saldırı sadece ABD'ye karşı yapılmış bir eylem değildir. Aynı zamanda bütün insanlığı yasa boğan çok canice bir saldırıdır.

Amerika'da binlerce kişinin ölümüne yol açan iğrenç saldırı, asrımızın en büyük tehlikesinin terör olduğunu, bir kere daha açıkça gösterdi. ABD'nin terörle mücadeleyi sürekli gündemde tutan politikalarının haklılığı, bir defa daha ortaya çıktı.

Bundan önceki yazımızda Amerika'ya turist, göçmen ya da öğrenci olarak gelmek isteyenlerin, umut ve hayal yerine daha gerçekçi olmaları gerektiğini belirtmiştik. ABD'ye kapağı atmanın öyle pompalandığı gibi pembe bir hayal alemi olmaması gerektiğini vurgulamıştık. ABD'ye yasal olmayan yollardan gelmeye çalışmanın ve burada 'kaçak' statüsünde bulunmanın yanlışlığını ifade etmiştik.

Washington Büyükelçimiz Baki İlkin bu ay Türkiye'ye dönüyor. İlkin'in yerine Dışişleri Müsteşarı Faruk Loğoğlu atandı. Baki bey Türk-Amerikan ilişkilerini ve Washington'da görev yaptığı 40 ayın bilançosunu gazetemize anlattı.

Ekonomik kriz ve Türkiye'deki sancılı değişim, başka ülkelere doğru umut arayışlarını hızlandırdı. Milyonlarca Türk, kapağı yurt dışına atmanın yolunu arıyor.

Dün akşam Washington Büyükelçiliği'mizdeki 30 Ağustos Zafer Bayramı Resepsiyonu, her yıl olduğu gibi bu yıl da oldukça kalabalıktı. Aslında Eylül ayının ilk salı günü Çalışma tatiline kadar Washington boşalır. Ağustos genelde tatil ayıdır.

Maksadımız kurtarıcı tartışmalarına katılmak değil. Sizlere aktarmak istediğim, Kemal Derviş'ten 30 yıl kadar önce Türkiye'yi kurtarmak için ABD'den getirilen ve 'ilk kurtarıcı' unvanını haklı olarak elinde tutan Attila Karaosmanoğlu'nun, hafta içinde buradaki bir konferansta, Türkiye'yi nasıl gördüğünü anlatmak...

Azerbaycan'ın ilk cumhurbaşkanı Ebulfeyz Elçibey, geçen yılın 22 Ağustos sabahı Hakk'ın rahmetine kavuşmuştu. Onu kaybedeli bir yıl oldu; ama yokluğuna alışamadık, alışamayacağız da.. Cenabı Hak, gani gani rahmet eylesin.. "Başın ölümü, milletin ölümü gibidir" sözüne en uygun liderlerden birisiydi rahmetli Elçibey... Sadece Azerbaycan'a değil, Türk Dünyası'nın bütününe damgasını vuran, vizyonlu bir 'başbuğ' idi.

Şu Amerika cidden enteresan bir ülke. Garip ama gerçek türünden ne kadar esrarlı olay varsa burada vuku bulur. Geçenlerde 11 yaşındaki bir çocuk, uçakta 'resmen' kayboldu. Uçakla yolculuklarda bavul kaybolma vakalarına sıkça rastlanır. Hatta seyahat süresince pek çok yolcunun zihninde, 'ya valizlerim kaybolursa' endişesi hep vardır.