İrfan Özfatura

İki camia güreş, okçuluk, çevgan, tomak, torba darbı, mızrak, gülle ve lobut atma gibi oyunlarda karşılaşırlar. Ama zirvede cirit vardır, bütün gözler atlılarda.

Yola çıktıkları kıyafeti değiştirmez, yıkar paklar ama sökükleri öylece bırakırlar. Bu urbalar ruz-i mahşerde şahid olacaktır onlara

Bakın bu eksi ikilere düşen havalarda iki santimetre kar için verilen tatiller doğulu çocukların canını sıkıyor. Onlar aylarca eksi yirmilerde ve dizlerine varan karla boğuşuyorlar.

Aileler oğlumuz zabit olacak diye bekleyedursun delikanlılar kovulmuş tardolunmuş bir hâlde döner baba ocağına. Artık üniforma hayaldir onlara.

Devâtdâr Mehmed Emin Paşa mütevazı bir kasır planlar, masrafı hazineye yıkmaz, Kedhüda, Defterdar, Reis Efendi, Cebeci, Çavuş Başı, Yeniçeri Ağası, Darphâne Nazırı, Gümrükçü ile Boğdan Voyvodası’na paylaştırır kimseye dokunmaz.

Semtin gençleri ve gönüllüler tulumba mangaları kurar, yangın vukuunda kaptıkları gibi koşarlar.

Petrol, doğalgaz, uranyum... Denizlerde kavşak, füzelere barikat. Balıkçılık, avcılık, macera... Ayrıca Orta Asya’dan akraba. 

Namlu kaval, misket eğri, çakmak taşlı, barut kara. Her attığını vuramazsın, “piştovun” gönlü olursa.

Japonya ve İtalya motorla büyüdü, Çin ve Hindistan motorla sığmaz oldu kabına.

İslam dünyasında iki belde var ki şerif diye anılır. Biri Kudüs-ü şerif, diğeri Şam-ı şerif. Peki onları kıymetli yapan ne? Elbette hatıralar… Şerefü’l-mekân bi’l-mekin buyurmuşlar.

Beşşar ve Esma Moskova’da, Büşra Dubai’de, amca Rifat Fransa’da, Mahir, Rami ve İhab kayıplarda.

Eskiden adımbaşı su dolabına rastlanırmış, şimdi 17 tane kalmış. 82 katliamında Rifat Esad bunları da kırıp dökmüş, aklı sıra intikam almış.

Davut Paşa, 15 yıl sadaret makamında kalır ki bu imkân sadece Sokollu ve Köprülü’ye verilecektir daha sonra.

Ağ seren gırgırlar, “pat pat” artçı kayıkları, “cak cak” martı çığlıkları... 

Maccabi, bir semt ismi değil, Seleukoslara karşı savaşan gerilla lideri.  İlki İstanbul’da kurulan siyonist cemiyet, ağırlandığı vatana ihanet etti.

Dünya nüfusu 8 milyar, her 80 kişiden birine Avtomat Kalashnikova düşüyor ve her sene  250 bin insan kurşunlara geliyor.  Sadece Afrika’da 8 milyon insan Keleş’le öldürüldü ki biyolojik, kimyevi ve nükleer silahlar yaklaşamadı bu sayıya. 

İnsanları kullandığı kıyafetlerden nasıl soğutabilir, yenilerini nasıl satabiliriz acaba?

Pol Pot’un Kamboçya’da kurduğu Marksist düzen okumuş yazmışa takar. Gözlüklüyü asar, saatliyi vururlar.

Şahabeddin Arvas yarım asırlık saat ustası, bu olmaz denen saatleri çalıştırmaktan zevk alıyor.

Lübnan, çölü olmayan tek Arap ülkesi. Bırakın çölü sahrayı, baştan aşağı orman. Yüz ölçümü Antalya’nın yarısı kadar. Bir dönem “Orta Doğu’nun kalbi” diye nitelendirilen ülke, siyasi olarak hiç durulmadı. Göçler, suikastlar, savaşlar Lübnanlıların peşini bırakmadı.