İsmail Kapan

Felaket fırsatçılarına fırsat vermemek çok zor. Doğrusu imkânsız!.. Tarihin her devrinde, insani değerlerden mahrum bu güruh en vahşi biçimde fırsatçılık yapmıştır. Fırsat verilmesin elbette, ama bu nasıl olacak?

Türkiye çeyrek yüz yıl önce, 1999 Gölcük Depremiyle sarsılmıştı. 7,4’lük sarsıntı büyük yıkım meydana getirdi, binlerce vatandaşımız hayatını kaybetti. O gün bugün İstanbul depremini konuşuyoruz…

Yılları, on yılları, dolu dolu yaşayarak; nesiller boyu kökleşen kıymetli mirası büyüterek aktarmak ve en önemlisi, tarihte benzersiz bir çığır açmak ne müstesna mutluluk! Türkiye gazetesi işte bunu başardı…

32 Sene önce bugün, 17 Nisan 1993… Türkiye, siyasi tarihinde yepyeni bir çığır açmış olan büyük devlet adamını kaybetti. Merhum Turgut Özal’ın da, benzer şahsiyetler gibi, ancak vefatından sonra kıymeti anlaşıldı.

Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Özgür Özel, bütün mesaisini Ekrem İmamoğlu yoluna hasretmiş vaziyette. Sabah-akşam bütün yaptığı, yolsuzlukla suçlanan İmamoğlu’nu yargının pençesinden kurtarma çabası!..

Bu sene dördüncüsü düzenlenen Antalya Diplomasi Forumu, bir dünya markası hâline geldi. 20’den fazla devlet ve hükûmet başkanı, 50’den fazla dışişleri bakanı ve toplamda 148 ülkeden dört bin temsilci katılıyor.

Özgür Özel şöyle bir cümle kurmuştu; “CHP istese tek parti olarak devam edecekken ülkeyi seçimlerle tanıştırdı…” Bu ifade tam bir mugalatadır. CHP’nin ülkeyi tanıştırdığı seçim; 1946’da “açık oy gizli tasnif” rezaletidir!..

Cumhuriyet Halk Partisi, kendi açısından tam da olağanüstü şartlarda, olağanüstü bir kurultay gerçekleştirdi. Bu kurultayın gerekçesi tek başına bir mesele. “Kayyım belasından kurtulmak için…”

Uluslararası hukuk nizamına göre (hâlâ böyle bir şey varsa tabii) sınırları belli, egemen bir devlet olan Suriye’ye karşı, Siyonist İsrail, dört ay içinde yedi yüzden fazla hava saldırısında bulundu. BM teşkilatından tık yok!..

Cumhuriyet Halk Partisi; yolsuzluk, usulsüzlük ve iç çalkantılara fena hâlde batmış durumda… Parti teşkilatı il kongresi ve kurultay etkinliğini dahi şaibesiz yapamıyor. Yönetimdeki sıkıntıyı boykot çağrıları örtebilir mi?

Bayram günlerinde İslâm âleminin sevinç ve sürurunu konuşmamız gerekirken, Gazze halkının yaşadığı dehşet verici; kelimelerle ifade edilemeyecek, perişanlığını seyretmek ne acı… İnsanlık bu vahşete hâlâ sessiz!..

Soru şimdilik size tuhaf gelebilir… Zira “örgüt denetiminde ön seçim” ile belirlenen, Parti Meclisi’nde de bütün vekillerin onayıyla tasdik edilen ve ilan edilen aday Ekrem İmamoğlu. Velakin bu hamur daha çok su kaldırır!..

Başlığı mahsus bu şekilde yazdım. Özgür Özel’in tehlikeli sularda kulaç atmaya başladığını hatırlatmak için… Zira Saraçhane’deki nümayişler bir gösteri yapma özgürlüğünden çıkıp provokasyona dönüşüyor. Dikkat!

Acaba Özgür Özel, son zamanlarda partisinin yaşadığı süreci hangi ruh hâliyle değerlendiriyor? Sahi, nicedir eylemsizlikten mafsalları kireçlenmiş marjinal örgütlere, anarşi zemini açmakla hangi akla hizmet ediyor?..

Evet, Cumhuriyet Halk Partisi çok ciddi ve sıkıntılı bir dönemden geçiyor. Bu noktaya bir anda gelinmedi elbet… Bireysel yolsuzluk iddialarının da ötesinde yaşanan kurumsal siyasi kriz, partiyi fena hâlde çıkmaza soktu.

Başlıktaki söz hemen herkes tarafından bilinir ve sık sık da tekrar edilir. Ancak bunun mana ve mefhumunun gereğini yapmaya sıra gelince, bazılarının hiç de işine gelmez!.. Hiçbir zümreye ayrıcalık yoktur.

ABD ve İngiltere’nin Husiler’e saldırısı ve Husiler'in yaptığı misilleme nereye tırmanacak? İran’ı hedefe koyan ABD bu bahane ile saldırıda bulunur mu, bulunursa ne gibi gelişmeler olur? Tansiyon bayağı yükseliyor!

İlk günden beri, bölücü terör örgütünün silah bırakmayacağına dair bir olumsuz kanaat yaymayı vazife edinen kişi ve çevrelere rağmen, şu ana kadar gelişmeler oldukça iyi gitti. Terörsüz Türkiye hedefine adım adım...

Suriye’de yeni dönemi baltalamak isteyen fitneci odaklar hiç boş durmuyor… Bilhassa mezhep ve etnik temelli çatışmayı körüklemek suretiyle, bu ülkeyi birkaç parçaya bölmeye çalışıyorlar. Dikkat, dikkat!

Evet, bölgesel ve küresel şer odakları, Suriye’yi asla kendi hâline bırakmak istemez. İran’ın dinî lideri Hamaney, rejimin çöküşünden iki hafta sonra; “Suriyeli gençlerin kaybedeceği bir şeyleri yok…” demişti.