Kemal Belgin

Türkiye Spor Yazarları Derneği Başkanı dostum, arkadaşım Onur Belge, özellikle son günlerde ve de mecburi olarak her fırsatta, derneğini, dolayısıyla da üyelerini korumak, savunmak durumunda kalıyor. Sebebi; yalan, uydurma haberler ve onur kırıcı karşılıklı yazışmalar...

Beşiktaş takımı, buzla kaplı zeminde ve sıfırın altında 10 derecede müthiş bir futbol mücadelesi veriyor... Kulübede teknik adamlar ve yedekler buz tutmamak için direniyor... Tribünde bir avuç Beşiktaşlı ayazı heyecanla ısıtmaya çalışıyor... Ve bütün bunlar olurken, kendini resmen attıran ve cezalı olduğundan bu savaşın içinde bulunmayan İlhan Mansız da, sözlüsü ile Milano'da keyif yapıyor... İnanılır gibi değil... Dedik ya, Beşiktaş'ın asıl rakibi kendi içindeki saatli bombalardır diye... İşler şimdi iyi... Ama yarın bu bombalardan biri patlarsa çevreyi değil, takımın ta içini yakar... Ben orada menajer olsaydım, İlhan'ı da Prag'daki buzdolabına sokardım... Acaba hangimiz daha doğru düşünüyoruz? Göreceğiz...

Halk arasında çok güzel bir deyim vardır, "Kaş yaparken göz çıkarmak" diye. Dünkü G.Saray-Malatyaspor maçı cuk diye bu deyimin tam içine düştü. Denizlispor maçı için gösterilmemiş gayret 48 saattir İstanbul'u ağzına kadar dolduran kara karşı boşuna harcanmaya çalışıldı. O gün benim de içinde bulunduğum yoğun eleştirilerden tabiata karşı bu denli savaş verilip etkilenilmemeliydi. Yani Türkçesi, bu maç oynanmamalıydı.

Vallahi de billahi de neredeyse Irak veya Kıbrıs meselesi ağırlığı ve ciddiyetinde "Ortega vak'asını" ülkenin gündemine oturttular. Oturdu demiyorum, çünkü bana göre zaten gelişi, getirilişi büyük yanlıştı, gidişi de kurtuluş olduğundan böyle yorumluyorum. Ama gelin görün ki, Hürriyet'in genel yayın yönetmeni bile Çarşamba günkü yazısını Ortega üzerine bina etmiş... Eh, önüne gelen gazete sayfalarında köşe bulur, ekranlarda ahkâm keserse, Hürriyet'in genel yayın yönetmeni de aynı çuvala girer...

Samson ve Dalila efsanesini sanırım bilmeyen yoktur. Victor Mature ve Heidi Lamar'ın oynadıkları filmi de herkes görmüş olmalı. Şimdi bu da nereden çıktı demeyin... Efendim; G.Saraylı Ümit Davala, Dünya Kupası sırasında saçlarını Mohikanlar gibi kestirmiş. Daha sonra tamamen sıfıra vurdurdu ve futbolunu durdurdu.

Oğuz Çetin'i F.Bahçe'nin birinci teknik adamlığına yakıştıramayanlar; dün akşam o yürüyerek oynayan, sahada ne yaptığı belli olmayan takımın yerine belli bir oyun felsefesi olan bir kadro şaşkınlığı yaşadılar.

Bayramın yanılmıyorsam, ilk günüydü... Türkiye Süper Ligi'nin yayın hakkını elinde bulunduran televizyonda nostaljik bir maç ekrana getiriliyordu. 1998-99 sezonunda Löw'lü F.Bahçe Şükrü Saracoğlu'nun ilkel konumunda Samsunspor'la karşılaşıyordu. Yani ne şimdiki müthiş taraftar gürültüsü vardı, ne de rakibin üzerinde ciddi bir baskı... Maçı F.Bahçe 5-2 kazanıyordu. Ve ben hayatımda ilk defa bizim ligden eski bir maçı büyük bir dikkatle, taa başından sonuna kadar seyrettim.

Geçen cuma sabahı gazetelere göz gezdirirken, Lucescu'nun Sabah'ı ziyaret ettiğini gördüm. Fotoğrafa baktım, Altan Tanrıkulu ve Kâzım Kanat da karede yer alıyorlar. Ah, bir de Hıncal Uluç olsaydı demek geldi içimden... Neden mi? Tam ders zamanıymış da... Kimden mi? Korkak, bilgisiz ve çeribaşı Lucescu'dan...

Ara transferde, öncelikle F.Bahçe ve G.Saray olmak üzere bir çok kulübümüzün, neredeyse bir sezon başı hovardalığı yaşadıklarını gözledik. Beşiktaş bile bir kaybı iki yeni ile zamlı şekilde kapattı.Peki, ara transfer böyle mi yapılmalıdır? Ya da böyle bir ek süreç için, Avrupa'nın müesseseleşmiş kulüpleri, dev firmaları aynı hareketliliği göstermekte midirler? İki soruya da rahatlıkla "hayır" cevabı verebiliriz.

F.Bahçe - Beşiktaş maçına sürpriz ameliyatım sebebiyle ne staddan ne de televizyondan dikkat kesilebildim. Gece geç saatlerde özetlerden fikir sahibi olmaya çalıştım. Hakem Ali Aydın, benim özetlerden gördüğüm kadarı ile sanki fena maç yönetmemiş. Ama Beşiktaş'ın lehine çalınması gereken iki penaltıyı atlamış.

Sporlar içinde, hiç kuşkusuz, en çok kazandıran, en popüler olduğu kadar, en acımasız, en nankör, en kahredici kuralları olan da futboldur. Ülkemizde olduğu gibi dünya coğrafyasının futbolu çok sevmiş, bu sporu büyük bir para çarkı içine almışlarda da durum çok farklı değildir. Böyle bir girişi neden yaptım diye sorarsanız, son 72 saat içinde biri bizde, diğeri bizden çok uzaklarda futbolun nankörlüğüne, acımasızlığına yakalanan iki isim olduğundandır.

Hangi takımdan bahsettiğimi, sanırım anladınız. Bizim Basketbol Milli Takımımız, ikibuçuk oyun kurucusunun toplam 11 sayısına ve de sayı atmayı sadece üçlüklere bağlamış İbrahim'e rağmen, Litvanya gibi bir devi pisi pisine elinden kaçırıyorsa, vallahi de bravo! Adamların oyun kurucusu tek başına 22 attı... Türk basketbolunun hence en önemli sıkıntısı budur. Aydın Örs kardeşimin Tutku'yu üç faulden sonra dışarı alması doğru da, maçı Kerem'le tamamlaması, onun kadar bu işi bilmesem de, bana gaflet gibi geldi.

Aynı başlıkla geçtiğimiz Pazar günü, "Tercüman tiyatrosunu" dile getirmeye çalışmıştım. O, birinci yazı idi. Bu ikincisi... Ancak sakın ola ki, bunun bir yazı dizisi olduğunu sanmayın. Ama bu gidişle ve de galiba, günümüz, en azından yazılı basını için, eskiyle kıyaslama olabilecek şekilde devam edeceğim.

Pes doğrusu! Gerçi fazla da şaşırmamak gerekir, günümüzde spor sayfalarında, ekranlarda karşımıza çıkan spor yazarlığı ile uzaktan yakından ilgisi olmayan "Spor Yazarlarına..." Ama bu sonuncusu biraz fazla anlamlı... TV-8'in pazar akşamki futbol programında, Edi-05 diye biri oturuyordu, ahkâm keseceklerin arasında...

Halka ve Olaylara TERCÜMAN'da, yani eski TERCÜMAN'da, 20.5 yılla rekortmenlerden biriyimdir. Kemal Ilıcak gibi gerçek bir gazeteci ve gazeteci patronun müessesesinde bu kadar uzun yıl çalışmış olmak, bana göre bu mesleğin bir ayrıcalığıdır. Çünkü benim patronumun kapısı bir gün kapanmamış, en düşük rütbeliden, rütbesize bile sürekli açık kalmıştır.

Parreira'nın ülkemize getirdiği, sonradan G.Saray'da Terim hocanın vitesini büyüterek UEFA Kupası'na kadar yükselttiği liberosuz sistem, şimdilerde Oğuz Çetin'le F.Bahçe'de gözlenmekte...

İki hafta önceki "Kemal Abi'nin Haftalığı'nda", Adapazarı Beşiktaşlılar Derneği'nin açılışında bir fotoğrafa kısaca değinmiştim. Süleyman Seba'nın bir zamanlar Baba Hakkı'nın elini öperken çekilmiş fotoğrafın altında poz verişini dile getirmiştim. Ve o gün, bu fotoğrafla ilgili geniş bir yazı yazacağımı belirtmiştim. İşte o yazı...

Spor medyası gerçekten derin ve ağır bir uykuda... Ya bu uykuya devam etmek işine geliyor, ya da artık kapasitesi bu kadar... Bakın, F.Bahçe'nin iki yöneticisi Sadettin Saran ve Hakan Bilal Kutlualp, Beylerbeyi yöneticileri olarak çıkardıkları olaylar sebebiyle 2'şer ay hak mahrumiyeti cezası alıyorlar.

Geçtiğimiz Cumartesi sabahı gazeteleri aldığımda, son günlerin flaş ismi F.Bahçeli Tuncay'ın boy boy fotoğraflarına rastladım. Tuncay, bir giyim firmasının mankenliğine soyunmuş. Bence Tuncay da, F.Bahçe de dikkatli olmak zorundadır. Çünkü, dün bir, bugün iki... Bugün podyumda, yarın gece kulübünde derken, yaş da daha 20, bir bakmışsınız o dinamik, çarptığını yıkan Tuncay gitmiş, yerine rüzgârdan düşen bir Tuncay gelmiş... Hani bizden uyarması...

Akşam'ın büyük palavrası! Akşam Gazetesi'nde geçtiğimiz hafta, hayli de büyük puntolarla, bir haber başlığı vardı. Aynen şöyle diyordu: "Tümer Fener'e, Yusuf Kartal'a..." Son 15 yılda spor medyasının çivisi çıktı, yalan ve düzmece haberde büyük bir yarış var ama, hiç bu kadar inanılmaz damgasını taşıyanına az rastladık dersem yalan olmaz.