Kemal Belgin

Beşiktaş'la G.Antepspor'un sahneye koyduğu tempolu, agresif futbola ancak şapka çıkartılır. Diyebilirim ki; son yılların gerçek anlamdaki en büyük lig maçını seyrettik. İki takım da, günümüz futbolunun öngördüğü bütün işlevleri sahaya yansıttı.

G.Saray'ın ara yönetimi diye adlandırabileceğimiz genç ve deneyimsiz isimlerinden kurulu topluluğu ilk adımda ciddi eleştiriler almış, ama sonraki süreçte yavaş yavaş iyi işler yapmaya yönelmişti.

Öteden beri, yazıp söyleyip duruyoruz. Zirveye oynayan bir takım, hele hele kendi sahasında oynadığında çağın modeli olan liberosuz dörtlü alan savunması oynamalıdır diye...

F.Bahçe üst üste kaybettiği iki lig oyunundan sonra Denizlispor'la çıktığı kupa maçında da "alan gider" gibi çağımızda yeri olmayan bir futbol düzeni ile oynadı... Mustafa Denizli, sahaya bana göre elde kalmış potansiyel açısından en doğru kadroyu çıkartmıştı.

Diyorlar ki, senin Denizli'ye karşı özel bir kinin var... Yok yahu! Biz gazeteciyiz. Kimseye tutkun olmaya, kimseye kin beslemeye hakkımız yoktur. Olmadı da... İşte şimdi de kalemimizi Lecescu'ya sivrilteceğiz.

Dünya Kupası final grubu kuraları sonucu, dört dünya şampiyonluğu bulunan Brezilya'yla eşleşmiş olmamız, Türkiye adına büyük bir tanıtım, propaganda unsurudur. Çünkü araştırmalara göre, Brezilya, Dünya Kupaları'nda yüzde 98,5 ile televizyonlardan izlenme oranı en fazla olan ögedir. Ögedir diyorum çünkü, ne politik, ne sosyal, ne ekonomik ve de ne magazin görüntüleri böyle bir rakamlara ulaşabilmiştir.

F.Bahçe hayalperest ve oynanmamış maçları oynanmış gibi düşünen teknik direktörünün garip ileri kurgusu ile Beşiktaş karşısına dizilmişti. Ali Güneş'i kaleye arkası dönük uç adam gibi görevlendiren Denizli, böylece Beşiktaş'ın sıkışmada sıkıntı çeken geri dörtlüsünü de alabildiğine rahatlatmıştı. Aynı Denizli, bir garip kararla 2 aydır maç yapmayan Ogün'ü de maçın içine atıvermişti.

F.Bahçe, bir gün öncenin G.Saray'ı ile aynı günün Beşiktaş ve Trabzonspor'unu düşünerek, Altay maçına çıkmış ve ciddi tedbirlerle donanmıştı... Savunmada mükemmel kapanan F.Bahçe, topu kazandığında liberosu Ümit Özat'ı da öne iterek, Altay'ın kendi yarı alananındaki kalabalık arasından pozisyon üretme doğruları üzerinde durdu.

Değerli dostum, ağabeyim Togay Bayatlı, son olarak TGRT'nin programına çıktı. Ve yine ısrarla Lucescu'nun zamanında çok iyi bir solaçık olduğunu tekrarladı durdu. Yapma be Bayatlı... Lucescu hayatında hiç solaçık oynamadı. Sana rastladığımda aklıma gelseydi uyaracaktım. Ama bu köşede bunu bir görev bildim.

G.Saray, kadrosundan kopmuş oyuncuların dışındaki en ideal ve en eksiksiz onbiriyle Samsunspor karşısına çıktı.

G.Saray İtalya Ligi'nin son iki sezondur en organize, fizik gücü en fazla, golcüsü en bol takımı Roma karşısında bir ilk 45 dakika oynadı ki, şapka çıkartmamak mümkün değildi. Lucescu Roma'nın yukarıda saydığım özelliklerini iyi görmüş ve iyi keşfetmişti ki, savunmasını alan markajı anlayışı içinde, zaman zaman da pozisyona göre golcülere yapıştırarak liberolu oynattı.

Şansal dostumun Pazar akşamları ekrana getirdiği Maraton, hiç kuşkusuz, görüntülerin ellerinde olması sebebiyle vazgeçilmezliğini koruyor. Ama anlayamadığım bir şey var. Neden maç öncesi, maç sırası, maç sonrası görüntüler, hatta hatta goller "Televole" haline getiriliyor. Buna hiç mi hiç ihtiyacınız yok Şansal dostum. Ciddi spor yayını için millet özlem içinde kıvranırken, bari sen elindeki hazineyi "Televole"ye çevirme...

Ulu Önder Atatürk'ün tüm spor alanlarında asılı bir vecizesi vardır: Ben, sporcunun zeki, çevik ve ahlâklısını severim... Ne güzel! Ama ne yazık ki, hele hele ünü giderek artan bu ülkenin bazı sporcuları bu vecizenin son halkasından yoksun kalıyor... İşte Süreyya Ayhan... Evli olan hocası ile yasak ilişki kurup, bir yuvanın dağılmasına neden oluyor. Şimdi mâlûm kişiler çıkıp, bu duruma da bir mazeret arayarak, neredeyse Ayhan'ı haklı çıkarmaya kalkacaklardır. Onlar kim mi? Siz daha iyi bilirsiniz.

F.Bahçe Teknik Direktörü Mustafa Denizli, G.Antep'te bir ilke daha imza attı. Ne mi yaptı? Futbol tarihinde yedekler listesine iki kaleciyi birden yazdı. Görülmüş, duyulmuş bir şey değildir bu... Efendim, savunma olarak da Mirkoviç'in ısınırken sakatlığının nüksettiğini öne sürmüş... Peki bu, iki yedek kaleciyi birden yazmanın sebebi olabilir mi? Tabii ki olamaz... Bu komedinin içinden bir de dram çıktı. Mirkoviç, Rize'de üç değişiklik birden yapıldığında daha 47. dakikada sakatlanmış olmasına rağmen oyunu bırakamamıştı. İşte bir futbolcunun teknik adamının yanlışı yüzünden düştüğü durum...

Türkiye Süper Ligi'nde bu sezon hiç de kolay maç kalmadığı haftalar ilerledikçe, lig ısındıkça net bir şekilde ortaya çıkıyor.

G.Saray UEFA Kupası'nı kazandığının ertesi günü tribüne bir pankart asılmıştı... Şöyle yazıyordu üzerinde: "Söylenecek ne kaldı ki".

Star Gazetesi ki, bana göre renkli kese kağıdından farksızdır, bazı tetikçilerini bana saldırtıyor. 35 yıllık meslek hayatımızda, sporculuk hayatımızda çok geniş bir çevre edinmişiz. Allah'a şükür! İtibarımız spor camiasında olsun, sosyal yaşamda olsun hiçbir gün 10 numaradan aşağıya düşmemiştir.

G.Saray futbol çatısı altında galiba bir "futbolcu rehabilitasyon merkezi" açıldı. Bu kanıya nerden vardın diyorsanız hemen cevaplayayım.

F.Bahçe'nin en büyük güçlerinden birisi olan ve geçen sezonki şampiyonlukta ciddi pay sahibi taraftarı anlaşılmaz bir biçimde basına tepki göstermeye devam ediyor. Oysa, aynı taraftar bu staddan bugünkünden daha fazla yanlışlar yapan çok teknik direktörün kellesini almıştır...

Bu ülkenin palavra üzerine kurulu gazetelerinin başında gelen ve de spor servisinde başında palavracılar şampiyonunu barındıran gazete F.Bahçe'nin dibini oymak için kolları sıvamış durumda... G.Saray'da başkanlık rüyası bitenler, şimdilerde F.Bahçe'deki koltuğa göz dikmiş durumda... Öylesine ki...