Mustafa Selçuk

Sokakta yürürken, araba kullanırken, kuyruk beklerken, hakkımızı ararken çağdaş standartları pek umursamıyoruz ama iş bir şeyleri kutlamaya gelince, standardı dahi aşıyoruz.

IMF ile anlaşma gecikiyor. "Kerkük eksenli Kuzey Irak" asap bozmaya devam ediyor. Diğer taraftan, birkaç gündür hem hükümeti hem de kamuoyunu gerecek, biraz da manipülatif haber ve konular da alttan alta servis yapılıyor. Eminim siz de farkındasınızdır: Sinirler yavaş yavaş geriliyor.

Bugün Merkez Bankası Para Politikası Kurulu toplantısı var. Bu toplantıdan bir faiz indirimi çıkacağına dair kuvvetli beklenti mevcut. Faiz indirilecek tahmininde bulunanlar, iddialarını Ocak enflasyonunun beklenenden düşük çıkmasına dayandırıyorlar.

Kriz tacirleri ile nöbetçi kötümserler şu günlerde kara kara düşünüyor olmalılar. Felaket senaryolarını dayandırdıkları tüm gerekçeler bir bir ellerinden gidiyor.

Aylardır zihinleri meşgul eden, birkaç gündür ise yegane gündem haline gelen bir konu var: Yapı Kredi satıldı mı? Turkcell hisseleri ne oldu? Çukurova ne yaptı?.. Tabii medya esnafına da, borsa esnafına da, yorumcu taifesine de gün doğdu haliyle...

Bazı okuyucuların tarifiyle "iflah olmaz bir AB yandaşıyım!" ya... İster istemez aklıma takılıyor: Zaman geriye saymaya devam ediyor, 17 Aralık'tan beri yaklaşık 45 gün geçiverdi bile.

Türkiye birçok sahada dönüşüm, yenilenme ve arınma çabasında. İktisadi ve siyasi açıdan dibe vurduktan sonra, biraz konjonktürün, biraz da AB sürecinin tetikleyici etkisiyle başladı bu çaba.

Tartışma ve yorumlama kültüründe olgunlaşmamız için bir hayli mesafe kat etmemiz lazım. Herhangi bir güncel veya teorik konuda kanaat veya yorum belirttiğimizde, sanki tarafımızı da belli etmiş oluyoruz.

Ekonomik sınırların -neredeyse- kalkması ve kitle iletişim araçlarının insan davranışlarını etkiler hale gelmesi, "tüketim toplumu" denen sosyal vakanın doğmasına yol açtı. Hepimiz sürekli ve hızla tüketiyoruz.

Bu mübarek günde para, faiz, enflasyon anlatarak içinde bulunduğunuz manevi lezzet ikliminin tadını bozmak istemem.

Son dönemde Türkiye ekonomisinin algılanmasındaki bariz değişimin farkındasınızdır. Yatırımcı ilgisi, sadece "sıcak para" kavramıyla açıklanmayacak kadar çeşitli ve canlı. Ülkenin yabancı sermaye çekmeye devam etmesi demek, büyümenin devam etmesi ve cari açığın da sürdürülebilir olması demek. Yani sevindirici...

Türkiye yıllardır "gelişmekte olan piyasa" olarak adlandırılıyor. Yani yabancı yatırımcının gözünde, getiri potansiyeli olan ama riski de bir hayli yüksek piyasa. Dalgalı ve istikrarsız... Ülkeye yönelen yatırımın sınırını bu özellikler çizdi bugüne kadar. Türkiye hep risk ve getiri algılaması yüksek fonların yatırımlarını çekti .

Bizi bilmem ama Merkez Bankası'nın faiz indirimi -bir puan da olsa- benim için beklenmedik bir gelişme oldu. Henüz yirmi gün önce iki puanlık bir indirim yapıldığı için, hiç kimse teknik bir düzeltme beklemiyordu.

HSBC Bank, geçen hafta Yeni Türk Lirası cinsinden 12 yıl (144 ay) vadeli konut kredisi vereceğini ilan etti. Ne var bunda diyeceksiniz. Şu ana kadar Türk Lirası bazında verilen en uzun kredi vadesi.

Yeni yıl ile birlikte Türkiye kritik enflasyon eşiğini aştı; IMF ve AB süreçleri ise ülkenin yurt dışındaki risk ve potansiyel yatırım algılamalarını değiştiriyor yavaş yavaş.

Bu kadar çok yorumun yapıldığı bir konudan biz de eksik kalamazdık, değil mi? Birkaç satır da biz yazalım. Vatandaşı bilinçlendirme (!) görevimizi de yerine getirelim...

Senenin ilk iş gününde iyi bir haber aldık: Enflasyon oranları beklenenden düşük geldi. Ülkenin, birbirini azdıran iki büyük baş derdinden birisinden kurtulma sürecimiz olumlu şekilde devam ediyor.

2003 yılı sonunda ne yazdığıma baktım. Yurdum insanının en gözde yatırım araçlarından olmaya devam eden, sürekli değer kazanması "neredeyse" doğal sebep sayılan ABD Doları'nın düşüşünden bahsetmişim ve "düşüş devam edebilir, dolar üzerine hayal inşa etmeyin" demişim.

TGRT Haber'de Seda Akbay'ın kullandığı ve çok beğendiğim özgün bir kapanış cümlesi var: "Bugününüz mutlu, yarınınız umutlu olsun." Yıl biterken, Türkiye'nin genel ruh haletine uyan bir ifade,değil mi?

Yıl sonuna yaklaşıldı ya... Herkes vargücüyle geçen yılı değerlendiriyor, önümüzdeki yılın orasından burasından çekiştiriyor.