Naci Arkan

Na­mağ­lup un­va­nı­nı Kay­se­ri'de bı­ra­kan Be­şik­taş, ko­lay gö­rü­nen ama sür­pri­ze de açık bir kar­şı­laş­ma bek­len­ti­si için­de çık­tı­ğı maç­ta, ön­ce ecel ter­le­ri dök­tü, son­ra da ta­raf­ta­rı­na bek­len­ti­si­ni ver­di...

Bel­ki ye­ri de­ğil... Üs­te­lik da­ha 28 Mart 2009'da­ki İs­pan­ya ma­çı­na ay­lar var... Mil­li Ta­kı­mı­mı­zın na­da­sa bı­ra­kıl­dı­ğı şu gün­ler­de, o for­ma­yı giy­mek için ka­pı­yı zor­la­yan­la­rın sa­yı­sı çok olun­ca, bi­ze de "avu­kat­lık" yap­mak dü­şü­yor ha­lin­ce...

Ha­ni ba­zı tüc­car­lar var­dır...

Bu For­tis Tür­ki­ye Ku­pa­sı'nı, bil­has­sa "üç bü­yük­ler" ne­den­se faz­la cid­di­ye al­mı­yor... Ta ki, fi­nal­de kay­bet­tik­le­rin­de diz­le­ri­ni dö­vüp, baş­la­rı­nı taş­la­ra vu­run­ca­ya ka­dar...

Her şe­yin bir ye­ri yor­da­mı var­dır... Şa­ka­nın, cid­di­ye­tin, p­ro­to­ko­lün ve sa­mi­mi­ye­tin...

Mus­ta­fa De­niz­li i­le ilk İ­nö­nü im­ti­ha­nı­na çı­kan Be­şik­taş, gol ka­çır­ma ya­rı­şı­na gir­di­ği kar­şı­laş­ma­da, fi­le­le­ri gol­le de­ğil, se­ven­le­ri­nin yü­rek­le­ri­ni fut­bol­la dol­dur­du...

İn­san, zor se­ven, kar­şı­sın­da­ki­ne zor ısı­nan bir can­lı­dır... Elek­trik­len­me­nin bir an­da ol­du­ğu an­lar yok de­ğil­dir ta­bi­i...

Türkiye'de kuraldır bu... Her yeni teknik direktör değişikliğinde, takıma hava gelir, güç gelir, hırs gelir... İşte son örnek... Beşiktaş...

Bir insan, boşu boşuna bu kadar sevilmez, sayılmaz, muhabbeti aranmaz... Kendini, halkın arasından soyutlamayan, inanılmaz servetini, hep başkaları ile paylaşan kişi, sevgiyi de saygıyı da, sonuna kadar hak eden birisidir...

Geleceğin milli takımı mı, yoksa bulunabilen en iyi milli takım mı, anlayamadığımız bir kadroydu bu...

Herkesin bildiğini düşünmek istemeyenler, farklılıklarını kanıtlamak için, çoğu zaman etrafını sağa sola yatır...

G.Saray ve F.Bahçe'nin büyük darbe yediği haftada, çalkantılar içindeki Beşiktaş'ın neler yapacağı merakla bekleniyordu... Üstelik ligde tek galibiyeti olan ve onu da F.Bahçe karşısında elde eden Hacettepe'nin, puan fakiri olması bile ümitlendirmiyordu Beşiktaş'ı...

"Çifte bayram yaşatacağız" diye bizleri kandıran Beşiktaş, akıbeti daha İstanbul'da belli olan maçta, Avrupa'ya hezimetle veda etti... İnönü'deki ofsayt golün rehavetine kapılan siyah-beyazlılar, "Karamürsel sepeti" gibi küçük gördükleri Metalist'e boyun eyerken, bedelini çok kötü ödedi...

Siz hiç, yılın 300 günü güneşi vücudunuzda hissettiniz mi? Siz hiç, bir ayağınızı Akdeniz'e, diğerini Ege'ye sokup, maviliklerde hayaller kurdunuz mu?

Gözlerden, gönüllerden uzakta bir "Öksüz Stat..." Tribünlerdekilerin parmakla sayılacak kadar az görüntüsü... Ve bu olumsuzluklarda futbol oynama iştahları kaçmış iki takım...

Spor sayfalarının emekçilerinin çoğu, sadece maaşları ile aile çarkını döndürmek zorunda kalan kesimdir... Ama nedense onları, hep dışarıdan "para babası" olarak görürler...

Beşiktaş sahaya çıkarken dramatik bir tablo vardı sahada... Nobre kaptan, arkasında İbrahim Üzülmez ve İbrahim Toraman gibi iki "sabık" kaptan...

Günler öncesinden, Beşiktaş Teknik Direktörü Ertuğrul Sağlam'ın davetlisiydik... Hepimizi "ziyafete" bekliyordu...

Kuşların hükümdarı olan "Simurg Anka" kuşu "Bilgi Ağacının" dallarında yaşarmış ve her şeyi bilirmiş... Tüm kuşlar, kendilerini, bu hükümdar kuşun kurtaracağına inanırlarmış...

Hem Trabzon'un, hem de Beşiktaş'ın güç dengelerini ölçecekleri en önemli karşılaşmada, beklenen mükemmel futbol, ne yazık ki yerini can sıkıcı bir oyuna bıraktı...