Naci Arkan

Sezon başından beri özlenen Beşiktaş'ı, nihayet, 32. haftada seyretmek nasip oldu...

Amaçsızlık nedir? Kimisine göre "dipsiz bir kuyu..." Kimisine göre "Boş gezenlerin felsefesi..."

Canı ile uğraşan, oksijen çadırındaki Rizespor'un, İntertoto gibi, Avrupa'nın "Teselli Kupası'nı" amaçlayan Beşiktaş karşısındaki mücadelesinde, futbol adına övünülecek değil, utanılacak sahneler yer aldı hep...

Ne kadar da kolaylaştı hayat... Ders çalışmak kolay, ödev yapmak kolay... İnternet denilen "çağın keşfi" ortalıkta kültürsüz insan bırakmıyor ki... Bir tık, milyonlarca dağarcığı karşınıza dikiyor...

G.Saray, çoğunluğu, Feldkamp'ın gönderilme operasyonunda ismi geçenlerden kurulu kadrosu ile Trabzonspor karşısında, bir şampiyon adayına yakışır bir oyun sergileyemedi... Kazanmasını bildi o kadar...

Bilmek... Tahmin etmek... Haklı çıkmak... Bu üçlü sac ayağının, dengede kaldığı pek görülmese de, insan sarrafı olmanın kuralı budur...

Ümitlerin, 4 dakikada bittiği bir maç, F.Bahçe'den çok güzellikleri alıp gitti...

Chelsea mutluluğunun coşkusu bitmeden, ligde karşısına çıkan Kayserispor önünde F.Bahçe'yi tanımak mümkün değildi... Ne zamana kadar ? Maç bitti, gidiyor dediğimiz 90+5 de Semih'in sahne alışına kadar...

Bazen yorgunluktan, bazen de ihtiyaçtan mola veririz... Ruhumuz darlaştığı vakit verdiğimiz mola da başkadır... Kendimizi, saçma da olsa, hayal dünyamızın olmadık güzelliklerinde geziniyor gibi atarız boşluğa...

Bir sevgili bekler gibi yolunu gözledik... Onunla yattık, onunla kalktık... Ligin zirvesindeki en kritik mücadeleyi, pişirip pişirip, günlerce futbol soframıza getirdik...

İnsana şöyle bir bakarsınız, oturuşuna, duruşuna, tavrına, hareketlerine... Bir hüküm vermeniz gerekirse, kafanızda anında şekillenir işin özeti...

F.Bahçe, hesabını evde kolay yaptığı Kasımpaşa maçını, sahada zor kazandı...

93 yıl... Bir ülkenin tarihinin değiştiği, 250 bin şehidin canı ve kanı ile bize armağan ettiği zaferin, ardından tam 93 yıl geçti...

Ligi, işi, sahadaki futbolu artık ciddi tutan Beşiktaş, engel atlamaya devam ediyor. Rakibin, bir zamanlar Anadolu'nun "Beyliğini" yapmış Trabzonspor olması bile fark etmedi. Çünkü Beşiktaş "Var mısın, yok musun" programındaki geriye sayıp kutuyu açtırıyor.

Sevinmek... İnsanın her dakika yanında olmayan bir büyük duygu...

Bilek gücüyle mi, yoksa şartların mı liderliğe oturttuğu belli olmayan Beşiktaş'ın, dün geceki oyunu ile bu apoleti omuzlarında lig sonuna kadar taşıyacağı şüphe götürür...

İnsan sarrafıyız ya... Kantarın topuzunu kaçıracağımızı hiç hesap etmeden, hassas terazi uzmanı sanırız kendimizi... Ama tartıdaki adaletsizliğimizi, vicdani tarafımızın ağır basmasına izin vermeden oldu bittiye getiririz... Ver paketi, al bedelini...

Zirvede beklenen deprem, Kandilli Rasathanesi'nin kayıtlarına, büyüklüğü ve şiddeti bakımından kayda bile geçmeyecek küçüklükteydi...

Ölçüsü, kriteri, kanunu olmayan bir kavramdır beğenmek... Tipini, duruşunu, karakterini beğenmezsiniz bazen... Ama bazen de, sarılasınız gelir, içinize sokasınız gelir...

Beşiktaş kendi etti, kendi buldu... Sahadaki futbolcusu, kulübedeki teknik kadrosu ve soyunma odasına inip fırça atan başkanı ile siyah-beyazlı takım, dün sevenlerinin yüzünü kara çıkarmıştır...