Prof. Dr. Çağrı Erhan

AB, 1993'te yürürlüğe giren Maastricht Antlaşması'ndan bu yana en yapısal ve köklü değişikliğe sahne oldu ve kendisine bir Başkan bir de Dışişleri Bakanı seçti.

Kanada'nın Halifax kentinde düzenlenen Uluslararası Güvenlik Forumu'nda en çok rağbet gören konu, sürpriz olmayan şekilde, Afganistan'ın geleceğiydi

Ülkemize yönelik eleştiri boyutları "saçmalık" mertebesine ulaştı. Bu kez, "Türkiye'nin Batı'dan uzaklaştığı, hatta Batı'nın düşmanlarıyla beraber olduğu, böyle bir ülkenin NATO üyeliğinin sorgulanmaya açılması gerektiği" şeklinde bir düşünce yavaş yavaş olgunlaştırılmaya başlandı

Batı ülkelerine kıyasla çok genç ve dar kapsamlı olan Türki-ye'deki düşünce kuruluşlarının, fayda sağlayıcı bir yapıya kavuşmaları için mutlaka gerçekleştirilmesi gereken şeyler var.

Türkiye komşularından başlayarak bölgesinde güvenilir, sağlam ve çok boyutlu ilişkiler geliştirdikçe, geleneksel müttefikleriyle olan yakınlığı zarar görmeyecek, tam tersine duygulardan arındırılmış, karşılıklı çıkar ilişkisine dayanan daha rasyonel temellere oturacaktır.

Bugün Afganistan meşruiyeti tartışılmayan bir hükümete hâlâ sahip değil. Ülkenin birçok yerinde merkezî yönetimin değil, yerel güç odaklarının sözü geçiyor. Üstelik sekiz yıl önce devlet yönetiminden uzaklaştırılan Taliban neredeyse 2001 öncesindekine yakın bir güce kavuşmuş durumda.

İsrail'de ‘Ermeni soykırım' anıtının açılması, Mescid-i Aksa'nın İsrail askerlerince kuşatılması ve Anadolu Kartalı tatbikatına İsrail'in katılımının iptal edilmesi iki ülke arasındaki ilişkileri iyice gerdi

Gerçekten Türkiye ile Ermenistan arasında kısa süre içinde diplomatik ilişkiler kuruluyor ve sınır açılıyor mu? Bu suali hemen "evet" diye cevaplamak mümkün değil. Bir adım öteye giderek söyleyeyim, bu sualin cevabının orta vadede "evet" olması da bence mümkün değil. Neden mi?

Türkiye'nin, Fransa ve Almanya'nın"eşref saatlerini" beklemesi mümkün değil. Tam aksine artık haksızlıklara "dur" demenin ve taarruza geçmenin zamanı geldi

Küresel alanda itibar kazanmakta olan, bölgesel istikrarsızlıkların çözümünde arabulucu roller oynayan Türkiye, Birleşmiş Milletler'in reforme edilmesi sürecinde öncü rol üstlenebilir

ABD'nin İran politikası, füze kalkanı projesi ve Türkiye'ye ABD füzelerinin yerleştirilmesi konularıyla ilgili olarak son üç haftadır yaşananlar, Amerikan yönetiminin politikalarını yürürlüğe sokarken, devlet organlarını, medyayı ve düşünce kuruluşlarını ne kadar bilinçli bir şekilde koordine ettiğini göstermiştir

Türkiye'nin de bulunduğu 12 Avrupa ülkesinde Başkan Obama'nın göreve geldikten sonra uluslararası ilişkiler alanında takip ettiği politikaları destekleyenlerin oranı %77 iken, aynı konuda destek veren ABD vatandaşlarının oranı ise %57'de kalıyor.

Sırf Bush yönetimi ısrar ettiği için sekiz yıl önce Afganistan'a giren ve batağa sap-lanan NATO'nun komutanları bile neden bu bölgede bulunduklarını bilmedikleri gibi, hangi hedeflere ulaştıklarında görevlerinin sona ereceğini de bilmiyorlar

Türkiye kendi çıkarlarını doğrudan tehdit etmeyen konularda, lüzumsuz fedakârlıklar yapmaması gerektiğini öğrenmelidir. Eğer Ankara, füze saldırısından endişe ediyorsa, parasını verip füze sistemlerini almalı ve kontrolünü kendi yapmalıdır...

Türkiye'de her ağızlarını açtıklarında tehditlerden söz eden, ulusal çıkarı sadece ve sadece tehditlerin bertaraf edilmesine getirip eşitleyen bir anlayış var. Oysa Türkiye'nin etrafında ne kadar çok tehdit varsa o kadar çok da fırsat vardır. Sadece tehditleri ortadan kaldırmaya yönelirsek, o fırsatları başkaları değerlendirir.

20. yüzyılda ana kuralları, teorileri ve ilkeleriyle ortaya çıkan "uluslararası ilişkiler disiplini", ülkeler arasında ezelden ebede uzanan dostluk veya düşmanlıkların olamayacağını vaz'eder.

Bugün 21. yüzyılın küresel sistemi inşa ediliyor. Bu inşa sürecine aktif biçimde katılmaya çalışan Türkiye, milli menfaatlerimizi geleceğe taşımak maksadıyla, Rusya'dan Afrika'ya kadar geniş bir yelpazede dış politika izlemektedir!

Türkiye, azınlıkların dini, kültürel ve sosyal haklarını teminat altına alan çağdaş düzenlemeler yaparken, AB üyesi Yunanistan Batı Trakya Türk azınlığının uluslararası antlaşmalardan ve AB müktesebatından doğan temel haklarını gasbetmeye devam ediyor.

1991'de ABD'nin Irak'ı fiilen bölmesinden sonra Bağdat'ın egemenlik alanından yavaş yavaş çıkan ve Saddam Hüseyin sonrası dönemde süratle "bağımsızlaşan" bu bölgenin, ilelebet Irak'ın ayrılmaz bir parçası olacağını düşünmek için iyi niyet pınarında boğulmamız gerekir.

Tam 86 yıl önce imzaladığımız Lozan Antlaşması'yla elimizden çıkan Musul, Türkiye için hâlâ kanayan bir yaradır. Önümüzdeki yıllarda Irak bölünmeye sürüklenirse, geçerliliğini koruyan antlaşma gözden geçirilmeli.