Ragıp Karadayı

"Aklım erdiğinden beri okuyorum Tanju. Bunların hepsi de fena fikir değil ama tiye almasınlar çocuğumuzu!.."

"Öyle bir ad koymalıydık ki bebeğimize; hem modern çağdaş, hem de başka yerde duyulmamış olmalıydı."

En yakın hastanenin kadın doğum bölümünde buldum kendimi. Hemen test yaptılar. Hamilelik için yapılan testlerin çoğu kimyevi.

Acayip düşüncelerle iç âlem yolculuğumun görünmez duraklarında istirahat edip az da olsa dinleniyordum aklımca.

Geçmişime okudular, geleceğime okudular, ama bana ebedî saadetimi gösterecek iki cümle okutmadılar!

Buharı üzerinde koydum yemeği tabaklara, bir ekmeğin ucundan kopardım, uzattım Tanju’ya…

"Hayatımı anlatırken her cümle girizgâhında başkalığın, farklılığın ve imkânsızlığın edepsiz, çılgın rezili oluyordum!.."

"Bu güzel menkıbeyi dinlerken bir yandan da günümüzü düşündüm. İnsanlar birbirlerini tuzağa düşürmeye çalışıyorlar!..

Doktor Nefise Hanım'ın verdiği kitapları okumuyordum... Onlardan uzak kaldıkça da dünyaya olan düşkünlüğüm depreşiyordu...

Peşinde koştuklarım gözümden düşmüş, hayatım oldukça donuk, hayallerimin hakikat olması imkânsız gibi... 

Geç saatlerde evine gelebilseydi de ben istediğimi aldırmanın huzuruyla doluydum. Gülücüklerim kulaklarıma varıyordu.

“Evliliğinizi yaşınız geldiğinde değil, karşınıza doğru kişi çıktığında yapın. Bizi de yormayın…”

“Abla biliyorum ama paramız yok! İnan ki sabahtan beri eczane eczane dolaşıyorum bu ilaçları alamıyorum…” 

Anneciğim, bak bu söylediklerin boş şeyler değil lakin devir çok değişti. Galiba iç içe geçmiş bir “sebep sonuç” zinciri bunlar.

Her akşam yatağa yatarken günün muhasebesini yapar, daha sonra uyandığımda neleri, nasıl halletmem lazım geldiği üzerinde düşünürdüm.

"Kalplerini kırmamak için elimden geleni yaptıysam da kafaları çok karışmış olarak evimizden ayrılmışlardı..."

O geceki kâbus yine hortlamıştı. Nereden bulup geldiyse sanki üzerime çökmüştü de kalkamıyordum. 

Sakın ağaçların bir yere çakılı olduklarına aldanmayın, envaiçeşit kuşlar onlara göklerin uzak ufuklarından haber getirirler!..

"Aylin’in ani ölümü, beni fena sarsmıştı. Sanki o değil de mezara giren benmişim gibi dünyadan soğumuştum..."

“Evli insanlar iyimser olmalı, yerine göre Polyannacılık oynamalı, kalbi kan ağlasa da tebessüm edebilmeliydi..."