Rahim Er

Mukabele-yi bil'misil, "aynısıyla karşılık verme" demek, bir hariciye tabiri. Diplomatların dolayısıyla devletlerin nadir kullandıkları kelimelerden. Nadir kullanmak hiç kullanmamak değil.

Şu sıralar Çukurova, muhteşem bir yeşillik içinde. Çukurova'nın merkezi Adana. Adana artık fiilen iki parça, eski Adana ve yeni Adana. Eski Adana'yı karış karış biliyoruz. Yeni Adana'yı bilmiyoruz. Büyükşehir Belediye Başkanı Aytaç Durak, bizi arabasına alıp yeni Adana'yı esaslı bir şekilde gezdiriyor. İntibamızı tek cümleyle özetleyebiliriz. Bu şehir, dünyanın gelişmiş yerleriyle yarışacak kadar güzel.

Kanlı, alevli Diyarbakır olayları, bu ülkeyi seven herkesi çok ciddi şekilde düşündürmekte. Herkes bir şey söylüyor. Anadolu'dayız. Bu söylenenleri bizzat dinlemekteyiz. Sertlik yanlıları var. Fakat hadise, sertlikle çözülmez.

Ceyhun ve Seyhun Türkistan'da iki nehrimiz. Ceyhan ve Seyhan ise Adana'da iki nehrimiz. Atalarımız, Orta Asya'dan Anadolu'ya hicret ettiklerinde sadece topraklarını orada bırakmış, onun dışında kalan kültür ve hayat tarzı namına ne varsa getirmişler.

Bizim çocukluğumuzda şimdiki ambulanslara "cankurtaran arabası" denirdi. Bu isim doğru mu? Hiç değilse Türkçeydi.

Dünya Bankası, Türk eğitim sistemini mercek altına almış. Dedikleri Türkiye'de 40 yıldır yazılıp söylenenlerden çok farklı şeyler değil.

Sudan, Yavuz Sultan Selim'in Mısır'ı fethi üzerine nüfuz alanımıza dahil olmuştur. Sudan'ı fetih tarihimiz 1821'dir. Mısır Hidivi Mehmet Ali Paşa tarafından topraklarımıza katıldı. Bizden kopması 1885 yılıdır.

Davul, hükümetlerin boynunda tokmaklar birçok, birçok ellerde. Tabiî ki kuvvetler ayrılığı olacak.

İHH İnsani Yardım Vakfı, Türkiye gündemine Afrika'yı taşıyor. Afrika'nın doğusu aç.

Türkiye Mali Müşavirler Odası'nın açıklaması dehşet verici. Aslında dedikleri yeni bir şey yok. Malumu ilân etmekteler. Fakat, malumu ilân bile olsa onu en yakın şahidleri açıklıyorsa orada insan ürperir.

Mübarek ve muazzez Çanakkale Zaferi'nin günlerindeyiz, bir taraftan o yiğit vatan evlatlarına rahmet dilerken, diğer taraftan kendimize şunu soruyoruz: "Acaba 1915 şartları bugün yaşansaydı, aynı açlık, çıplaklık, yoksulluk bugün de hüküm sürseydi, yedi düvel, yedi yandan hücum etseydi yine aynı zaferi kazanır mıydık?.."

Marmara Stratejik Araştırmalar Vakfı, hususiyetle Türk dünyası ile Türkiye arasındaki münasebetleri daha da geliştirmek için ter döken bir sivil toplum kuruluşumuz.

Bir kere ismi güzel değil, "mecburi hizmet" veya "zorunlu hizmet". "Doktorlar için zorunlu hizmet" denmesi daha da sevimsiz.

Adaletin tek bizde ağır işlediğini sanırdık. Lahey Soykırım Mahkemesi, yalnız olmadığımızı gösterdi! "Sırp Kasabı" adıyla meşhur Slobodan Miloseviç muhakemesi devam ederken hücresinde ölü bulundu.

Buna "aşk ve nefret" de diyebilirdik. "Sevgi ve nefret" daha geneli ifade etmekte. "Ya benimsin veya hiç kimsenin" çılgınlığına kapılmış eli bıçaklı âşık yine haberlere konu mu, yoksa o tipler eskide mi kaldı? Eskide kalan belki söz ve bıçaktır. Duyguların değişmesi mümkün değil. İnsanla sevgi, aşk ve nefret, muhabbetle nefret arasında şaşılacak yakınlıklar var. Seven nefret eder mi, âşık olan nefret eder mi, muhabbet duyan nefret eder mi? Acaba, hakîkaten o duygu, sevgi mi, aşk mı, muhabbet mi?

Çocukluğumuzda askerî menkıbeler anlatılırken "rütbeleri söküldü" diye bir tabir kullanılırdı. Bu anlatılan, çocuk yaşımızda dev bir hâdise olup hayalimizi süslerdi.

Anneler Günü, Kadınlar Günü, Babalar Günü... vs. Bu günlere "bir gün için mi kıymet bileceğiz?" diye bakmak mümkünse de öyle bakmamalı. Bir gün dahi olsa kıymet bilmek hiç bilmemekten iyidir. Bu şekilde bir fikir ortaya konduğunda bu defa da haklı bir itiraz gelir: "Zaten bir gün kıymet bilenler, diğer günlerde de kıymet bilenlerdir." Kadın, yalancı, parlak, prizmatik kelimelerle kandırıldı.

Sayın Deniz Baykal, şu ân faal muhalefet yapan siyesetçilerimizin duayenidir. Hem yaş, hem tecrübe olarak refîklerinden haylice ileride.

Hadise, ortada. Çok çok özetlersek birkaç ay evvel Şemdinli'de malum hadiseler yaşandı. Ortalık karıştı. Zanlılar tesbit edildi. Bunlardan biri de bir astsubaydı. Bu astsubay hakkında Kara Kuvvetleri Komutanı Yaşar Büyükanıt, "tanırım, beraber çalıştık, iyi çocuktur" dedi...

Polisimiz bugünkü yapıya, etkinliğe ve imaja kolay gelmedi. İlk devirlerde doğru-düzgün tahsil yoktu. Ortaokul mezunları baş komiser yapılıyordu.