Rahim Er

İstanbul'un Fethi'nin 550. Yılında harp akademilerinde son derecede önemli bir toplantı vardı. Toplantının ismi "Küreselleşme ve Uluslararası Sempozyum". Almanya, İngiltere, Türkiye'den ilim adamları konuşmacı olarak katıldılar. Bazı üst rütbeli subaylar da konuşmacıydı. Yazımıza İstanbul'un fethi ile bu toplantı arasında bir münasebet kurarak girdik. Bu yolda resmi veya gayrı resmi bir açıklama olmadı. Ancak bunların olmaması ortadaki gerçeği değiştirmez. Sempozyumun konusu "küreselleşme".

İşgal, sonsuza kadar devam edemez. Ramallah, Nablus ve Cenin'de ilelebet kalmamızı mı istiyorsunuz? Bu sözler kimin olabilir? Herhalde "kasap" lakaplı İsrail başbakanı Ariel Şaron'un olamaz. Hayır, tam aksine, doğrudan doğruya onun. Sözler, aşırı sağcı İsrailli politikacı Şaron'un. Şaron, bu sözleriyle herkesi şaşırttı.

En nihayet ülkenin Genelkurmay Başkanı bile medyadan yaka silkerek mevzubahis tavrı lanetlediğinden söz etti. Sebep herkesce malum. Medya, orduyu "genç subaylar" lafıyla ikiye ayırıp örtülü bir biçimde darbe kışkırtıcılığı yapmıştır. O halde aynı mantıktan hareketle şöyle denebilir: Bundan böyle bir "lanetli medya" var. Bir de lanetli olmayan. Her meslekte yüz akları ve yüz karaları olur. Fakat medyanın içine düştüğü durum çok vahimdir.

Genelkurmay Başkanı Sayın Hilmi Özkök, son derecede sorumluluk taşıyan bir açıklama yaptı. Sonuç sürpriz değildir. Zaten başka türlüsü de beklenemezdi. Özkök'ü dinleyen bazı medya çevreleri, hayal kırıklığına uğramış olabilirler. Bu çevreler, habercilik adına durup dururken bir "genç subaylar" lafı ortaya attılar. Halbuki bu söz ve sonrasında yaşananlar Türkiye'nin kötü günleridir.

Bu yıl, İstanbul'un fethinin daha bir ayrı anlamı var. Bu yıl, fethin 550. yıldönümünü idrak edeceğiz. İşte o haftadayız. 1071'de Anadolu kapılarından girmiş, 1352'de sallarla Rumeli'ye geçmiş, 1453'te İstanbul'u fethetmişiz.

Darüşşafakalıların görevlerinden biri de mazilerine sahip çıkmaları. Bugün, hâlâ "Darüşşafaka" denince Bentderesi'ndeki yeni yeriniz değil Fatih'teki adresiniz akla gelmekte. 1873'ten bu yana oradaki tarihî binada eğitim-öğretim hizmeti verildi. Sizin öz isminizi taşıyan Darüşşafaka Caddesi bu binanın önünde... Bu itibarla hep orayla hatırlanacaksınız. Fatih'teki eser, baba-dede eviniz. Yok sayamazsınız, unutamazsınız.

Dış finans çevreleri, Türkiye'nin vergi bakımından ne denli çekilmez olduğuna dair raporlar yayınlamaktalar. Bu raporlar, yabancı sermaye için korkutucu olmakta. Vergi bakımından azapta tatil bakımından safadayız. Tezat burada işte.

Bu duygu da gülme duygusu gibi sadece insana mahsus. Birazcık olsun insani tarafı bulunan herkes, herhangi bir iş veya icraatından dolayı daha sonra pişman olabilir. Buna çocukluğumuzda nedamet getirmek deniyordu. "Nadim oldum, peşiman oldum" derlerdi.

Matrix filmi daha Türkiye'ye gelmeden haftalar öncesinde propagandası gelmişti. Televizyonlar, gazeteler, radyolar müthiş bir propaganda rüzgârı estiriyordu. Geldikten sonra rüzgâr, fırtınaya döndü. İddiaya göre sinemalarda yer yoktu. Biletler haftalar öncesinde tükenmişti. "Eğer çabuk davranmazsanız mahrum kalırsınız" demek isteniyor ama denmiyordu. Bunu siz anlıyordunuz. Cumartesi insanların çarpışarak yürüyebildiği Capitol alışveriş merkezinde üstelik filmin başlamasına yarım saat kala bilet aldık. Mahsustan böyle yapmıştık. Küçücük salonun üçte biri boştu. Filme gelince... 2.5 saatimize yazık oldu. Sonunu zor getirdik. Seyirci, film bittiğinde çıkan değil hürriyetine kavuştuğu için kaçan insanlar manzarasındaydı.

Nüfusumuzun yarısı 20 yaşın, dörtte üçü ise 40 yaşın altında.Gazi Üniversitesi, Dr. Erdinç Yazıcı başkanlığında yaklaşık yirmi kişilik akademisyen bir grupla 2002 yılı boyunca 58 üniversitede gençlik üzerine bir çalışma yaptırmış. Üniversitelerin sadece yüzde 3'ü vakıf üniversitesi, diğerleri devlete ait.

Ne dersiniz gazeteler siyah-beyaz günlerde daha mı kaliteliydi? O günleri bilmeyenler tabii ki bir fikir beyan edemezler? Bilenlerin tartışması lazım. Gazeteler, siyah-beyaz döneme göre sayfalarını çoğalttı, renklendi ama kalite yönünde ne kadar mesafe aldı? Elinize bir Amerikan, bir Avrupa, bir Japon gazetesi alınız bir de bizden. Göreceksiniz ki onlar okunmak için bizimkiler seyirlik.

İngilizler, darbeleri sever ama kendi ülkelerinde değil. Onlar, kendilerinde monarşiyi devam ettiren muhafazakârlarken diğer ülkelerde bir şekilde darbe teşvikçiliği yapar, bazen de darbenin destekçisi olurlar. Mahir Kaynak, oto biyografik eseri 'Yel Üfürdü Su Götürdü'de 27 Mayıs 1960 Darbesi'nin arkasında İngiltere'nin olduğunu en ikna edici biçimde açıklar. Bir darbe takip eden onlarca yıla tesir etmektedir. 27 Mayıs yüzyılımıza mal olmuştur. Sultan Abdülaziz'e yapılan darbe dahi hâlâ tartışılmakta.

Bir yere kapılıp kalmamakta faydalar var. Atalar, "bütün yumurtaları tek sepete koymamalı" diyor. Türkiye'nin son dönemler temel hatası bu olsa gerek. Yumurtaları tek sepete olmasa da etiketinde ABD ve AB yazan iki sepete koymuş durumda. Alternatifleri zengin olan tarafın pazarlık gücü elindedir. ABD-AB ikilisinden birini diğerine karşı hakkıyla koz olarak kullanamamak bir kayıp. Diğer kayıplarımız da var.

İki güzel haber, Pazar ve Pazartesi günleri verildi. İkisine de çok sevindik. Haberin birini Başbakan Tayyip Erdoğan seçim bölgesi Siirt'ten açıkladı. Diğerini Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik Ankara'dan. Başbakan'ın haberine göre kişi başına milli gelir seviyesi 1500 doların altında olan şehirlere vergi muafiyeti, SSK indirimi ve arazi tahsis kolaylığı geliyor.

İstanbul, önemli bir toplantıya ev sahipliği yapıyor. "Yarının Kurulması Hedef 2023" ismi verilen forum, yerli yabancı oldukça kalabalık bir misafir topluluğunu bir araya getirdi. Finans Dünyası dergisinin bizzat da şahit olduğumuz gayretli çalışmalarıyla organize olan bu forum aynı zamanda Türkiye'nin Davos'u olarak da kabul görmekte.

Amerikan başkanı değil, başkan yardımcısı değil, savunma bakanı değil... Savunma bakan yardımcısı. Bu kişi, Türk milletine, Türk hükümetine, Türk ordusuna hakaret etmiştir. İşte madde başlıklarıyla dedikleri.... Türk milletine: -Irakta'ki gerçekleri anlayamamıştır!!!... Türk hükümetine: - Hükümet de Irakta'ki gerçekleri anlayamamıştır!!!... Türk Ordusu'na: -Kendisinden beklenen liderliği gösterememiştir!!!...

Yıldız Teknik Üniversitesi'ndeki öğrenci olaylarını dehşetle takip ettik. Sopa, kan, insafsızlık, dayak ve dehşetin hepsi bu kavgada vardı. Kavga eden gençler iki sol grupmuş. "Faşizme ölüm" ve "Ali, Hüseyin, Ulaş, kurtuluşa kadar savaş" sloganları atılıyordu. Bunlar 25-30 sene evvelinin sloganları. Sloganların aslı şöyleydi. "Faşizme ölüm, halka hürriyet" ile "Mahir, Hüseyin Ulaş kurtuluşa kadar savaş".

Lise 3'ler fiilen bitti. Öğretmenler, sınıfa geliyor talebe, nâmevcut. Çünkü onlar, üniversite imtihanına hazırlanmaktalar. Kurslar, okulları aşan bir sür'atle talebeyi çalıştırmakta. Onun için talebe, hatır raporları ibrazıyla okula gelmiyor. Dersten kaçma söz konusu değil. Tam tersine daha çok ter dökmek maksadıyla böyle yapılıyor. Ancak ortada bir terslik yok mu?

Bilim Araştırma Vakfı'nın tertiplediği Kıbrıs İçin Gerçek Çözüm isimli konferansların üçüncüsü cumartesi günü Lefkoşe'de yapıldı. Bu hareket, aynı zamanda KKTC Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş'ın yalnız olmadığına dair bir mesajdı.

Çocukluk yıllarımızın acıklı masallarından biri Erzincan zelzelesiydi. Büyükler, görgü şahitlerinden veya mağdurlardan nakiller yapar, bizler de anlatılanları anlamaya çalışırdık. Ortamektep yıllarımızdan Varto zelzelesini hatırlıyoruz. Sonraları herhalde lise çağımızdaydı Van'da deprem oldu. Kabahat kelimedeymiş gibi, kelimenin değişmesiyle âfet önlenecekmiş gibi zelzele deprem yapılmıştı. Osmanlıcası terk edilirken bari Fransızcası yerine Anadolu Türkçesi'nden "yer oynaması" yahut Türkistan Türkçesi'nden "yer kıpraşması" alınsaydı.