Ünal Bolat

"Mutfakta yemek yiyordum. Bir anda içeriden annemin sesi yükseldi. Can havliyle bağırıyordu. Hemen koştum. Gözünü tutuyordu: Ah yandım! Yandım..."

"Annem bir buçuk yaşındaki bebeciğin, yani benim yanık sebebiyle kapanan dizlerimi bacaklarımdan ayırmak için uğraşır her gün..."

Bir buçuk yaşındaydım. Hatırlıyorum. Gördüğüm bir sarı renkli gazoz şişesi... Gerisi karanlık...

"Selam verip hayvanın gemini çektim. Araba hafif yavaşladı. Süleyman'a dedim ki: Eğer sen benim suçumu söylemeyeceksen seni döveceğim!.."

"Öğrendim ki o da askere gitmiş. Süleyman'la tam dört seneye yakın görüşemedim. Ama onu öyle özledim ki. Askerden gelmesini dört gözle bekledim."

"Altmış yaşlarında, bir evde tek başına, MS'den gözleri görmez, sinir hastası bir gariban Nurettin Abi... Normalde bile bağırarak konuşur. Lafını esirgemez..."

"Bir vasiyeti vardır iki hanımına ve çocuklarına... Tek bir vasiyet: Aman zekâtınızı vermezlik etmeyin... Malınızın hayrını görmezsiniz... Aman!"

"Şefik ikinci hanımının kızını da kendine evlat olarak nüfusuna alır. Zaten çocuk sevmeye hasret olan adamcağız hanımının kızını kendi öz çocuğu gibi sahiplenir"

"İnsan, nasıl sağlıklı kalmak için vücudundaki pis kanı akıtmak durumunda ise, zekâtını da vererek malını sağlıklı kılmalıdır."

"Düşünün Vehbi Koç bile o yıllarda otomobil üretimine başlayalı daha üç dört sene ancak olmuş. Derken bizim Şefik gitti Amerika'ya... Ama gidiş o gidiş..."

"Çok yorgundum. Bu saatten sonra kalkışa hazır gemiye binerek Chappman Otel'e gidecek takatim yoktu. İçimden, burayı tavsiye eden Anita'ya kızmıştım."

"Bu benim İsveç'teki ilk şaşkınlığımdı. Taksi şoförüne adresi uzattım. Kadın bana, oldukça lâkayt bir tavırla bildiğini söyledi ve kâğıdı geri verdi!.."

"Ablam artık iyice tükenmişti. İşsiz ve sorumsuz ve de inancına saygısı olmayan bir adamın hakaretlerine sabretmek ne kadar zordu!.."

"Ben bazen anneme sinirleniyor, böyle bir kızın böyle bir adamla evlendirilmesinin büyük bir hata olduğunu söylüyordum. Annem beni susturuyordu."

"Minik çocuk çığlık çığlığa ağlamaya başlamıştı. Susturana aşk olsun. Ama niye? Neden? Anne pışpışlıyor... İçeri götürüyor geri getiriyor yok... Olmuyor."

"Baba hayatımda sen olsan da olmasan da benim için önemli değil. Çünkü bende bir değerin kalmadı. Fakat şimdi seninle annemin mezarına gitmek istiyorum..."

"Çıkış yolu bulamadığım için sessizce ceketimi alıp evden ayrıldım. Bir otele yerleştim. Üç yaşına gelmiş yavrum, kim bilir nasıl üzülmüştü ardımdan!..."

"Yeterince bilgi verilmediğinden bu durumda araç tespit ve işlem yapmamızın mümkün olamadığını, yeterli bilgilerin verilmesi halinde gereğinin yapılacağını..."

"İETT'ye mail gönderttirmek aklıma geldi. Mail gönderilmişti. İETT'den, Halkla İlişkiler ve Seyahat Kartları Şube Müdürlüğü'nden bir cevap gelmişti!.."

"O gün, sıkıntılı günlerden biriydi. Kendimi tükenmiş hissettiğim bir anda aklıma o mübareklerin mektubuna bakıp rahatlamak geldi."