Ünal Bolat

"Zarfı açınca bir de ne göreyim, içinde kesilmiş birkaç gazete parçası. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. İyi de bu yaşlı halimle benim gibi bir ihtiyar kadınla dalga geçmeye utanmıyorlar mıydı?"

"Annesinin tembihini hatırlamıştı. Dara düştüğünde sekiz yüz küsur besmele-i şerif oku! O gün sabah namazı sonrası garanti olsun diye bin defa okumuş öyle gitmişti dükkâna."

"Yakasından tutar mimar. "Konuşma be gir içeri!" diyerek dişçinin odasına götürür. Adeta yaka paça odasına girmelerine rağmen hiç şaşırmaz diş hekimi. Meğer bizim mimar, yolda diş hekimine durumu anlatmıştır."

"Bizim mermercinin kafası epey ağrıyacak... Çünkü ensede yara iltihaplanmaya başlamış. Şiş gittikçe büyüyor...Mermerci canı sıkkın... Ah kendi mesleğiyle ilgili bir şey olsa... Kesip biçer, planyaya tutar kitap gibi oturtur mermer kalıbı... Ama bu doktorluk iş... Doktor bir şey anlamazsa o ne yapsın!"

"İki çocuğumla beni hayattayken diri diri ölüme terk etmişti. Ailemizin onurunu kırmış, maddi ve manevi çıkmaza sürüklemişti. Arada bir uğrayacak, bize yardımı kesmeyecekti. Ama hepsi sözde kaldı."

Kaldı ki kocamı seviyor ve onu kırmaktan çok korkuyordum. Ama o mutlu değildi. Bunu anlıyordum. Her gün benden biraz daha uzaklaşıyordu. Ama neden? Allah'ım sebebi ne?"

"Amsterdam'da düşen THY uçağından ağır yaralı olarak kurtulan Cüneyd Er'in tedavisi devam ederken, sevenlerinin Er ailesine desteği de devam ediyor. Son olarak Dr. Nezih Berksoy Amsterdam AMC Hospital'a giderek hem Er ailesine destek oldu hem de gördüklerini Cüneyd Er'in sevenleri için kaleme aldı. İşte Dr. Berksoy'un feci kaza sonrası gittiği Amsterdam'da şahit oldukları"

"Ben de kapının hizasına gelmiştim. Her sabah bilhassa ağır ve yaşlı hastaları mutlaka ziyaret eder, hal hatır sormadan geçmezdim. O gün de bu sevimli ihtiyarın kapısını tıklattım. Kapıyı açan mütebessim kızcağız, beni görünce hemen babaannesine döndü: "İşte bahsettiğiniz beyfendi babaanne."

"Çocuklarımız da bizim gibi olsun istiyoruz. Ama bizi dinleyen mi var? Onların hiç boş vakti yok. Kışın okul ve internet, yazın tatildeler. Evde bile bir araya gelmek neredeyse imkânsızlaştı."

"Sabah ezanıyla Ali Keya misafirini uyandırdı. Sıcacık abdest suyu ve havlusu hazırdı. Misafir kendi evinde göremediği rahatlığı yaşıyordu. Tarhana çorbasının kokusu da odayı kaplamıştı. İzzet ikram tamamdı. Sıkı bir kahvaltı yapıldı. Sıra gelmişti veda etmeye... Hasan Onbaşı'da bir durgunluk başladı."

"Bayan diş hekimi, ağzımı açıp bakar bakmaz şaşırdı: Bu ne biçim protez böyle... Beyefendi, ağzını kime yaptırdıysan git ona temizlet... Ben hiçbir şey yapamam!.."

"Bu tedirginliğime rağmen, sırf ayıp olmasın diye önce Niyazi'ye gitmeye karar verdim. İçimden de diyorum ki; keşke "bu beni aşar, hekime git" dese. Ama nerede? Niyazi bizim acar Niyazi..."

"Üç kardeş köyde yalnız başlarına kalmışlar. Küçük bebeğin ağlaması annesini emdiği zaman sustuğu için, onun ölü olduğunu bile düşünemeden ağlaması dursun diye ölü annesinden emzirmeye devam etmişler..."

"İşin enteresanı, yıllarca öğrencilerine ilim irfan aşılayan, kendisi iki üniversite bitiren, sürekli kendini geliştiren, kültür abidesi dediğimiz Fuat Hoca'nın da yıllarca haberi yok..."

"Yeğenimin öyle bir bakışı vardı ki anlatamam... Sanki ‘Olmaz olaydın!' der gibiydi... İçim cız etti... Yüreğime ateş düştü... Allah'ım bu evlilikte ciddi bir sıkıntı vardı... Ama ne?.."

"O gün ne oldu bilmiyorum... Kardeşim Gülbahar öğleyin eve döndüğünde çok moralsizdi. Ağlamamak için kendini zor tutuyor gibiydi. Ne kadar sordumsa da üzüntüsünün sebebini açıklamıyordu!.."

"Bu haberi duyunca dünyam yıkıldı. O anı asla tarif edemem. Ne diller döktüm, ne çok yalvardım. Beni dinlemedi. Son sözü, ‘Seni seviyorum fakat evlenmeye mecburum' oldu..."

"Teyzemin kızı Gülay, yaklaşık on yıl önce bu hastalığa yakalanmıştı. Çok genç ve güzeldi. İyi bir evliliği vardı. Yaşamak güzel, sevmek güzel, sevilmek güzeldi. Ama bir gün eline gelen bir kitle ile sarsıldı..."

"Gülşen Hanım bu cevabı kız tarafına bahsettiğinde kızın annesi gözlerini öyle bir açmış ki... Kızına dönerek "Gördün mü?" demiş, "Senin şartların varsa oğlan tarafının da var..."

"Çocuklarım piyasada satılan yumurtalardan hazzetmiyordu. İlle de köy yumurtası olsun diyorlardı. Çünkü doğal yem ve çimlerle beslenen tavukların yumurtası çok leziz oluyordu..."