Yılmaz Öztuna

17 Eylül'de Türkiye Büyük Millet Meclisi açılıyor. Önümüzdeki bir buçuk ay içinde Meclis'e dahil ve Meclis dışı partilerimizde ve parti teşebbüslerinde epey değişiklik bekleniyor.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, ilk defa olarak laiklik ve din-devlet ilişkileri konusundaki kararını, kapatılan Refah Partisi hakkında verdi. Pratik bakımdan kararın anlamı, Prof. Erbakan'ın daha bir müddet Saadet Partisi'nin resmen başına geçemeyeceği, otoritesini dışarıdan sürdüreceği, Recai Kutan'ın genel başkanlığının devamıdır.

Bugün Ağustosun ilk günü... Ay sonunda, Eylüle girerken, partilerimizin durumu belirgin hâle gelecek. Önce bu hafta sonu Anavatan Partisi büyük kongresi var. Eminim Mustafa Taşar ve Yaşar Okuyan coşkun bir kongre sergiliyeceklerdir.

Küreselleşme, çağımızın egemen ekonomik sistemidir. Pan-Americana diye tarifi mümkünse de, Avrupa Birliği, aynı sistemin parçası olmasına rağmen, ABD üstünlüğünden sıyrılmak gayretindedir. Japonya'yı da unutmamak gerekiyor.

Geçtiğimiz haftanın sonunda iki önemli misafir kabûl edip uğurladık. Fransa Dışişleri Bakanı Hubert Vedrine (Über Vedrin), medyaya çok da yansımayan ricalarda bulundu. İstediği cevapları alabildiğini sanmıyorum.

Partilerimizdeki çeşitliliğe maşaallah! Hepsi seçmece... Vatandaş -vakit halûl edince- birini seçip oyunu atacak. Partiler demokrasisidir. Partisiz demokrasi mümkün değildir. Millî iradeyi, partilere atılan oylar oluşturur ve başka hiçbir faktör oluşturmaz.

Avrupa Birliği üyeliği için Brüksel'e resmen müracaat ettiğimizden bu yana 12 yıl geçti. Başbakan Turgut Özal ince uzun bir yola girdik demişti. Zira vaktiyle AB üyeliği için Yunanistan'la beraber ve İspanya ile Portekiz'den çok önce davet edilmiştik.

Cumhurbaşkanı Sayın Ahmet Necdet Sezer, evvelsi gün İstanbul'da İktisadî Kalkınma Vakfı'nda iş adamlarımıza hitaben önemli bir konuşma yaptı.

Milliyetçi Hareket Partisi genel başkanı ve başbakan 1. yardımcısı Devlet Bahçeli, Bursa nutkunda şunları söyledi: Türkiye'de ekonomik krizi derinleştirerek ve şartları ağırlaştırarak siyasî sistemi değiştirmek isteyenler vardır...

Yaşadığımız büyük kriz, Üçlü Koalisyon'un akıl almaz siyasi hatalarının neticesidir. Ancak bu neticenin alternatifi, ara rejim, teknokratlar hükümeti gibi formüller değildir.

Teknokrat hükümetin şayiası bile doları 1.6 milyona yükseltti. Farz-ı muhal böyle bir güdümlü hükümet kurulsa dolar 2.5 milyondur. Gene böyle bir hükümet, doları 5 milyondan teslim ederek müddetini tamamlar. Zerre kadar şüphe etmeyiniz.

Ekim ayında yapılacak Anayasa tadili sonuçları yalnız hükümeti değil Türkiye Büyük Millet Meclisi'ni de etkileyecektir. Hatta Türkiye'nin nereye doğru gittiğinin açık göstergesi olacaktır.

Teknokrat Hükûmeti söylentisi yeni değildir. İlk krizin hemen akabinde duyduğumuza göre, bazı mihrakların uzun zamandan beri böyle bir projeye hevesli bulundukları, belki fırsat kolladıkları, hatta fırsat oluşturdukları anlaşılır.

Eski Bulgaristan kralı İkinci Simeon'un başında bulunduğu parti seçimleri kazandı. Kral uzun tereddütlerden sonra, hükümeti kurmayı kabul etti.

Arjantin krizi, gelişmekte tabir edilen pek çok ülke gibi Türkiye'yi de sert etkiledi. 20 ülkede borsalar önemli oranda geriledi. Evvelsi gün en kritik düşüş yüzde 7.81 ile Türkiye'de oldu. Arjantin'de yüzde 7 gerileme bizi böylesine vurdu.

Birkaç gün önce Ankara'yı ziyaret eden Belçika Dışişleri Bakanı Louis Michel, evvelki gün Brüksel'de beyanat patlattı: Türkiye henüz Kopenhag kriterlerini yerine getirmediği için üyelik müzakerelerine başlıyamayız dedi.

KİT'ler, Kamu İktisadî Teşekkülleri, sahibi Devlet olan fabrikalar, işletmeler, bankalardır. Bir kısmı Osmanlı'dan kalma köklü müesseselerdir. Ziraat Bankası, Hereke ve Paşabahçe fabrikaları, Haliç Tersanesi... gibi.

Başbakan Bülent Ecevit, 3. krizi bekleyenler bulunduğunu söyledi. Gerçekten yeni bir krizden gene milyarlarca dolar zıkkımlanmak isteyenleri biliyoruz.

Bir yıla yaklaşan ekonomik krizden IMF'nin yarı yarıya sorumlu bulunduğu muhakkaktır. Sorumluluğun diğer yarısı vizyonsuz hükûmetimizde, yeteneksiz bürokratlarımızda, gaddar rantiyelerimizdedir.

IMF'nin çirkin çıkışı, en kuvvetli ihtimale göre, Kemal Derviş'e destek jestidir. Derviş'ten habersiz yapılmış olduğunu ümid ediyoruz.