Ayhan Katırcıkara

Güçlü olmak hukuk tanımıyor, maalesef ve maatteessüf ABD Dışişleri Bakanlığı Yunanistan, Kıbrıs, Türkiye, Endonezya, Malezya ve Filipinlerle ilgili 1960'lı yıllarda hazırladığı raporların zaman aşımından dolayı 1999'da gizlilik derecelerinin düştüğünü açıklıyor. Ancak bunların yayınına CIA izin vermiyor.

Denizcilik sektöründen bir grup arkadaşla birlikte sohbet ediyoruz Başkent'te.

Dr. Sadık Ahmet Batı Trakya Türk Toplumu liderlerindendi. Bir trafik kazasında, henüz ne ve nasıl olduğu hâlâ belli olmayan ve arkasında onca müphemiyet bırakan bir olayda hayatını kaybetmişti. Trafik canavarına mı yenik düşmüştü, yoksa Yunanistan'da bir komploya mı kurban edilmişti? Mekanı cennet olsun. Eşi Işık Ahmet ve çocuklarına sabır ve sağlık dilerim. Genç Sadık Ahmet'lerin mücadelesinde de kolaylıklar temenni ederim.

İster Falih Rıfkı Atay'ın Çankaya'sını okuyun, ister Mustafa Kemal'in Çankaya'sına bakın. Öyle bir halka vardır ki kültür ve sanat, siyaseti çepeçevre sarmıştır.

Gelişmiş ülkelerin en büyük korkusu anarşi ve terördür. Bazı Batılı ülkeler bu iki uluslararası tehdidi başka ülkeler için kullanır, arka çıkar, destek verirler.

Tiyatro sezonu keşke yazın da devam etse. Romantizm oda hapsinde ama karamizahla kahkahalara boğulmak işten bile değil.

Mevsim normallerinin üstünde seyrediyor hava sıcaklığı. Herkes ve her şey de bundan nesibini alıyor. Sadece "yenilikçiler" hariç.

Eyüp Aşık'ı yeni imajıyla Oran'daki (43. sk 1/6) ofisinde buldum. Belki de ilk ulaşan gazeteciyim.

Hikmet Uluğbay'ın intihar girişimi olayını kaç kişi hatırlıyor? Basit bir zabıta vak'ası gibi kaldı. Oysa adı "ekonomik kriz" olan, boyutu siyasetin tırmanan ve çözülmelerin başlangıcı sayılabilecek bir gelişmeydi hükümette.

Siz hiç "ekonomik kiriz" yaşadınız mı? Sakın ha "yaşadığımız ne" falan demeyin bu adıyla öyle de, gerçeğiyle değil. İnanmazsanız ispata çalışayım.

İsrail tankları yine Batı Şeria'nın El Halil Kentinde. Bir ülke toprağı saldırganlıktan bir türlü vazgeçmeyen İsrail birliklerince işgâl altında. Masum Filistin halkı en azından yaralı.

Sayın Aşık size ulaşmak zor. Neredeyseniz lütfen haber verin. ANAP'ta genel başkanlığa aday herkesle konuştum. Bir siz kaldınız. Yoksa "Eyüp Aşık'ı görenler haber etsin" diye çağrıda bulunacağım.

Böyle bir iddia ile gerçekleşiyor Anavatan Kongresi 4-5 Ağustos'ta. Sloganı da "Yepyeni Bir Gelecek/Yine ANAP'la gelecek" Sorumlu ise Genel Başkanvekili Mustafa Taşar.

İşi günlük siyasetle ilgilenmek. Dostlarıyla görüşmek. Ticari bir meşguliyeti de yok. Sponsorlu siyaset yaptığını kimse söyleyemez. Ekibi tek başına kendisi. İcazetsiz politika yapıyor. Delegelere mektup yazdı son olarak.

Ecevit hükümetleri dönemi ekonomi tarihçileri için gerçekten önemli master ve doktora konusunda bakir bir akademik tarla. Nasıl bilimsel bir çalışma yaparsan yap, ucu bucağı görünmüyor.

TOBB Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu'nun reel sektörün ciddi biçimde sıkıntıda olduğunu belirtmesi, sorunların ve başta veto edilen Tekel Kanununu görüşmek üzere TBMM'yi acil toplantıya çağırması tatildeki parlamentomuzun trafiğini pek etkilemedi ama, yine de yoğunluk dikkat çekecek derecede mevcut.

1993 Temmuz'unun ilk günleriydi. Antalya'daydım. Bir korkunç haberle irkildim. Tarih iki Temmuz.. Mizah yazarı Aziz Nesin ve bir grup arkadaşı, bazı sanatçılarla birlikte Sivas'ta etkinliğe katılıyor. Kaldıkları Madımak Oteli'ndeki bir sabotaj 37 insanın ölümüne neden oluyor.

Uzakdoğu Asya'da geçtiğimiz yıllar içinde bir ekonomik kriz vardı. Rusya da bundan etkilendi. Birkaç ay konuşuldu. Sonra durdu. Oysa Malezya'daki ekonomik krizin boyutu bölgenin de moralini bozacak kadar büyüktü. Moskova'ya kadar uzanınca Ankara'daki beceriksiz yönetim "bizi de etkiledi dedi enflâsyonun artmasına gerekçe olarak.

Milli eğitimimiz müteveffa Hasan Ali Yücel (1940) ile ilk değişimine uğradı. Rahmetli Tevfik İleri'yle (1950) yenilenmeler yaşadı. Son olarak da Turgut Özal Başbakan olunca (1983) Vehbi Dinçerler'le son gelişimini noktaladı. Üç ses getiren dönem ve bakan bunlar. Onca iddialı isimler tarih oldu, kayıplara karıştı. Esameleri bile okunmuyor.

1980'li yıllardı. Cumhuriyet'ten genç bir gazeteci Filistin'e giren tek Türk yazar. Cengiz Çandar, Sabra ve Şatilla göçmen çadırlarında 5 bin sivil Filistinlinin öldürüldüğüne şahid oluyor. İsrailli Komutan Ariel Şaron bitmez tükenmez bir kin ve hınç ile çoluk çocuk; kadın ihtiyar demeden Filistinlileri bir soykırım denemesine uğratıyor. Dahasında da her gün ve hâlâ birkaç Filistinli şehid ediliyor.