Fuat Bol

Misak-ı Millî ruhu

CHP ve MHP de demokratik anayasa diyor ama; böyle bir anayasanın yolunun; öncelikle kanın durmasından sonra geleceğini bilmiyorlar mı? Bildiklerine göre; barış sürecine karşı çıkmaları ne ile izah edilebilir?

Tekkeler kanunla kapatılıp yasaklandığında; bu mey'us ve meş'um hâli duyan bir mübarek zat; 'Onlar, çoktan kendilerini kapatmışlardı; bu yapılan, zaten kapalı olan mekânların kapılarına ayrıca kilit takmaktan ibarettir!' diyor.

Geçen asrın başlarında, dünyanın ilk üç sırasında yer alan Cihan Devleti'mizi kaybettik. Devlet ve millet hayatımızda; bu denli büyük bir inkıraz, çöküntü ve yıkıntıyı ilk kez tattık. Oysa daha önce de; hemen bütün şer odakları bir olup üzerimize yüklenmişti (Haçlı Seferleri). Ama bu şekildeki bir mağlubiyetle hiç karşılaşmamıştık.

Merhum Ahmet Arvasi Hoca ile Erenköy'de kapı komşusu olarak otururduk. Akşamları, gecenin geç saatlerine kadar ya bizim evde veya onlarda sohbet ederdik. Onun geleni-gideni hiç eksik olmazdı; bu yüzden geç saatlerde baş başa kalabilir ve sohbetimizi neredeyse sabaha kadar sürdürdüğümüz olurdu.

Siyaset, millet için yapılmasına karşın; ille de millet tarafından karşılığı verilecektir diye bir kaide yoktur. Hatta çoğu zaman; siyasetçinin onca gayretleri, millet tarafından görülüp değerlendirilmediği olur.

Anayurttan sökülüp atıldıktan sonra; milleti savaşa teşvik için dağılan beyannamede yazılanlar âdeta unutuldu! Düşmanın yapamadığını; içimizdeki bir azınlık grup millete karşı yapmaya başladı.

Ortak metinlerin yokluğu

Tarihçilerin iddiasıdır: Geçen asrın başlarında; devlet ve milletimizin başına çöreklenmiş bir avuç maceracı-sergerde yüzünden (İttihat-Terakkiciler) Cihan Devletimiz yıkıldı. Bu tespit doğrudur; ancak bir eksiği ile; o da: Yıkılan o devletin içindeki bütün müesseseleri çürümüştü! Şeklen ulu bir çınar görünümünde idi ama, içinden çürümüş ve koflaşmış idi.

Türkiye'miz cumhuriyet tarihinin en zor sürecini yaşıyor. Otuz yıldır sürmekte olan bir gaileyi başından def etmek ve barışı yeniden tesis etmek için çırpınıyor. Bu zor süreçte; Türkiye'nin başta dost ve müttefikleri (!) ve komşuları olmak üzere, dış dünyadan yalnız bırakılacağı bilinen bir gerçekti. Zira, bütün bu sayılan ülkeler, şu veya bu şekilde; dünyanın en kanlı örgütü PKK'nın arkasındaydılar.

Neydi; bu 61 anayasası; hatta aynı paralelde ve millet için; 'geniş geldi, biraz daha daraltalım' denilerek yapılan 82 anayasaları?

Seçim sandıkları kaçırıldı, yakıldı, denize atıldı; yetmedi DP'nin oyları (gizli tasnif sayesinde) CHP hanesine yazıldı ve hile ile; iktidara yine CHP oturtuldu.

Herhangi bir ünitenin başına yönetici olarak atadığı arkadaşlarına öğüdü şu idi: Yanında çalışan arkadaşlar, sana Allahü tealanın emanetidir.

Hayatımın en zor yazısını yazıyorum, sevgili okuyucularım. Zira; maddi ve manevi olarak her şeyimizi borçlu olduğumuz; sevgi ve merhamet deryası, müstesna insan; sevgili Enver Ağabeyimizi kaybettik!

Başbakan Erdoğan, AB kapısında uzun süre bekletilmemizden şikayetçi; bu hali dillendirip başka paktlara da girmekten söz edince; ülkenin eksenini kaydırıyor diye eleştirildi.

Dünya üzerinde eşi, benzeri olmayan bir toplumuz! Son iki asırdır; adeta üzerimizden silindir geçirildi. Asırlar boyu sahip olduğumuz değerler inkar ve iptal edilerek öz benliğimizden çıkarılmakta ve yapay; ne olduğu belirsiz bir hale getirilmek istenmekteyiz!

Tam otuz senedir terör belası, milletçe belimizi büküyor. 40 bin insanımızın yanı sıra 400 milyar dolarlık mali kaybımız var. Mahut mali kaybımız olmasaydı; Türkiye'ye dört Türkiye daha eklememiz mümkündü.

Milletle devlet arasındaki sözleşmeyi ihtiva eden anayasamızı bir türlü sivilleştiremiyoruz.

Geçen gün, Adalet Bakanı'nı, kanım donarak izledim. Anlattığı şeyler; yaşadığım ülkem adına içimi acıttı. Şayet; bir sömürge ülkesi olsaydık, ancak bu kadar aşağılanabilirdik! Meğerse bu ülkede;

Siyasi çevreler dikkatlerini; AK Parti'nin tüzüğündeki, devamlı olarak milletvekilliğini üç dönemle sınırlayan maddeye çevirmiş durumda. Bu konu düşünülüp karar altına alındığında üç dönemlik milletvekilliği süresi 15 yıldı ve epeyce uzun görüldü. Daha sonra bu süre 12 yıla indirildi ancak; 12 de olsa, 15 de olsa; zamanın su gibi akıp gitmekte olduğu görüldü.