Fuat Bol

Yarın, Mü'minlerin iki dinî bayramından Ramazan bayramını idrak edeceğiz. Bu güzel günlere kavuşturduğu için Cenab-ı Hakk'a ne kadar şükretsek azdır. Sevgili okuyucularımın Ramazan bayramlarını en kalbi duygularımla kutluyor, iki cihan saadeti diliyorum.

Ramazan ne çabuk geçti! Sayılı günler; öylesine süratli geçiyor ki; neredeyse saymaya yetiştiremiyoruz. Tıpkı, insan ömrü gibi; o da sayılı; alınacak nefeslere varıncaya kadar sayılı.. Ömrün ne olduğunu anlayabilmek için geçen kısmına dikkatlice bakmak gerekir. Herkes ömrünün geçen kısmına (on sene, yirmi sene, kırk sene, elli sene...) bir baksın; sinema filmi gibi geçen yıllarını dikkatlice incelesin.

Her meslek kuruluşu mesleklerine sahip çıkıyor ve başkalarının (diğer meslek erbabının) kendileri hakkında konuşmalarına müsaade etmiyorlar. Yalnızca din konusu bundan istisnadır. Dini bilsin, bilmesin; hemen herkes din adına konuşabiliyor ve hatta pervasızca ahkam kesebiliyor! Başta Diyanet İşleri Başkanlığı olmak üzere, maalesef hiçbir yetkili yetkisiz kişiden de karşılık görmüyorlar. Dolayısıyla meydan yeri, din adına tamamen başıboştur ve her önüne gelen, istediği yalanı ve iftirayı din diye veya dinî diye yutturabilir.

Sevgili Peygamber Efendimiz Ramazan ayını ümmetine müjdelerken şöyle buyuruyor: "Ramazan ayı gelince, Cennet kapıları açılır, Cehennem kapıları kapanır ve şeytanlar bağlanır.."

Son zamanlarda moda oldu, hiç kimse, kendi mesleğine toz kondurmuyor. Kendi mesleğinden olmayanları o meslek hakkında konuşturmuyor.

Sevgi, insanoğluna bahşedilen en üstün özelliklerdendir. Sevgi ile insan, kendini tanır; sevgiyle gerçeği tadar ve sevgi ile insan memur olduğu ötelerden, ötelerin ötesinden, namütenahi ötelerin namütenahi ötesinden gelen davete ram olur.

Günümüz insanı, onca şeylere malik olmasına rağmen mutsuzdur. Hatta çok zengin ve sahip olduklarını bilemeyecek derecede varlıklı insanların daha bir tatminsiz ve mutsuz olduğunu görmekteyiz.

İlimleri tarif ederken, o ilmin gayesinin de ne olduğunu açıklamak gerekir. İnsan, elbette başıboş ve boş yere yaratılmamıştır. Yaratılışında bir gaye vardır. Bunu da; merhametlilerin en merhametlisi olan Cenab-ı Hak, kullarına bildiriyor. "Biz, cinni ve insanı ancak (bizi tanısınlar, bilsinler) ibadet etsinler diye yarattık!" ibadetten maksat, kulluk etmektir. Yani, sadece belirli ibadetleri yapmaktan ibaret değildir. Hayatın her anını, Cenab-ı Hakk'ın rızasına uygun yaşayabilmektir.

Günümüz insanı medeni mi? Bu sualin cevabı; öncelikle medeniyetten ne anladığımıza bağlı. Medeniyeti çok yanlış bir şekilde bilim ve teknolojideki gelişmeler ve bunları insan hayatına uyarlanması olarak görüp değerlendirenler, günümüz insanını gelmiş geçmiş en medeni insan olarak tavsif eder.

Devlet-millet kaynaşmasına adeta susamış durumdayız. Bizde yanlış bir telakki (anlayış) olarak devlet olgusuna çok değişik manalar verilmiştir, üstelik, olması gerekenden çok farklı... Bunun sebebi; devletin şimdiye kadarki ceberut (asık suratlı ve ben yaptım oldu diyen dayatmacı ve de yasakçı, tavrı) tutumudur. Böylesi yaklaşımlar sebebiyledir ki, bu millet, çoğu kez; "... benim ne güzel devletim var!" dememiş ve diyememiştir.

Böylesi bir fırsat kolay kolay ele geçmez. Bakınız; mevcut siyasi istikrar tablosu, elli seneyi aşkın bir zamandır ilk defa ele geçiyor. (Bundan önceki, 1954 seçimleri ile gerçekleşmişti.)

Başbakan Tayyip Erdoğan, eski kabinesini yeni dönemde de "Durmak yok; yola devam!" diyerek devam ettirdi. Oluşturduğu 60. Cumhuriyet Hükümeti'nin programını geçen hafta cuma günü Meclis Genel Kurulunda okudu. 3 Eylül 2007 Pazartesi günü TBMM'de tartışılan program bugün (5 Eylül 2007) güvenoyu alıyor.

TBMM, iktidarı ve muhalefeti ile (CHP hariç) önemli bir demokrasi sınavını başarıyla tamamladı ve aylardır üzerinde çeşitli spekülasyonlar yapılan 11. Cumhurbaşkanını seçti.

Ağustos ayı, Türk'ün tarihinde zaferlerle doludur. TBMM bu zaferlere bir yenisini daha ekleyerek; TC Devleti'nin 11. Cumhurbaşkanı'nı seçti.

Cumhurbaşkanı Necdet Sezer'in, 60. Cumhuriyet hükümetini onaylamayarak, bu görevi seçilecek yeni Cumhurbaşkanına bırakması Başbakan Erdoğan'a göre bir "jest" olarak yorumlandı.

20 Ağustos Pazartesi günü, TBMM'de cumhurbaşkanlığı seçimi için ilk tur oylama yapıldı. Milletimizin AK Parti'ye göstermiş olduğu yüksek teveccühle elde edilen 341 milletvekilinin (Biri Meclis Başkanı seçildiğinden 340), MHP'li 70, DSP'li 13 ve DTP'li 20 ve ayrıca 3-5 bağımsız milletvekilinin katılımıyla toplam 448'le ilk tur gerçekleşti. Böylece, CHP'nin müracaatıyla oluşturulan 367 engeli aşılmış oldu. Yine böylece; hukuk kitaplarına trajikomik halde görmekten de kurtulmuş olduk!

CHP, öyle; bilinen sıradan bir muhalefet partisi değildir. Müzmin (akut) muhalefetinin kökleri çok derinlerdedir. Bu azgın muhalefet, demokrasi tarihimizle başlar ve her geçen gün daha da kronikleşerek günümüze kadar gelir. Bundan dolayıdır ki, CHP'nin Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığı adaylığına karşı çıkması ve hatta Sayın Gül Cumhurbaşkanı olursa bile, parti olarak onunla münasebet kurmayacaklarını açıklamış olması kimseyi şaşırtmamalı.

Sayın Abdullah Gül'le otuz beş senelik bir dostluğumuz var. Ta üniversite ve hatta benim lise yıllarımdan beri tanışırız. Abdullah Bey gençlik yıllarında da gayet olgun ve ağırbaşlı idi. Vatan ve millet sevdalısı, idealist bir öğretim üyesi idi.

İnsanoğlu çok garip bir mahluktur. Âdeta bir muammadır. Çünkü kâinatın hülasası, özüdür; bundan dolayı da insana "küçük kâinat" denmiştir.

Bizim Anayasa'mızın dünyada örneği yok! Genel hatları ile incelendiğinde, bir tepki anayasası olduğu hemen göze çarpıyor. Neye tepki; biliyor musunuz?