İrfan Özfatura Ahmet Sırrı Arvas

Mısırlı Zeynep Sultan'la, Kamil Paşa'nın aşkı yaşlandıkça artar gel gelelim bir çocukları olmaz. Onlar da, ümmet-i Muhammed'in sabilerini evlad edinir; 100 yataklı bir hastane kurarlar (1862).

Atıyor elini torbaya "Çanakkale Zincirbozan!" Bakın şu Cenab-ı Hakkın işine, hâzâ ikram!..

Aslımı sorarsan Avşar soyundan / Ayrı düştüm aşiretten, beyimden Pınarbaşı'ndan da beş yüz evinen / Çıkıp da cana kıyanlardanım

Ne efsunkâr imişsin ah ey didâr-ı hürriyet Esîr-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esâretten

Ruslar sadece 6 bin askeri, 4 bin gönüllüsü olan Silistre'yi 80 bin kişiyle kuşatır, 12'si general olmak üzere 15 bin ölü ve 20 bin yaralı verip defolurlar.

Paşamız dünyada kazanabileceği en üst makama gülüp geçer, "keşke omuzlarım apoletsiz, göğsüm madalyasız olaydı da asker evladlarım gibi şehadet şerbetini yudumlasaydım" diye mırıldanır...

Ordu "teslim ol, kan dökülmesin, aileni alıp dilediğin ülkeye gidebilirsin" çağrısı yapar. Allende masonluğuna güvenip diklenmeye kalkar...

"El Partido Socialista Markxista" saflarında eylemden eyleme koşan genç militan mason olunca önü açılıverir.

Bunalımlı bir dönemde tahta çıkan Sultan Selim'in, İdris-i Bitlisi gibi bilgili, çalışkan, idealist insanlara çok ihtiyacı vardır, onu yanında görmeyi arzular...

Belki Yemame Cengi uzayıp gidecek, çok can yakacaktır ama Hazret-i Vahşî harbesini konuşturur, bir an duvar dibinde gördüğü Müseyleme'nin göğsüne çakar.

Moğolların, Frankların, Ermenilerin, Gürcülerin, Haşhaşilerin kudurdukları yıllarda devletin başına geçen Baybars, Abbasî prenslerinden El-Muntasır'ı Kahire'ye getirir ve Halife yapar. İslam âlemini derleyip toparlar...

Efendimiz "Allahım! Bunları, cennette bana komşu ve arkadaş et" diye duâ edince Ümm-i Ümare "Bu bana kâfidir" der, artık dünya musibetlerine aldırmaz...

Âşık Paşa'nın "nazm u nesrin, şi'r ü sihrün câmiî" diye övdüğü Lâmiî Çelebi velüd bir kalemdir, lügatler, divanlar, risaleler yazar, eserlerinin sayısı 60'ı aşar...

Almanların Katolik dünyası içinde eskiden beri ağırlıkları yoktur, olanı da Luther hareketiyle eritip bitirirler. Halbuki Latin ülkelerinde Katolikler güçlüdürler. İyi de bunca Latin aday varken niye bir Alman'ı seçerler?!.

Bavyeralı bir polis memurunun çocuğu olan Retzinger genç yaşta Nazilere katılır ve savaş suçlusu olarak tutuklanır. Irkçılıktan ne kadar arınır bilinmez ama Türklerden hiç hoşlanmaz...

Efendimiz, "Süheyb ne güzel kuldur", "Allah'a ve Ahiret gününe iman eden bir annenin çocuğunu sevdiği gibi Süheyb'i sevsin" buyurur, müminleri "Süheyb'i incitmekten sakınmaları hususunda" uyarırlar...

Efendimiz Süheyb'i çok sever, "İslâm'da önde bulunanlar dörttür. Ben Arab'ın, Süheyb Rum'un, Selman Fars'ın, Bilal de Habeş'in öncüleriyiz" buyururlar...

O ay yüzlü Nebi zuhur edince, aziz ve celil olan Allahü tealaya davet eder. O Tihame topraklarından, Mekke'den çıkar, O'na kapalı şeyler açık olur, Sultanlar bile boyun eğer...

"Beni sevindirmek isteyenler Ulu Türkistan hakkında yazsınlar, Ulu Türkistan hakkında konuşsunlar..."

Ruslar Alman hatlarına Türkleri sürer, Almanlar esir ettikleri soydaşlarımızı Ruslara karşı kullanırlar. İki sarı savaşır, esmerler heba olurlar...