Kemal Belgin

Merkez Hakem Komitesi'nin olağan semineri biteli daha haftası olmadı. Mustafa Çulcu; Erhan Albayrak, Kemal ve Selçuk'a arkadan yaptıkları sakatlayıcı sert müdahalelerde kırmızı kart gösterileceğini öğrendi de unuttu mu?

Rüştü Reçber; her zaman söyledik, yazdık, Dünya'nın en iyi kalecilerinin başında gelir. Fenerbahçe'de dokuz yıl oynadı. Kurtardığı maç sayısı yaktıklarının belkide yüz-ikiyüz katıdır. Ama nedense, Rüştü, Barcelona'ya gittikten sonra Fenerbahçe camiasında bir rahatlama, hatta hatta bazı kesimlerde bir ferahlık, bir sevinç ortamı oluştu. Hayret ! Şayet Rüştü'lü Fenerbahçe bazı ünvanlar kazanmış ise bunların yüzde doksanını kalecisine borçludur. Şayet o da olmasa idi, acaba neler olurdu ? Acaba o menfur saldırının azmettiricileri, ya da failleri Rüştü'nün, bütün bu işkenceye rağmen Fenerbahçe formasını giymesinden rahatsız mı idiler? Olabilir. Ama şu kesin ki, Barcelona'nın, futbolculuğunda çok ünlü olan hocası Rijkaard, yeni başkanı ve milyonlarca taraftarı Rüştü gibi bir kaleciye "1 numaralı kazığı" teslim ettiklerinden çok mutlular.

Fenerbahçe Yönetim Kurulu'nda üç yıl görev üstlendikten sonra, 3 Haziran 2003 günü, Daum'un teknik direktörlüğe getirilmesi üzerine istifa eden Atilla Kıyat, geçtiğimiz Cumartesi günü Yüksek Divan Kurulu toplantısında, kulübün geleceğini çok yakından ilgilendiren bir konuşma yaptı. Tabii, bunu böyle değerlendirebilene... Değerlendiremeyene de Allah selamet versin!

Ya Atilla Gökçe, işte öyle... Atilla Gökçe kardeşim, bunu rahatlıkla yazar, söylerim, çünkü kendisi ile 15 yıl kader birliği yapmışızdır. Bir de duydum ki, by-pass olmuş. Geçmiş olsun! Allah, Nermin'e ve kızlarına bağışlasın... Sigara ile olan arkadaşlığından bir türlü kopamadı. Neyse, asker kökenlidir, yırtar... Sevgili Atilla, ameliyat masasına gitmeden, İnönü Stadı'ndaki tribün düzenlemeleriyle ilgili bir yazı yazmış. Bir zamanlar, başkanlığını yaptığı Türkiye Spor Yazarları Derneği'ni, basın tribününün yerinin değiştirilişine tepkisiz kalışı yüzünden eleştirmiş.

Futbol Federasyonu, kim bilir belki de F.Bahçe ile olan ilişkilerini daha sıcak bir konuma getirmek için, ya da seyirci gürültüsünün rakibi bozacağına inanarak, İngiltere maçını Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadı'na verdi. F.Bahçe'de bir memnunluk, bir memnunluk... Federasyonda da öyle... Medya, zaten F.Bahçe'nin keyfi yerine geldiği için çok memnun... Peki, iyi mi oldu? Bence hayır! Hangi İngiliz futbolcu, 50 bin kişinin gürültüsünden olumsuz etkilenir ki? İngiliz seni, Londra'da Arsenal, Tottenham, Chelsea gibi kulüplerin harika stadları dururken, taaa Sunderland'a sürüyor, sen onu İstanbul'un göbeğindeki, üstelik ülkenin en modern stadına sokuyorsun...

Futbolu yazanların içinde en iyilerinden biri olan Şirin Berber, geçtiğimiz Perşembe günü, Şenol Güneş'i temel alan harika bir yazı yazmış. Nerede okuduysa, kim yazdıysa onu belirtmemiş ama, Bülent Korkmaz'ın, adamını kaçırdığı için kale içinde bulunduğunu, bu yüzden golleri çıkardığını iyi iş olarak göstermeyen bir zavallıdan bahsetmiş. Yahu Şirin, sen kimin evini soruyorsun? Allah aşkına, bu saçmalıkları kimin yazdığını bana ilet... Çünkü bu kadarı da artık çok fazla yani... Şirin, yazısının devamında, Şenol Güneş'in ceketini ve kariyerini beğenmeyenlere de şu soruyu soruyor: "Ey vatandaş, koca Real Madrid'in başına getirilen sadece yardımcılık yapmış hocayı tanıyor musunuz? Barcelona'nın başına kondurulan Rijkaard'ın ne gibi hocalık kariyeri var?" Şirin; kendini fazla yorma... Artık bu toplum da, kimin ne olduğunu, geç de olsa anladı. Hâlâ anlamayan varsa, onları bizim Darıca'daki Hayvanat Bahçesi'ne davet ediyorum...

F.Bahçe yönetiminin yeni ası İlhan Ekşioğlu'nun, geçtiğimiz çarşamba, yani bu köşenin yayınlandığı gün Sabah'ta bir demeci çıktı. Tabii ki o günkü köşede yer almadı. Demeç şöyle: "Ortega, Türkiye'de mutlu olamadığı için ülkesine döndü. Oysa transfer edildiğinde dünyanın gözü F.Bahçe'ye çevrilmişti. Böyle bir şey sıradan oyuncular için olamaz. Ortega da üst düzey bir futbol yıldızıydı. Ancak bizler onun kıymetini bilemedik. Tabiî buna basın da dahil... Elbirliği ile

Bugüne kadar futbolumuzun içine girmiş, büyük oyunculuktan, dünya starlığından gelme en popüler teknik adam, hiç kuşkusuz, Fenerbahçe'yle 1972'de buluşan Brezilyalı Didi idi. Bugün aramızda olmayan Didi, "Ölü yaprak" isminin verildiği frikik atışlarının ustası olmakla kalmamış, 4-2-4'ü oyun içinde dünyaya fışkırtmış bir futbol fenomeni idi. Faruk Ilgaz, Eşref Aydın ve Emin Cankurtaran iş birliği ile Türkiye'ye getirilen Didi, tam anlamıyla, o günlerde bizim futbol dünyamızı ayağa kaldırmakla kalmamış, bütün futbol dünyasını Fenerbahçe isminde ülkemize odaklamıştır.

Milli Takım, özellikle dünya üçüncüsü olurken ve de dünkü maçın başlama düdüğüne gelene kadar, bence Türkiye'nin en önemli ve en değerli propaganda aracı idi. Özellikle Türkiye dışında bulunup, emekleriyle bu ülkeye katkıda bulunan, yani gurbetçi dediklerimizin de başlarını dik kılan başlıca topluluktu Milli Takım...

Milli Takım'ı ve de Şenol Güneş' i kim veya kimler yaktı? Bu sorunun cevabını arayarak dün geceki yarı final oyununu daha sağlıklı değerlendirebiliriz. Brezilya maçı sonrası anlı-şanlı Türk spor medyası Şenol Güneş' i maça tek santrforla maçladığı için topa tutmuş, yenilen golden sonra ikinci santrforu oyuna alarak doğruyu bulduğunu belirtmişti.

Günlerden pazar... İstanbul haziran ayının en sıcak günlerinden birini yaşıyor... Böylesine ortamlarda, İstanbul'un yeni potansiyeli, belediyenin son yıllarda sunduğu yeşilliklerde mangalını yakar ya da artık mavimsi renge bürünmeye yüz tutan ve olumlu raporu alan denizine dalar... Ya da, eskiyle yeni arası olup, Batı ve Doğu uzantılarında yazlık edinebilmişleri de erkenden gazlar oralara... Yani, okullar da tatile girdiğinden, bu tip pazarlarda İstanbul tenhalaşır, sakinleşir...

Böyle komedi görülmemiştir! F. Bahçe Kulübü'nün basın odasında her gün medya ordusu bulunur. Varsa bir imza töreni görüntülenir, yoksa başkan veya yöneticilerin yolları bir haber için gözlenir. Buraya kadar tamam... Ama öyle bir sahneye şahit oldum ki, az kalsın küçük dilimi yutuyordum. Kulübe gelen giden çok oluyor. Ama kapıdan giren herkesin, kim olursa olsun, "Neme lâzım çekelim de, içinden biri çıkarsa..." diye görüntülenmesine hayret ettim. Bir ara bizim Rafet'in çocuklarını bile çekmişler. Tabii bu komedinin senaristleri bu orduyu yönlendirenler...

Turnuva kuralı ve felsefesi içinde Brezilya oyununa tek santrforla başlamamız bence çok sağlıklı bir düşünce startı idi. Çünkü, bir beraberlik bile bu turnuvada final arama yolumuzu aralayabilecekti. Şimdi kimileri, bu turnuvadaki Brezilya karşısında bu tip oyun planımızdan dolayı Şenol Güneş'i savunma oynatmakla suçlayacaklardır. Onlar bunu yapadursun, Milli Takım kalabalık orta sahasına rağmen, oyunun bir ilk 20 dakikalık bölümünde hiç topa sahip olamadan mâhkûm kaldı. Demek ki; Brezilya'nın vites yükselterek ve turnuva başından bu yana en süratli, en çabuk adamlarla sahaya sürdüğü kadrosu karşısında doğru düşünerek çıkmıştık oyuna.

Milli Takım 48 saatlik kısa bir aradan sonra ilk maça göre 7 değişikliğe uğramıştı. Bu, sistemin çalışması yolunda bir handikap oluşturabilirdi. Üstüne üstelik bu değişikliğin yarısı da sistemin yabancılarından oluşuyordu. Şenol hoca kimilerine göre kadroda ilkesizlik yerine tam tersine yenilenme, hatta onarılma stratejisinde neredeyse en isabetli kararı veriyordu.

Millî Takım'ın bitmiş bir sezondan sonra her ne kadar FIFA başlıklı da olsa özel bir milletlerarası turnuvada ne yapacağı, Dünya ücüncüsü olmuş kadro üstüne düşseydi doğrusu pek merak edilmezdi. Ama Şenol Güneş'in ümit takımından bol sayıda Fransa'ya taşıdığı gençlerle Gökdeniz ve Okan Yılmaz gibi "takıma girebiliriz" sinyalleri veren yenilerin sadece Alpay, Ergün ve Bülent'le kalmış eskilerle ne yapacağı gerçekten çok büyük merak işiydi.

Ne zamandır yazacağım, hep unutuyorum. Bizim Kâzım Kanat dostumuz, Şenol Güneş'i, Mesut Yılmaz'ın, Ulusoy'a baskı yaparak Millî Takım'ın başına geçirttiğini yazıp, söyleyip durmuştu. Eee Yılmaz gitti. Burası Türkiye olduğuna göre de yeni gelenler, azlettirmeliydi. Sekiz ay oldu, Şenol hâlâ görevde... Acaba Mesut Yılmaz, çaktırmadan yine başbakan yardımcısı falan mı? Haa Kâzım?

Henüz ardımızda bıraktığımız sezonun başlamasından önce, daha doğru bir deyişle, 2001 - 2002 sezonunun sonlarına doğru, yani G.Saray'ın Lucescu'yla yollarını ayıracağının sinyalleri çoğaldığında, yine bu gazetenin bu sütunlarında yazdığım bir yazının başlığını benzer şekilde şöyle kondurmuştum: "Lucescu'yu almayan enayidir..."

Milli Takım'ın Makedonya oyununa hazırlanırken ve çıktıktan sonraki en ciddi ve oyununu olumsuz etkileyecek handikapı Yıldıray'ın cezalı oluşu ile alternatifinin bulunmayışı idi. Plaj sefacısı büyük kurtarıcı Sergen de olmayınca; bu görevi üstlenebilip, bir de becerecek eleman yoktu. Emre'nin Yıldıray rolündeki adeta geriye sayışı, Tugay, Ergün ve soldan İbrahim'le çıkışlarımızda Hakan - Nihat ikilisiyle futbolun gerektirdiği hiç bir diyaloğu kuramamamıza sebep oldu. Üstüne üstelik, Tayfun'un sahadaki en ölü adam, yani adeta hiçbir şey yapmayan adam rolünden bir türlü çıkamayışı da Makedonya'nın Fatih Akyel'in üzerinden bizi zor durumlara düşürmesine sebep oldu. Bu sıkıntıları yaşarken; pozisyon bulabilmemiz ancak ve ancak ölü toplar, yüksek ortalar, kontrataklar veya Nihat'ın füzesindeki ferdi özelliklerle gerçekleşebilirdi.

Allah'a şükürler olsun ki, Reha Muhtar da, futbol programına yorumcu olarak çıktı. Oh be! Bir eksiklik var diyordum... Meğerse buymuş. Reha Muhtar diyor ki: "Efendim, Beşiktaş ve diğerleri onca futbolcu transfer ediyorlar. Ama bunların hiç birini Şenol Güneş Milli Takım'a almıyor. Böyle şey olur mu? Hâlâ dört senelik takımla devam ediyor" Peki, Raha bey! Başüstüne! Hemen takımı değiştirsin Şenol... Transferde kim takım değiştirdiyse, hemen Milli Takım'a alalım. Çünkü Batı'da böyle yapılıyor. Yahu bu ne mantık? Koca Turgay Şeren de kalıtıyorum demez mi? Allah'tan Ahmet Çakar karşı çıktı... Sonra bu program için eleştiri yaptığımızda bize dava açıyorlar... Ey millet; Reha Muhtar gibi düşünen ve uygulayan bir ülke tanıyorsanız, bana bildirin de, öğreneyim.

Futbol Oyun Kuralları adlı bir kitap var... Futbol Federasyonu her yeni sezon öncesi bu kitabı, varsa yenilikleri de katarak, değiştirerek, yayınlar. Hakemler de bu kitabın içinde belirtilmiş kuralları öğrenerek, ya da öğrendiklerini, bildiklerini tazeleyerek sezona hazırlanır. Bu süreç içinde de MHK seminerler düzenler. Orada hakem hocaları kuralları tekrarlarken, yorumun da hangi hallerde gerektiğini vurgularlar.