Mehmet Oruç

Emîr-ül mü'minîn hazreti Ömer, Selmân-ı Fârisî'yi Fârîs vilâyetine vâlî tayîn etti. Ebû Mûsel Eş'ârî hazretlerini de hâkim tayîn etti. Her birine beyt-ül mâldan iki dank tayîn buyurdu. Buyurdular ki; beyt-ül-mâldan bir mescid binâ ediniz.

Hazreti Ömer bir gün, mübârek başını koyup, yatacaktı ki, tam o sırada bir köle, seslenip, dedi: Kalk, yâ Emîr-el mü'minîn. Önce bana insâf eyle. Rabbül âlemîn kıyâmet günü benim hakkımı senden alır.

Öğrenilmesi farz veya vâcib olan fıkıh bilgilerini öğrenmemek büyük günâhtır. Bunun için eskiden bu bilgileri bilmeyenin, bilip de yapmayanın İslâmiyette şâhidliği kabûl edilmezdi. Kadı mahkemede şâhidlere i'tirâz olunduğu zaman, fıkıhtan sorardı. Bilemezse şahidliğini kabûl etmezdi.

Bir gün Hazreti Ömer Medîne-i münevverede gidiyordu. Bir ihtiyâr kadın yol kenârında durmuş idi. Bir başka kadın ona dedi ki: İçeri gir, emîr-ül mü'minîn Ömer gidiyor. Acûze "ihtiyâr" kadın, başını dışarı çıkarıp dedi ki: Kimdir, emîr-ül mü'minîn. Bir merd idi ki, ona dün Ömer derler idi.

Son yıllarda Batı'yı üçüncü büyük İslamî dalga korkusu sardı. AB ülkelerinin Türkiye'yi içlerine almada gösterdikleri direncin sebebi bu korku. Kendi bilim adamları tarafından yapılan araştırmalar sonunda hazırlanan rapora göre; birinci büyük dalga, Asr-ı saadet dediğimiz dört büyük halife zamanındaki dalga.

Abdürrahmân bin Avf hazretleri anlatır: Hazreti Ömer bir gece bir tulumu su ile doldurup, arkasına almış, Medîne-i Münevvere köylerine giderken yorulmuş. Ben dedim ki: Ya emîr-el mü'minîn, yorulmuşsunuz! Bana ver, biraz da ben götüreyim. Bana; eğer bugün sen benim tulumumun yükünü götürür isen, yarın benim günahımın yükünü kim götürür, buyurmuştu...

Ebû Bekir Sıddîk hazretlerinin bu dünyadan göç etmek vakti yaklaşınca bir vasiyetnâme yazdı.

Bir gün Hz. Ömer Resûlullah Efendimizin arkasında namaz kılıyordu. Resûl aleyhisselâm sûre-i Vennaziatı okuyordu. Surede Fir'avnun yaptıklarından bahsediliyordu. Hz. Ömer hiddetlenip "Eğer ben orada hâzır olaydım, boynunu vururdum" dedi.

Hazret-i Ömer'in başkomutanı Sa'd, Kûfe'de bir saray binâ etmek arzû etti. Saray yapacağı yerin bir tarafı bir Mecusî'nin evine bitişik idi. Sa'd, Mecusî'yi çağırıp, dedi ki: O evi bana sat. Sa'd çok para verdiği hâlde, Mecusî satmadı. Hâzır olanlar, dediler ki, bu Mecûsi'ye bu kadar ricâ etmeye ne lüzûm vardır. Sen o evi al ve bedelini de ver.

Bir gün Hazret-i Ali oturmuş, sohbet ediyordu. Söz arasında bir kimse, Hazreti Ömer'i methetmeye başladı. Hazreti Ali buyurdu ki: Allahü teâlâ Enbiyâ aleyhissalâtü vesselâmdan sonra, Ömer'e benzer kul halk etmemiş ve hiçbir babanın ve ananın Ömer gibi oğlu olmamıştır. O Ömer'dir ki, âlimdir. Hak teâlâ hazretlerinin dininin sınırlarını bilir.

Ebû Bekir Sıddîk rivâyet etmiştir. Resûlullah Efendimiz buyurdu: "Eğer benden sonra Allahü teâlâ Peygamber gönderse idi, Ömer'i gönderirdi. Allahü teâlâ iki melek ile ona kuvvet vermiştir. Bunlar ona kuvvet verir. Ondan bir hatâ meydana gelecek olsa, ondan döndürürler. Doğrusunu yaptırırlar."

Bir genç, Ebû Zer-i Gıfârî hazretlerinin yanına geldi. Ebû Zer o gence dedi ki: Benim için Hak teâlâdan istigfâr et, affedilmemi iste.

Geçenlerde, yirmi yaşlarında bir okuyucum gelmişti. Namazında abdestinde, dini konularda hassas bir gençti. Her işinde dine uygun yaşamak için gayret ettiğini gördüm.

Resûlullah Efendimiz buyurdu: Kıyâmet günü dîn-i İslam mahşere güzel sûrette ve süslenmiş olarak gelir. Hak teâlâ bu durumu bilir iken, sorar ki, sen kimsin. İslâm der ki: Yâ ilâhel âlemîn! Ben İslamım.

Hazreti Ömer, Resulullah efendimizin rahatsız olmasına çok üzülürdü. Resûl-i ekrem Efendimizin harem-i şerîflerine destursuz girenleri görünce, bir gün dedi ki: Ne olaydı, emir geleydi de, Resûlullah'ın saadethânelerine destûrsuz girmeselerdi!..

Ömer-ül Fârûkun şânı ile alâkalı âyet-i kerîmeler vardır. Bunlardan birisi; meâl-i şerîfi "Ey Resûlüm! Cebrâîl'e düşman olanlara de ki, ona düşmanlığa sebeb yoktur.

İmâm-ı Begavî, sûre-i Bekara'da; meâl-i şerîfi "Senden içki ve kumarı sorarlar ise, onlara de ki, ikisi de büyük günâhtır ve insanlara menfaatleri vardır.

İmâm-ı Begavî, Sûre-i Bekara'da, meâl-i şerîfi "Ey mü'minler, siz makâm-ı İbrâhîm'i namazgâh (Namaz kılınacak yer) edinin!" olan "126'ncı" âyet-i kerîmesinin tefsîrinde, Enes bin Malik'ten şöyle bildirmiştir: Ömer-ibnül Hattâb buyurdu ki; Vallahi ben Allahü teâlâ hazretlerine üç şeyde muvâfakât ettim ve Rabbim celle şânühü hazretleri de bana üç şeyde muvâfakât etti.

Hazreti Ömer halife olduktan sonra, o kadar adâlet üzere hareket etti ki, ne kimse yapmıştır ve ne yapabilecektir. Şu şekilde adalet etti ki, kurdun koyuna zararı olmazdı.

Toplumun huzurunu bozan, insanları birbirine düşüren olayların gerçek sebebi ölümü düşünmemektir. Ölüm ve sonrasını düşünen insan, kendi menfaatleri ve eğlenceleri için başkalarına zarar veremez. Peygamberimiz, "Lezzetleri yıkan, eğlencelere son veren ölümü çok hâtırlayınız!" buyurdu.