Mehmet Soysal

Davos'ta otuz dokuz yıldan beri yapılan Dünya Ekonomik Forumu bugün sona eriyor...

1971 yılından beri Davos'ta düzenlenen Dünya Ekonomik Zirvesi'ni takip etmek için İsviçre'nin Zürih kentine geldik... Karlı dağların ve ıssız yolların arasından Davos'a gideceğiz... Kara ve yağmura hasret bir ülke konumuna düştüğümüzden beri kış mevsiminin ne büyük bir nimet olduğunu düşünüyoruz.

ABD'nin Devlet Başkanlığı'na seçilen Barack Hüseyin Obama'nın Beyaz Saray'da aldığı ilk kararlarına baktığınız zaman sanki beyaz sayfalar açılıyor gibi...

Kuveyt'te dün başlayan ve birincisi yapılan Arap Ekonomi ve Sosyal Zirvesi'nin gündeminde de Filistin ve Küresel Kriz vardı. Arap ülkelerinden gelen liderler, iş adamları ve sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri kendi aralarında ticari ilişkileri nasıl geliştirebileceklerini tartıştı.

Kuveyt Emiri Sheikh Sabah Alahmad Aljaber'in davetlisi olarak 1. Arap Ülkeleri Ekonomi ve Sosyal Zirvesi'ne geldik...

Başbakan Erdoğan Gazze saldırıları için dünyaya çok önemli sorular sorarak diyor ki; "Gürcistan savaşında devreye giren uluslararası kuruluşlar bu konuda niçin susuyorlar? Ya da neden geçiştirmekle yetiniyorlar?"

Finans piyasalarına yön veren aktörler krizle ilgili uyarıda bulunarak diyorlar ki; "Ayakta kalmak için gerekirse küçülün"

AB, Türkiye'den şikayet ediyor; "Reformlar yavaş ilerliyor!" diyor...

Kış akşamlarından biriydi...

Bir yıl; acısıyla, tatlısıyla, savaşıyla, barışıyla daha bitiyordu... Bir yılın çilesini, bir günün akşamında unutabilmek için zengini ve fukarasıyla seferber oluyordu...

Ve bir kış mev­si­mi­ne ait ak­şam vak­tiy­di... Ka­ra­köy'de­ki köh­ne li­ma­na de­mir atan dev ge­mi­ler uzak kent­le­re gö­tü­re­ce­ği yol­cu­la­rı­nı ses­siz­ce bek­li­yor­du... Gü­lüm­sü­yor gi­bi du­ran be­yaz ge­mi­ler az son­ra sı­ğın­dık­la­rı li­man­dan ay­rı­la­cak­tı...

Sa­ba­hın er­ken sa­at­le­rin­de kar­la ka­rı­şık yağ­mur ya­ğı­yor­du Bal­tık De­ni­zi ke­na­rı­na ku­ru­lu So­pot ken­tin­de... Ga­ze­te­de dün­ya­nın ön­de ge­len şir­ket­le­ri­nin üre­ti­me ara ver­di­ği­ni, iş­çi­le­ri ise üc­ret­siz izi­ne gön­der­di­ği­ni ya­zı­yor­du... Du­rak­ta bek­le­yen iş­çi­ler bel­ki son de­fa iş­le­ri­ne gi­di­yor­du... İş­çi­ler, kuş­la­ra ne de çok ben­zi­yor­du. Ka­nat­la­rıy­la in­ce bir da­lın üze­rin­de rüz­gâ­ra inat ayak­ta dur­ma­ya ça­lı­şı­yor­du... Park­ta­ki kı­zıl ağaç­lar gi­bi rüz­gâ­ra di­re­ni­yor­du ama yap­rak­lar yi­ne de bir bir ye­re dü­şü­yor­du...

Bu­gün 21 Ara­lık' tı... Gi­den bir yı­lın en uzun ge­ce­siy­di. Te­sa­düf­dür ki; bu­gün do­ğum gü­nüm. Ve mem­le­ket­te­yim...

Ulus­la­ra­ra­sı ya­tı­rım­la­rı­nı Hong Kong'da­ki ofi­sin­den yö­ne­ten İs­viç­re­li iş ada­mı Dr. Marc Fa­ber di­yor ki: "Fe­de­ral hü­kü­met bi­ze 600 do­lar ge­ri öde­me ya­pı­yor. Eğer, bu pa­ra­yı Wal-Mart'ta har­car­sak Çin'e, ben­zin alır­sak Arap­la­ra.

Bir gün di­yor­du; "Aşk yü­rek dağ­la­yan bir öy­kü­dür..." Has­re­tin ate­şiy­le kav­ru­lan­lar sa­de­ce ka­vu­şa­bil­me umu­duy­la ya­şar.

TA­SAM Baş­ka­nı Sü­ley­man Şen­soy'un da­ve­ti üze­ri­ne Po­lon­ya'nın War­şo­va ken­ti­ne ora­dan da So­pot şeh­ri­ne geç­tik... İki gün sü­ren kon­fe­ran­sın ku­lis­le­rin­de ko­nu­şu­lan se­nar­yo­la­rın so­nun­da en çok me­rak edi­len, ABD ba­tı­yor mu? so­ru­su olu­yor­du...

Eko­no­mik kriz­ler, mev­sim­le­re san­ki da­ha baş­ka, da­ha an­la­şıl­ma­sı ge­re­ken an­lam yük­lü­yor­du... Ay­rı­lık­lar son­ra­sın­da hüz­ne bo­ğu­lan bir ada­mın terk edil­miş­li­ği­ne ben­zi­yor­du... So­kak­lar, al­da­tı­lan bir adam gi­bi ses­siz­di...

"Ka­pa­lıy­dı ka­pı­lar, per­de­ler ör­tük/Si­lah ses­le­ri uzak­ta bo­ğuk bo­ğuk/Bir yü­züm ay­rı­lı­ğa, bir yü­züm ha­ya­ta dö­nük/Bu­gün de öl­me­dim an­ne..." di­yen Ah­met Er­han'ın su­çu ney­di?

"Kaf Da­ğı­nın ar­dın­da­ki ne se­lam ar­tık ne sa­bah/Kim­se­ler bil­mez ner­de­ler nam­lı ma­sal sev­da­lı­la­rı/Ev­vel za­man için­de kal­bur sa­man ölür/Kub­be­ler­de uğul­dar Ba­ki/Çeş­me­ler­den akar Si­nan/An ge­lir -la ila­he il­la­lah- Ka­nu­ni Sü­ley­man ölür..." di­yen Atil­la İl­han'ın su­çu ney­di?