Mustafa Selçuk

Turizm-Petrol. Giren döviz-çıkan döviz. Binbir çeşit hassas denge üzerinde giden narin ve nazik ekonomimizi etkileyen iki değişken.

Biz Türkiye'de yaşayanlar, ekonomik olarak ne kadar uzağa bakarız? Birkaç ay veya bir yıl değil mi? Zihnimizdeki vadeler o derece kısadır.

Yüksek enflasyonun iş ahlâkını bozucu etkilerinden birisi de, sermayedarı iş yapmak yerine faiz kazancına yöneltmesi idi.

Başlık biraz laubali gelebilir size. Suratların asıldığı bir konuyu, tebessüm ederek yorumlayalım istiyorum.

80'li yılların ikinci yarısında, 12 Eylül'ün çoraklaştırdığı siyaset tarlasının yeniden yeşermeye başlaması ile birlikte, pıtırak gibi partiler kurulmuştu.

Yılın ilk beş ayındaki cari açık rakamı, finans esnafının tadını kaçırdı yine!. Her ay aynı şey oluyor aslında. Tam düzeliyoruz diye umutlanırken, cari açık rakamı açıklanıyor, moraller dibe vuruyor.

TV'lerde çok dikkatimi çeken, bir o kadar da sinir olduğum bir söylem var. Herhangi bir problem hakkında vatandaşa mikrofon tutuluyor; ifade aynen şu: "Devlet bu konuya el atsın." Konu devletin sahasına giriyor veya girmiyor, hiç önemli değil. Türk vatandaşı her şeyi illa ki devletten bekler, devletten ister.

Cevabını YASED Başkanı Şaban Erdikler'in serzenişinde bulmak mümkün: Hükümet yabancı sermaye'ye sahip çıkıyor, ancak uygulama birimleri lakayt.

Türkiye'deki çarpık vergi düzenini başka nasıl anlatabilirim ki? Bir ülke düşünün, vergi gelirinin yüzde 70'i dolaylı, yüzde 30'u dolaysız yoldan geliyor.

Türkiye'de gayrimenkul alırken kredi kullananların oranı sadece yüzde 3. Yüzde 63, nakit ödeme veya miras yoluyla ev alıyor.

Faizleri kastediyorum. Ekonomide her rakam iyiye gidiyor, faizler hariç. Enflasyon şu anda yüzde 9'a inmiş durumda; yıl sonuna doğru bir miktar yükselmesini beklesek de bir yıl sonra bu aylarda kalıcı olarak yüzde 9 olur diye umuyoruz değil mi?

Böyle sağlanmıyor tabii ki yatırım ortamı. Büyük yabancı sermaye neden yatırıma ikna olmuyor diye düşünüyoruz.

Adrenalin, yüksek heyecan ve korku sonucu salgılanan bir vücut hormonu. Tehlikeli sporlar yapanların, adrenalin bağımlısı olduğu söylenir.

Şikayet geleneği olan bir ülkeyiz. Sokaktaki vatandaştan, büyük işadamına kadar herkes şikayet eder Türkiye'de.

Bey çeşmesinden su dağıtmak tabirini duymuşsunuzdur. Başkasının kesesinden cömertlik yapanlar için söylenen bir söz. T

Kâr eden KİT var mıdır diye sorsam, "ne biçim soru, tabii ki var" der ve Tekel, Tüpraş vs. diye sıralarsınız. Peki "kârlı" KİT var mıdır diye değiştirsem soruyu?

Eskiden belediyeler, projelerini finanse etmek için, yurt dışından borçlanma yapabiliyorlar, gerekirse de Hazine'nin garantisini alıyorlardı.

Meşhur beyittir, halk ozanı Köroğlu'na atfen söylenir: "Ben bir Köroğlu'yum dağda gezerim, esen yelden hile sezerim.

Dikkat ediyor musunuz, ekonomide kötüleşmeyi işaret eden bir gösterge yok. İlgili olanlar da olumsuzluk sezmiyorlar. Hâtta "ekonominin kan tahlili" diyebileceğimiz parametreler, işlerin hiç de fena gitmediğini gösteriyor.

Bu da ne ola ki" diyorsunuz herhalde. İzafi bir kavram; ben uydurdum.