Mustafa Selçuk

Kaotik ve risk seviyesi normalin üzerinde seyreden ülkelerde iş yapanların mutlaka bir "B planı" olmalı.

Dünkü yazımda Türkiye'nin Avrupa Birliği vizyonuna aslında hiç de uzak olmadığını anlatmaya çalıştım.

2003 yılının son ayına giriyoruz. Yani sene bitiyor. Faydacı bir mantıkla baktığımızda, bu yılın hem ekonomik hem de siyasi sonuçlar itibariyle olumlu geçtiğini rahatlıkla söyleyebiliriz.

Her taşın altında gizli güçler aramak, akıl sınırlarını zorlayan senaryolar yazmak bazılarımız için vazgeçilmez bir alışkanlık.

Birkaç gündür ülkemizdeki insan davranışlarını ve konuşmaları takip edince, "çok şükür terör laneti Türkiye'yi vurmamış" diyorum.

Terör travması dedikleri de bu olsa gerek. Dün insanların çoğunda müşahede ettiğim moralsizlik ve "yine mi karışıyor ortalık" şeklinde tarif edebileceğim ruh haleti, terörün ilk anda istediği psikolojik sonucu elde ettiğini gösteriyor.

Dün patlayan bombalar, ekonomisi iyiye giden, kaybettiği özgüvenini yeniden kazanmaya başlayan Türkiye'nin geleceğine atılmıştır.

Özelleştirme'nin bu kadar çok istenir gözüküp de engellendiği başka bir ülke olduğunu zannetmiyorum. Dünyada özelleştirmeyi isteyen ve yapan ülkeler ile özelleştirmeyi düşünmeyen birkaç ülke var.

Kapasite kullanım oranlarında son aylardaki yükseliş hepinizin dikkatini çekmiştir.

Fakültede öğrendiğimiz kavramlardan birisiydi "gayri iktisadi unsur". İktisadi hayatı etkileyen ama "iktisadi olmayan" faktörler. K

Geçtiğimiz haftanın hayhuyu arasında güzel bir haber gözünüzden kaçmış olabilir.

Türkiye'nin karmaşık ve yoğun gündeminden mi yoksa halen "global köy"ün bir parçası olmayı benimseyemediğimizden midir bilinmez, dünyada ekonominin durumunu çok fazla merak etmiyoruz.

Şirket değeri denince akla önce mal varlığı, sermaye ve kar gelir. Klasik anlayışa göre de bir şirketin ekonomik değerini ölçmek için bu unsurları kullanırız.

Önü sonu belli olmayan bir "kamusal alan" tartışmasıdır gidiyor. Gulyabani gibi bir şey herhalde; tam tarifini yapabilen de yok, neye benzediğini bilen de.

Hükümetin sene sonu için büyüme hedefi olan yüzde 5'e ulaşılabilecek, hatta geçilecek gibi görünüyor.

Ekonomi yazısı için tahsis edilmiş bir köşede futbola ilişkin cümlelerin çok da uygun görünmediğini düşünebilirsiniz.

Hükümet büyük ümitlerle soyunduğu ve 4 milyar dolar gibi iddialı bir gelir hedefi koyduğu özelleştirme ihalelerinden bir türlü istediği sonucu alamıyor.

AB İlerleme Raporu, öncesinde ve sonrasında birçok tartışmayı beraberinde getirdi. Fanatik AB itirazcılarının çıkış noktaları ve sebepleri malum. Üzerinde fazlaca tartışmaya değmez.

Devrim niteliğinde bir kanun taslağı sessiz sedasız gelip gündemin ortasına oturdu: Kamu Yönetimi Reformu.

Dün 3 Kasım idi. Yani Genel Seçimlerin birinci yıldönümü. Türkiye 3 partili yamalı bohça bir hükümetten ve oniki yıllık koalisyonlar döneminden tek parti iktidarına uyanmıştı 4 Kasım sabahı.