Naci Arkan

Türkiye'de konu sıkıntısı çekmeyen magazin basınını, kıskanmamak mümkün değil... Sabah, gece demeden günün üçte ikilik zamanını, meraklı gözlerle ekran başında geçiren müdavimler, hayatlarından son derece memnun...

Kupada, çeyrek final vizesi için, anasından emdiği süt burnundan gelen Beşiktaş, zor da olsa bunu, "Yan yana oynamaz" denilen ayaklarıyla başarırken, kendine göre büyük iş yaptı...

Önüne gelenin üzerine üşüştüğü İstanbul'u kurtarmak için, çareler tükenmiyor... Geri göç için, otobüs bileti, biraz harçlık ve bir daha geri dönmeme garantisi istenmişti geçmişte... Ama bu kentin "taşı toprağı altın" yakıştırmasının cazibesi önleyemedi göçleri... Al sırtına yatağını, yorganını, patates soğan çuvalını, düş İstanbul'un yoluna...

Efes Cup'ta herkesin finali yakıştırdığı G.Saray ve Beşiktaş, kozlarını üçüncülük, dördüncülük müsabakasında paylaşırken, k ârlı çıkan siyah-beyazlı takım oldu...

Sevgiler vardır, bir günde unutulur... Çünkü bu yapmacığın içinde, aldatma, vakit geçirme ve sahtekârlık yatar... Ama sevgiler vardır, bir dakikada sürse bile, unutulmaz; unutulmak istense de yürekten silinmez...

Transfer haberlerinin her gün başka yönden estiği, gideceklerin bavullarını hazırladığı Beşiktaş'ta, bir baktık ki taşlar yerinde duruyor... Eldeki kadroya yeterlilik belgesi veren yönetim, daha ilk hazırlık maçında nasıl yanılgıya düştüğünü anlamışlardır her halde...

Bayramlar, insan yaşantısında çok değişikliklerin de milâdıdır... Kanlı bıçaklı olanların bile yumuşadığı, hâttâ kucaklaştığı bir hava eser o günlerde...

İstanbul gibi, Yunanistan nüfusundan fazla bir şehirde nasıl mutlu yaşanır? Dertsiz, kavgasız, tüm sıkıntılardan ve çirkinliklerden uzak bir ömür sürmenin sırrı nedir? İnsanların bir birine sevgi ile yaklaşıp, saygı sınırlarını en geniş tuttuğu, asık suratların gülücükler dağıttığı bir ortam, bu kozmopolit kentte nasıl tesis edilir?

İsveç Kraliyet Akademisi tarafından "Nobel" ödülüne lâyık görülen Orhan Pamuk'un bu müthiş başarısına, sevinenler kadar, kızanlar da oldu...

İdeal kadrosunu yakaladığını zanneden Tigana, Rizespor on birine Ankara'da da görev verip, sahaya çıkardı ama işler hiç de umduğu gibi gitmedi...

UEFA Kupası ile yollarını ayıran Beşiktaş, teselliyi Türkiye'de aradı... Karşısında, futbol iştahı olmayan bir Rizespor gibi takım da bulunca, yürüye yürüye, hayatının en kolay maçını kazandı...

"Her şey güzel olacak" diye güzel hislerle dolu başladı gecemiz... Çünkü, son antrenmanda, Beşiktaş'ı müthiş istekli ve bu maçı dert etmeyen bir havada görmüştük... Leverkusen, yenilmeyecek, elenmeyecek bir takım değildi ki...

Kariyer sahibi olmak için, didinen ve kafa patlatanlar, kendi diplomalarını kendi yazanlara meydanları boş bırakmak zorunda bırakılırsa, ekmek kapısı "Aslanın ağzında" değil, ağaçtan düşen armuda benzer... Çünkü kolay yolları tercih sebebi, bir uğraşının değil, bir üşengeçliğin meyvesidir...

Lig sıralamasında, ikili yarışa girmiş Beşiktaş ve Kayserispor'un düellosundan, kocaman bir hiç çıktı... Her ne kadar, Beşiktaş sahadan mutlu ayrılsa da, karşılaşmayı seyredenlerin suratında, en ufak bir mutluluk izine rastlanmadı...

Hayvanlar ve insanlar âlemi... Yaşamın sürebilmesi için mücadele verilen, aynı dünyanın, farklı canlılarının hayat mücadelesi... Öldürmenin gerekli olduğu hayvanlar âlemi...

Şampiyonlar Ligi Kupası'nı kaldırdığı stada, bu defa "bonus" kadrosu ile gelen Liverpool, gurupta hiçbir amacı kalmamış G.Saray'a boyun eğdi...

"Çifte darbe" diye .buna denir herhalde... Ankara'nın dişlerimizi takırdatan soğuğu malum... Bir de buna Beşiktaş'ın insanın içini ısıtmayan, gözlerimizin pasını silmeyen futbolu eklenince, gecemizin zorluğu kendiliğinden ortaya çıkıverdi...

Lunaparklardaki dönme dolaplara binmeyenimiz yoktur her halde... İnsanın içi ürpere ürpere, çocukluğun verdiği merakla, gökyüzünde bir kesit dairenin çizildiği güzergahta "Dön baba dön" mantığıyla çok keyiflenmedik mi? Korkuyu içimizde hissetsek bile, çaktırmadan, sanki büyük bir savaştan galip çıkmışçasına, büyüklerimizin elinden tutup dönmedik mi evimize?

Avrupa'nın göbeğinden, Beşiktaş'ın avuçlarının içine düşmüş bir takım sadece puan değil, mutluluk da verdi siyah-beyazlılara...

Beşiktaş'ı anlamak mümkün değil... İlk yarıda, tel tel dökülen, sadece tek şut atabilen, futbol ve pozisyon adına zafiyet yaşayan siyah-beyazlılar, ikinci yarıda Kartal kesilip, rakibi Bursaspor'u lime lime etti...