Öcal Uluç

"Galatasaray, Baros'un yanına ya da 'oynamadığı zaman onun yerine oynayacak' bir golcü almalı; ihtiyacı var; orayı Nonda da, Yaser de dolduramaz!.."

Görülüyor ki, daha mevsim başında, "bir ikisi hariç", Oğuz Sarvan'ın hakemleri, futbolcuların ve teknik direktörlerin "fırça çocuğu" hâline geldiler!..

Elano, daha birkaç gün önce Brezilya Milli Takımı'nda Estonya'ya karşı "70 dakika oynamıştı", İstanbul'a döndüğünde herkes "Estonya Şampiyonu karşısında" Elano'nun Galatasaray formasıyla "ilk on birde sahaya çıkmasını" bekliyor ve istiyordu, ama.

TV ekranlarında "bilgi yarışma programlarını" eskiden büyük bir keyifle ve zevkle dinler ve bu arada "bir yığın şey öğrenirdim"; hani derler ya "öğrenmenin yaşı yoktur" diye, işte o misal!..

Berlin'de devam eden Dünya Atletizm Şampiyonası öncesinde sevgili Cem Çetin'in Referans'taki yazısının "Bolt - Gay rekabeti 9.5'leri getirir mi" şeklindeki, "o an için" bana göre "fantastik" başlığını görünce kendi kendime mırıldandım; "Yok devenin nalı!.."

Mavi boncukçu" federasyonlar, "profesyonel futbol şubesi olan" kulüplerin "mali disiplin altına alınmaları ve FIFA ya da UEFA standartlarına uymaları" konusunda "hiçbir ciddi tedbir alamayınca", sonunda ortaya "tuhaf ama korkunç", dahası belki de Robert Ripley'in "İster inan, ister inanma" serisine girecek bir tablo çıktı!..

Teşekkürler Fatih Hoca!.. Keyifle seyrettiğim bir Milli Takım yapmışsın; hem de daha mevsim başında!.. Sevgili Hocam, Alaçatı Kır Evi'nde, İnteltek Genel Müdür Yardımcısı sevgili Kerem Ertan'ın düğününde "Biz finallere gideceğiz, hiç kimse merak etmesin" dediğinde, kafamda bir "acaba" sorusu vardı; çarşamba gecesi sahada gördüğüm milli takım, bu "acaba" şüphesini silip attı; evet, bu takım finallere gider!..

Türkiye Süper Ligi'nde ilk hafta; "benim futbol ölçülerime göre", vasatı yakalayan takım yok!.. "Takımların gücüne, transferde harcadığı paraya, teknik kadro kalitesine ve imkânlarına bakıp, tartarak söylüyorum", bu sözü!..

Perşembe gecesi Galatasaray'ın Ali Sami Yen'deki uzun zamandır Galatasaraylıların hasret aldığı "güzel futbolunu seyrederken", bir futbolcu için "ikinci yarının ortalarına gelindiğinde" şöyle diyordum, ekrana karşı; "Messi misin, mübarek?.."

Beşiktaş - Fenerbahçe "Süper Kupa finalini yöneten" hakem Yunus Yıldırım yanlış anladı galiba, Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım'ın "üç kupa" sözünü!..

İğne ona, çuvaldız bize!.. "Önce" iğne: Sevgili Ercan Güven geçen hafta yazdı, okudum tüylerim diken diken oldu!..

FIFA kokartlı" ve de "üst klâsman hakemi olan" iki isim, Bülent Demirlek ve Vedat Yüksel, Merkez Hakem Kurulu tarafından tertiplenen ve "davet edilmeleri gereken" Uluslararası Hakem Semineri'ne "davet edilmemeleri üzerine" kendileri gitmişler!..

Galatasaray yönetimini ve özellikle Haldun Üstünel'i kutlarım!.. Elbette "bu kutlama", Rijkaard başta, bu yıl yapılan transferlerin "Galatasaray iyi iş yaptı" dedirtecek kadar "olumlu" görünmesi kadar, "asıl" bu transferlerin yapılmasında "gösterilen" mükemmel "ketûmiyet" için olacaktır!..

Galatasaray'ın "Tobol maçları hariç", son 15 - 20 gündür "tek futbol müsabakası seyretmedim"; çok da iyi yaptım!.. Dahası, "seyredilecek" çok daha keyifli, çok daha heyecanlı, çok daha zevkli, çok daha lezzetli ve de futboldan "daha çok spor olan" sporların olduğunun farkına bir daha vardım!..

Oğuz Sarvan ve MHK'sının, FIFA kokartlı hakem Vedat Yüksel'e yaptığı muamele, "hukuken" de, "insani ilişkiler" bakımından da, "Türk Hakemliği" adına da tam bir rezalettir!.. Hakemler kampı resepsiyonundaki "defol anlamına gelen" muamele, dahası "FIFA kokartlı" bir hakeme, "güvenlik görevlisi tarafından kapının gösterilmesi" olayı, Türk hakemliğinin "hiçbir insani kritere dayanmayan" tüyler ürpertici bir "kan davası" ortamına, bizzat "futbolu yönetenler tarafından sürüklendiğinin" çok açık örneklerinden biridir!.. Dahası, daha da kötü; Futbol Federasyonu Başkanı Mahmut Özgener'in, Başkan Vekili Lütfi Arıboğan'ın, yönetim kurulu üyesi Ufuk Özerten'in, Şenes Erzik'le beraber kamptan çıkarken, "FIFA kokartlı bir hakemin yüzüne bile bakmadıkları" haberidir ki, bu haberi okurken "insan" olarak utandım!..

"Genç" ve "parlayan" futbolculara hep öğüt veririz; "Aman şımarma, yoldan çıkma, büyüklerine saygı, küçüklerine sevgi ile yaklaşmayı unutma!.." Bu öğüdü verenlerin başında da o futbolcuların hocaları gelir!.. Bunca yıl görebildiğim, yaşayabildiğim kadarı ile "bu öğütlerin gençlerin çoğunda bir faydası olmaz"; sözler bir kulaklarından girer, öteki kulaklarından çıkar!.. "Pek azı", bu öğütleri dinler ve daha "genç" yaşta "adam gibi adam olur!.." Buraya kadar tamam!..

Art arda. Önce Orhan Şengürbüz'ün, "beklenmedik" ölümü. Hemen ardından; Vedat Okyar!.. İşte "bu kadar" kolay; "bugün varsın"; evet ama, "acaba" var mısın?.. Birkaç dakika sonra "ne olacağını" kim bilebilir?.. Ölüm üzerine, "insanın insan olduğundan beri", çok şey söylendi, çok şey yazıldı!.. Bence "en önemlisi", bir ölünün ardından "o, musalla taşında iken" söylenenler ve düşünülenlerdir!.. Çoğu "pişmanlık" ifade eder ve o "kutsal" mekânda "keşke" ile başlayan cümlelerin çokluğu insanı şaşırtır!.. "Ölümlü dünya" üzerine "ifadeler" ve "düşünceler", sanki Cami avlusunda "filozoflar toplantısı" yapıldığı intibaını verir!..

Galatasaray'ın Tobol'la 1-1 berabere kalıp "sevindiği" ve "büyük" hoca Rijkaard'ın da "Oyundan memnunum" dediği gece, Radyospor'dan sevgili Şefik Hazar'ın programına bağlandım, sordu: "Nasıl buldun ağabey, Galatasaray'ı?.." Cevap verdim: "En hafif tabiri kullanıyorum, tırnak içine alıyorum ve de altını çiziyorum; utandım!.." Galatasaray gibi "bir markanın", adı ne olursa, büyüklüğü ne olursa olsun, "bir hoca tarafından" böylesine "paspas edilmesini" kabul etmek mümkün değildir!..

Haberi gazetelerde okudum!..

Galatasaray'da işler iyi görünmüyor!.. Stat işinde "hava kapalı" ve gök yüzü koyu gri bulutlarla kaplı!.. Riva konusu, "bir oraya, bir buraya takılıyor" ve de "arkasında kimlerin olduğu açık olarak belli olmayan" birtakım gizli eller, durmadan "engel çıkarıyor!.."