Resul İzmirli

Biyoloji bilimi insanın önüne çok büyük ufuklar açabiliyor. Bitki ya da hayvanlarda tek hücreliden en üst seviyedeki canlılara kadar her kademedeki canlının gerek anatomik yapı gerekse yaşayış tarzı itibariyle yakından incelenmesi her bilim dalı için bu arada bu köşede yıllardır konu ettiğimiz yönetim bilimi için birçok ipuçları veriyor, yerine göre bire bir uygulanabilecek modeller sunuyor.

Geçen günkü yazısında Alaşehir'in şirinliğinden, Sarıkız maden suyundan, meşhur kapama yemeğinden bahsedip, bendenizin babacığımın dükkanından dışarı neden çıkıp bunları dile getiremediğimden dem vuruyordu Sevgili Metiner...

Bizim gazetenin dünkü manşetini görünce bayağı heyecanlandım, "Eğitimde Devrim" diyordu manşet, bunu görünce bayağı ümitlendim:

Okuyucularımdan en çok babamın marangoz dükkanı ile ilgili yazılardan feedback (geribildirim) alıyorum. (Laf aramızda ara sıra böyle yabancı dilden kelimeler kullanmak da yazara bi başka hava veriyor).

Her şirketin gizli kahramanları olur. Bu adamların en önemli hususiyetlerinden biri de kendilerinden alenen bahsedilmesinden hiç hoşlanmamalarıdır.

Memleket tam bir "cambaza bak" havası içinde yıllardır çalkalanıp duruyor. Şimdi gençler "nedir bu cambaza bak hikâyesi" diyeceklerdir. Aslında bu yazıyı okuyan, daha doğrusu okumak zorunda olduğu ders kitabı ya da teksir edilmiş ders notları dışında bir şeyler okuyan gençlere pek rastlanmamakla beraber ihtiyaten anlatalım hikâyeyi...

Bundan on ya da on beş sene önce olsaydı. İstanbul'dan İzmir'e gelmiş olsaydık. Hanımın beli aniden ağrımaya başlasaydı. Bir hastaneye gitmek gerekseydi ve sağlık karnemizi İstanbul'da unutmuş olsaydık. Ne yapacaktık? Sağlık karnemiz yanımızda olmadığı için devlet kuruluşlarında muayene olma imkanımız olmayacaktı. Özel hekim ya da hastaneye gidecektik. Bize epey pahalıya oturacak bir süreç yaşayacaktık.

Yirmi yıl önce İstanbul'a geldiğimizde su problemi had safhadaydı. Çözüm konusunda pek fazla ümit de yok gibiydi.

Bu köşenin ismine en uygun düşen gün bugündür yani "1 Mayıs"tır. İş hayatının en önemli unsuru olan çalışanların bayramı. Uzun yıllar sonra Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Faruk Çelik'in özel ve samimî gayretiyle bu yıl tekrar resmi tatil olarak kabul edildi.

Uzun bir zaman diliminde her on yılda bir sarsıntı geçirmeye alışmış bir ülkenin çocuklarından biri olarak bizler için Genelkurmay Başkanının kişiliği çok önemli bir husus idi. Şimdi de öyledir...

Emin olun artık yoruldum. Kendimi bildim bileli ihtilaller, darbeler, aşırı derecede politize! olmuş siyasetçilerden bıktım usandım. Arkadaş dünyanın her yerinde milletler, devletler var. Buralarda da kendine göre düzenler var. Buralarda olan bitenden de artık herkesin haberi var. Komünizm, faşizm, sosyalizm, liberalizm, demokrasi ve benzeri sistemlerin uygulama sonuçları ortada.

Osmanlı'nın altıyüz küsur yıl hüküm süren bir cihan imparatorluğu olmasının temellerini bize 'ilk-orta-lise'de tam olarak maalesef öğretmediler. Bildiğimiz filan padişah tahta çıkmış sefer eylemiş, yeni topraklar kazanmış, ya da imparatorluğun son zamanlarında filan sadrazam başa geçmiş hazineyi ve orduyu düzene sokmuş vesaire. Peki; bu devlet sadece padişah ve sadrazamdan ibaret midir diye sormak aklımıza gelmezdi. Hoca ne anlattı, geriye anlat, dersi geç devam et.

Şimdi kendinizi sanayi çağının muhteşem buluşlarından olan bir üretim bandının bir köşesinde bir çalışan olarak farz edin. Mesela bir otomobil fabrikasındasınız.

Çekirdekten yetişmiş bir bürokrat arkadaşla sohbet ediyoruz. Uzun yıllar devlet hizmetinde takdire şayan hizmetler îfa ettiğine yakinen şahit olduğum arkadaşımla kamu sektöründeki yönetim anlayışını konuştuk.

Yönetim; başına gelenlerin çok iyi bildikleri gibi oldukça zor ve yıpratıcı bir iştir.

Oyun çocukların şahsiyet gelişiminde çok önemli bir etkendir. Çocukluğunu dolu dolu yaşama imkânı bulan insanların ileriki yaşlarda daha olgun davranışlar sergilediklerini söylemek mümkündür.

Liderlik öyle sanıldığı gibi kolay bir şey değildir. Hatta imrenilecek bir şey de değildir. Kast ettiğim sadece siyasi liderlik değil. Her alanda liderlik zor 'zenaat'dır.

Seçim ertesi, yani pazartesi günü bizim sütçü tam zamanında kapıdaydı. Sevimli, güleryüzlü, tipik bir Anadolu çocuğu. Aslında çok fazla konuşkan bir tip değildir. Sabah kapıyı açar açmaz konuşmaya başladı, işte aklımda kaldığı kadarıyla o diyalog: Sütçü: 'Hocam ne oldu böyle, hem senin memleket hem de benimkinde Halk Parti sildi süpürdü.

Memlekette olan biteni yarım asırdır şuurlu ve aklı erer bir şekilde yaşamış biriyim.

Yıllar önce İzmir'de iken babadan oğla 'Halkpartili' olan amcaoğullarından birine sormuştum, belediye seçimlerinde kime oy vereceğini 'Çöpümü en iyi kimin toplayacağına inanırsam ona!' demişti muzipçe gülerek. Nitekim o seçimlerde 'Halkpartili' aday kaybetmişti. O zaman bende jeton düştü. Kendi kendime 'Demokrasi kültürü yerleşiyor galiba' demiş ve de ümitlenmiştim. Sonrasında bu aralarında benim de bulunmaktan şeref duyduğum 'bidon kafalı, şiş göbeğini kaşıyan!' bu millet habire demokrasi dersi vermeye devam etti durdu.