Sabahat Emir

Cumhuriyetimizin 80. yıl kutlamaları sivil inisiyatifin ağır bastığı kutlamalarla yapılacak.

Kula, benim doğduğum yer. Ağabeylerimin tahsili için ailece İstanbul'a göç ettiğimizde bir yaşındaymışım.

Ben, Motorlu Taşıtlar Ek Vergisini zamanında yatıran "enayi"lerden biriyim...

Çalışmalarını elimden geldiğince takip etmeğe çalıştığım Tarihi Kentler Birliği'nin 24-27 Eylül tarihleri arasında gerçekleştirilen İzmir Buluşması'na katıldım.

Bir eleştirmen 40. Antalya Altın Portakal Film Festivali ile ilgili yazısına Sinemanın Boş Beşiği Antalya diye başlık atmış.

Yaz günlerinde gazeteler geniş çapta gezilmeğe ve görülmeğe değer yerlerle ilgili olarak insanın gezip tozma isteğini kamçılayan bol resimli gezi yazılarına yer verir; hatta bununla da yetinmeyip turizm ekleri çıkarırlar.

Gazetelerden kestiğim yazıları topladığım dosyayı zaman zaman açar göz gezdiririm. Bu defa da öyle yaptım. Rastgele bir kupür seçtim.

Eylül benim doğduğum, hem de zamanımı (çoğunlukla) denizlerde ve tabiat ortamında geçirdiğim bir aydır.

Sanat, kent, festival, film, tarih, kültür... Bunlar benim bire bir yakın, hatta iç içe olduğum kelimeler...

Futbolla pek ilgim olmadığı için genelde gazetelerin spor sayfalarını okumam, şöyle bir bakıp geçerim.

Son zamanlarda köşe yazarları arasında bir sıkıntı hissediyorum. Sık sık konu bulmakta ve yazmakta zorlandıklarından bahisle şikayet edip duruyorlar. Neden ama?

Türk musikisine aşina olanların bu başlığı okur okumaz malum şarkıyı mırıldanmaya başladıklarını duyar gibi oluyorum:

İkibinli yıllara girmeden önce, yaşadıkları dönemden pek memnun olmayan, geleceğe umutsuz bakan öğrencilerimi eleştirir, ikibinli yılların insanlığın en parlak dönemi olacağını söyleyerek onlara geleceğe daha heyecanlı ve iyimser bakmalarını öğütlerdim.

Teknoloji akıl almaz bir hızla ilerliyor. Ben bu ilerlemeyi hem memnuniyetle, hem de kuşkuyla takip etmeğe çalışıyorum. Neden mi kuşku duyuyorum?

İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kadın Çalışmaları Ana Bilim Dalınca "12-15 Yaş arası Kız-Erkek Çocuklarının Kadınlık ve Erkeklik Rollerini Algılayış Biçimleri "konulu bir araştırma yapılmış. Araştırmanın sonucuna göre; kadının "kul", erkeğin "fedai"olduğu cinsel kimlikleri benimsendiği ortaya çıkmış.

10 - 17 tarihleri arasında İstanbul'da Lütfi Kırdar Kongre Binasında yapılan 21. Dünya Felsefe Kongresi, son yılların en önemli kültür olaylarından biriydi. Çeşitli sosyal, kültürel ve siyasi meselelerin konuşulup tartışıldığı bu kongreyi ilginç kılan hususlardan biri Bush'un başında bulunduğu ABD yöneticileri ve stratejilerinin (özellikle ABD filozoflarınca) kıyasıya eleştirilmesiydi. Bilindiği gibi ABD'nin dünya kamuoyunun bütün karşı duruşlarına rağmen, Birleşmiş Milletler'in de onayını almadan (hatta BM'yi hiçe sayarak) Irak'a saldırıp işgal etmesi, barış yanlılarının gelecekle ilgili güven ve inançlarını sarsmış, tek kutuplu dünyada ABD'nin emperyal dünya imparatorluğu peşinde olduğu, küreselleşmeye kendi çıkarları doğrultusunda yön verdiği kuşkularını uyandırmıştı.

Hıristiyanların dini evlilik törenlerinde nikahı kıyan papazın bir sözü vardır, bilirsiniz: "Bu evliliğe itirazı olan ya şimdi konuşsun, ya da ebediyete kadar sussun!" Gerçeklerin sırası geldiğinde açıklanması gerektiğini ima eden bu anlamlı sözü şimdi neden mi hatırladım? Açıklayayım. Geçenlerde (halka ve olaylara)Tercüman gazetesinin Anahtar Deliği isimli imzasız köşesinde ilginç bir yazı okudum. Üzerimde şok etkisi yaptı; ülkemizde demokrasinin gelişeceği konusunda beslemeye çalıştığım bütün umutları temelinden sarstı. Bu yazıda aynen şöyle deniliyordu: "MHP'ye lider arayan medya patronu İkitelli'deki gazetelerinden birinde misafir ettiği Belediye Başkanına: Gel, seni MHP'nin başına oturtayım! diyordu. .................

Ben bir sinema âşığıyım. Beş yaşımda başlayan sinema sevgisi ve heyecanı bu zamana kadar hiç eksilmedi. Büyüklerimiz: "İnsanın istekleri ve zevkleri zamanla körelir" derler ama bunlar iyi niyet ve gayretle canlı tutuldukça kolay kolay körlenmiyor. Bilinçli bir seyirci olduğum için özenle seçerim göreceğim filmleri. Taptaze bir coşkuyla sinemaya (özellikle salonların havasının temiz olduğu sabah matinelerini tercih ederim) koşa koşa giderim. Uzun reklam fasılları bitip de film başlayınca keyfime diyecek yoktur. Bütün sıkıntıları, kaygıları bir yana bırakır, kendimi beyaz perdenin büyüsüne bırakırım.

Bende felsefe merakı lise yıllarımda Eflatun'un Diyaloglar'ını okuduğumda başladı. Diyaloglar'dan aldığım zevki ne yazık ki lisedeki felsefe derslerinden alamadım. Felsefe hocamız bütün ders saatlerini monoton monoton not tutturmakla geçirirdi. Bunlardan da sınıfta hiçbirimiz bir şey anlamazdık. Geçtiğimiz yıllarda felsefeyi roman havası içinde öğreten Sofi'nin Dünyası isimli kitabı okuduğumda hem büyük bir zevk duydum hem de benim öğrencilik yıllarıma rastlamadığı için üzüldüm. Eğer bu kitabı on beş yaşımda okumuş olsaydım düşünce ufuklarım daha bir genişler; meslek hayatımda da çok büyük kazanımlar elde ederdim.

Psikoterapist Hugh Wilbourn ve hipnotizmacı Paul McKenna oturmuşlar, umutsuz aşktan kurtulma yollarını anlatan Kırık Kalp Nasıl Tamir Edilir (How to Mend a Broken Hart) isimli bir kitap yazmışlar. Şimdilerde aşk yarası alan genç bayanlar birbirlerine tavsiye ediyorlar. Okuyucularım arasında kırık kalple dolaşanlar da neler yapılmalıymış gibi bir derin meraka kapılabilirler... Hemen kitaptaki tavsiyelerden birkaç öneri özetleyeyim: Sizi terkeden aşığınızın yokluğuna fikren alışacaksınız. Gerçek aşkın ayrıldığınız kişiye mutluluk dilemek olduğunu kabulleneceksiniz.