Seçkin Başkan

Nejat İzmir'e iner inmez tatil köyüne gelmiş ve işinin başına geçmişti.

Bir sessizlik oldu. Cevdet Bey âdeta donmuştu. Kamuran Hanım ağzı açık bir şekilde bakıyordu kızının yüzüne. Sonunda erken toparlanan da o oldu:

Bahar sımsıkı sarıldı kocasına. Başını onun göğsüne koydu:

Nikâh salonunda sadece Özlem ve orada görevli iki kişi vardı. Görevliler şahit olarak yerlerine oturmuşlardı. Bahar ve Nejat heyecanlıydı. Nikâh memurunun söylediklerini anlamadılar bile. Sonunda evlilik cüzdanını uzatan nikâh memuru önce Bahar'ı, ardından da Nejat'ı kutladı. Artık resmen evliydiler. Nejat sevgiyle döndü karısına ve alnından öptü onu:

Kamuran Hanım âdeta feryat ediyordu. Cevdet Bey eve gelip bugünkü telefondan bahsedince kadın son derece öfkelenmiş, böylesine bir cesareti bu genç adamın nereden bulduğunu sorgulamaya başlamışlardı. Bahar'ın Özlem'de kaldığını biliyorlardı. Onlar da kızlarının birkaç gün evden uzaklaşmasının uygun olacağını düşünmüşler bu nedenle ses çıkartmamışlardı. Ama bu günkü telefon ikisini de tedirgin etmişti.

Nejat ahizeyi yerine koyduktan sonra merakla yüzüne bakan Bahar'a döndü:

Cevdet Bey makamında yalnızdı. Sekreterinin getirdiği ve her sabah mutlaka içtiği sade kahvesini yudumluyor, günlük gazetelere bakıyordu.

Nejat otogara inince biraz tedirgin bir şekilde etrafına bakındı. Hayatında bu kadar kalabalık bir mekânda hiç bulunmamıştı. Her kafadan bir ses çıkıyor, otobüs çığırtkanlarının müşteri çekmek için avaz avaz bağırmaları, neredeyse insanları kollarından tutup çekmeleri, seyyar satıcıların sesleri, yolcuların telaşlı koşuşturmaları ortalığı ürkütücü bir hareketliliğe gark ediyordu. Genç adam sırt çantasını sıkı sıkı tutarak çıkış kapısına doğru ilerledi. Tam o sırada duydu Bahar'ın sesini: Nejat otogara inince biraz tedirgin bir şekilde etrafına bakındı. Hayatında bu kadar kalabalık bir mekânda hiç bulunmamıştı. Her kafadan bir ses çıkıyor, otobüs çığırtkanlarının müşteri çekmek için avaz avaz bağırmaları, neredeyse insanları kollarından tutup çekmeleri, seyyar satıcıların sesleri, yolcuların telaşlı koşuşturmaları ortalığı ürkütücü bir hareketliliğe gark ediyordu. Genç adam sırt çantasını sıkı sıkı tutarak çıkış kapısına doğru ilerledi. Tam o sırada duydu Bahar'ın sesini:

Özlem hayretle dinliyordu arkadaşını. Bahar bir yandan ağlıyor, bir yanda da öfkeli bir şekilde kararlılığını göstermeye çalışıyordu:

Genç kız sanki kurşun yemiş gibi olmuştu. Yüzünün rengi değişti bir anda. Bilinçsizce haykırdı var gücüyle: - Bu da nereden çıktı? Bana soran oldu mu? Hangi tasarrufla beni görücüye çıkartıyorsunuz? Hiç kimseyle tanışmam ben. Bunu aklınızdan silin.

Cevdet Bey kapıdan girer girmez kollarına atılan Bahar'ı sevgiyle kucakladı: - Benim güzel kızım? Nasıl geçti bakalım tatil? Eğlendiğini biliyorum. Bir de arkadaş bulmuşsunuz ha? Bahar irkildi: - Nereden biliyorsun? Cevdet Bey bıyık altından güldü:

Nejat, Bahar'ı yolcu ettikten sonra üzgün bir şekilde odasına döndü. Tatil köyünde personele ait olan bölümde kalıyordu. Yatağına uzanıp ellerini başının altına kenetleyerek uzun bir süre gözleri tavana dikili öylece yattı.

Kamuran Hanım sabah kalkar kalkmaz Emine'yi çağırarak akşam için Bahar'ın sevdiği yemekleri yaptırması talimatını vermişti. Kızının evine dönüyor olmasından son derece mutluydu.

Uçakta Bahar son derece sessizdi. Özlem her zamanki gibi korkuyla bakınıyordu etrafına. Neden sonra arkadaşının durgunluğu dikkatini çekmiş olacak ki kendi korkusunu bir kenara bakıp onunla ilgilenmeye başladı:

Bahar ve Nejat arasında başlayan duygusal yakınlaşma daha sonraki günlerde de artarak devam ediyordu. Artık her dakikalarını birlikte geçiriyorlar, geziyorlar, akşamları kumsalda birlikte geç saatlere kadar sohbet ediyorlardı.

Özlem gözlerini açıp, mahmur gözlerle çevresine bakınca gördüğü manzara karşısında birden ayıldı. Bahar'la Nejat diz dize oturuyorlardı. Gözlerini ovuşturarak yanlarına geldi:

Bahar şaşkınlıkla baktı genç adamın yüzüne. Nejat'ın yeşil gözlerini yüreğinin derinliklerinde hissederek ürperdi ve kekeledi:

Kuşadası limanındaki motorlar sıra sıra dizilmişlerdi. Bahar, Özlem ve Nejat gözlerine kestirdikleri bir tanesine bindiler.

Cevdet Bey gazetesini katlayıp masanın üzerine bıraktı ve porselen çay fincanını alarak bir yudum çay içtikten sonra tam karşısında oturan karısı Kamuran Hanıma gülümsedi: -Bakıyorum kızın olmayınca iştahın da olmuyor...

Şirince, Selçuk'a sekiz kilometre mesafede tarihî yapısını korumuş eski bir Rum köyüydü.