Ümit Aktan

Havaalanında zevat toplanmaya başladığında "öylesine" ve "savsaklanmayacak" bir seyahatin başladığı hemen hissediliyordu. 48 saatin birçok yerinde, yöre insanı için "rutin" olan, ama bizim için "fıkra" düzeyinde olaylar yaşandı.

Tavla bilir misiniz?.. Savaş stratejilerinin en önde geleni, savunma ve hücum prensiplerinin risklerle donatılmış muhteşem oyunu?..

Bağ bozumu mevsimsiz gelmek üzere. Çok erken geliyor bu yıl "malum son." Üzümler sirke olmaya başladı bile. Taraftar ise "üzümün dibine vurdu" acıdan...

Talihsiz bedevi çölde ağaca çarptı yine.

Aslında çok basit bir hamle gerekirdi... Almanya'da Fenerbahçe ile oynayacaksınız.

İnanın yazının başlığı kadar karmakarışık bir geceydi. Bu iki renk bir araya gelince hırgür olmaması mümkün değil.

Bu hafta "içimizdeki futbol ateşi" konusuna dönüp, herkesin arkasından konuşulan "geleneksel futbol muhtevası üzerine dedikodular" adlı neşriyatıma başlayacağımı duyurmuştum. Ama bir güzellikten başlayalım istedim. Kendi dünyamızın kupaları bize dünyanın kupasının yazılarından sonra çekici gelmeyebilir ama Birçok Avrupa takımına bile örnek teşkil edebilecek bir "hamle" yakaladım ve paylaşmak isterim.

Kavganın içindeki köpeğin büyüklüğüne değil, köpeğin içindeki kavganın büyüklüğüne bakın..." derler.

Ben ezelden beridir bu "üçüncülük" maçına tav olurum. Kaytarma yok, bir Dünya Kupası'nda belki de son defa seyredeceğim adamlar karşımda ve yarışırken oynatamadığı "geleceğin yıldızı" birkaç adaya da toslamak mümkün.

İspanya maç boyunca en büyük meziyeti olan pas trafiğini Almanya'nın başına yıktı.

Bir deneyin. İki dakika sonra bırakın düdük çalmayı, nefesinizi düzenli kullanmakta bile zorlanabilirsiniz.

Maç öncesi istatistiklere baktığımızda Arjantin hepsinde üstündü. Gol, şut, pas, bunlarda isabet oranlarında turnuva içinde hep üstün olan Arjantin, yıldızları üst üste koyduğumuzda da Messi'ye bizim Mesut tekabül ettiği için yine üstündü ama Almanya'yı iyi çalışmadıkları belliydi. Kupanın en erken golünü yemek tabii ki hesaplarında yoktu ama bütün duygusal takımlar gibi dağılmalarını beklemiyordum. Her maça iyi ve süratli başlayan Almanya için Arjantin'in seçimleri hep yanlış kaldı. İki kademeli alan savunması dripling şansı vermezken Arjantin için yukarı kalkan toplarda da en ufak şans yoktu.

Benimki tuhaf bir Arjantin ve Hollanda hayranlığı. Taa 1974'ten başlayan. Belki mazlumdan yana olmak. Belki çılgın adamların deli futboluna olan sevdamdan. Cruyff'lar, Neeskens'ler, Passarella'lar ve tabii ki Maradona'lar.. Beni büyüleyen Van Basten-Gullit-Rijkaard üçlemesini de unutamıyorum, Caniggia, Tarantini veya Olarticoichea'yı da. Biri en Latin Avrupalı gibi gelir bana, diğeri maçlarını "criminal tango" yani sıkıştığında "ölümüne tango" oynayan bir ülke gibi. Hep yasak aşkların peşinde koştular çünkü..

Futbol 7 dönüm arazide oynanan bir oyun... Yani 70 tane 10 metre karelik alan kalıyor ama sizin takımınız 10 kişi ile alan kullanabilir. Bu işin matematiği böyle. Şayet 10 metrekareden fazlasını kullanamazsanız başarılı olamazsınız.

Böyle demesi gerekir burnundan kıl aldırmayan İtalyanların maçtan sonra.

Kupanın gruplarını geçtik. Bundan böyle birbirine toslayacak olanlar işin içinde "hesap" olmayan maçlar oynayacaklar. Ne oyuncu esirgeyebilecekler, ne de "bir puan iyidir" maskaralığına teslim olacaklar. Biraz daha futbola benzer şeyler izleyeceğiz. Ama bugünkü konumuz aslında birer aristokrat olduğunu yüzündeki palyaço makyajını sildiği zaman fark ettiğimiz futbol aktörleri. Daha beteri ise aristokrat makyajı silindiğinde aslında birer soytarı olduğunu fark ettiklerimizdir.

Yine "tuhaf" maçlardan biri oynandı. İlk 5 dakikada Hollanda'nın topla oynama oranı %79, Japonya'nınki ise % 21. Devre bitiyor oranlar yine aynı.

Yetti ama... Sahanın içinin yavanlığına ekleyecek tek şey "kültürlerin buluşması" diyeceğiz, ama ona da arı kovanına çomak sokulmuş gibi gelen bir tribün kakofonisi izin vermiyor.

Arjantinciyim ya! O yüzden böyle bir başlık atıyorum...

Dünya Kupası denilen; geçmişin romantik, duygusal ve şehir efsaneleriyle dolu turnuvaları yerini günümüzün materyalist ve atletik ama yavan ve her şeyin göz önünde olduğu büyük şölene bıraktı.