Ümit Aktan

Maç öncesi yeni projelere doğru atılan adımların değerlendirmesini salı günkü "Burdan çıkış yok" köşeme bırakıyorum ve topun dürtüklendiği bölümü kurcalamaya başlıyorum.

Madem devre arası 41 gün. Madem maçlar, "masuscuktan" oynanmaya henüz başlandı. Madem transferler de muhabirlerin kafasına göre ve çoğu sanal. O zaman bu garip kulunuz bir yazıcık da sporun dışından ve kendi başına bela işlerden yazsın istedim. Biraz içimi döktüm müdürün özel izniyle. Varın siz de elimdeki hıyarlara yoğurt dökün de cacık yapalım hep birlikte..

Geçtiğimiz hafta içinde muhabir ve yazarları kendisine memur zanneden, hatta insan haklarına aykırı bir, "Köle davranışı" yerine koyan bir duyuru aldım. Kendi televizyonunda yapacağı toplantıda yöneltilecek soruları kameralara konuşup cevaplayacağını bildirdi sayın başkan. Yani kendisine, sorulardan istediğini geri çevirip,

Kaybedilen savaşın askeri ölür, generali emekli olurmuş... Forvet golü kaçırırır, hocanın işine son verilirmiş... MHK Başkanı'nın emrini uygulayan hakem tazminat öder, emri veren başkan ise 'Hamuduyla' TV'de yorum yaparmış...

Nevzat Demir'in işlediği büyük ayıbın üzerine yazmakta çok geciktim. Bu sözü sarfettiği toplantıda ben de vardım. Bizzat kulaklarımla duydum. Çok ayıp ettiğini artık yazmak zorundayım.

G.Saray'ın F.Bahçe galibiyeti ardından en "ağırlıklı" maçına çıkacağını biliyordum. Beklentilerim size belki sıradan gelebilir. Cihan 'ın arkasına saldıracak bir Timuçin ve ne zaman G.Saray forması görse gole adını yazdıran Ersen Martin 'den büyük tehlikeler bekliyordum.

Ne güzel, derbide seyirci jilet gibi hizaya getirilmiş. Gerilim ve terör bir güzel ütülenmiş. Ancak kazanması gereken hiç bir maçı kazanamayan Daum'un lehine ligi bitirenler olmuş ve Daum yine büyük bir maçı dâhilik ararken delirerek kaybetmiş. Onu şampiyon ilân edenler mi deli, yoksa o mu? Kimler akıllı?..

Bu maç tamam, büyük bir derbi. Ama hiç bir zaman büyük derbilere yakışan futbol zenginliği beklentisinin de karşılık bulmadığı bir derbi. Bu tür maçlar hiç bir zaman istatistik değerlere uydurulamaz. Bu tür maçlar olsa olsa istatistik değerleri oluşturur.

FB derbide mutlak favori, onun için beraberliği ancak GS bozabilir

Böyle bir şarkı vardır küçüklüğümüzden kalan, "Seni görmek ister her bahtı kara" diye biter. Tam G.Saray'ın bahtı kararırken, 2 Ankara seyahatinden 6 deplasman puanı!..

"Üstüme gelmeyin isimleri açıklarım" diye höykürürüz bazen. Ya da, "Konuşursam yer yerinden oynar" deyiveririz. Benimki öylesine değil ama bu haftaya mahsus, "Açık ve adresi belli" yazılar yazmak istedim. Size değil, onlara yazdım. Bazılarını size şikâyet etmek için yazdım. Varın okuyun da aydınlanın. Onlara kızmayanlarınız var ise bana kızabilir.

G.Saray son 3 haftaya oranla biraz daha agresif, biraz daha ciğerden, biraz daha iştahlı ve dirençli çıktı A.Gücü karşısına... Orta alan daha kalabalık, eski "topa sahip çıkan" havasına biraz daha yaklaşmıştı. Ama bütün bunlar hep "biraz" oldu.

Şampiyonlar Ligi'nde maç aralarına serpiştirilmiş bir reklam var. Hani şu, "Play Station" oynayan iki adam. Biri hin oğlu hin ve belli ki, hiperaktif. Öteki ise aptal ve obez. Bir de evsahibinin kana susamış ‘Akbaba'sı. İşte Türk futbolunun son hali.. Birileri top oyunu joistick ile oynanır zannediyor. Tıpkı Ersun Yanal gibi.. Birileri de top oyununda kendine leş arıyor..

Bu başlığı niye attığımı müsaade ederseniz yazının sonuna bırakayım. Daha maç başlarken dikkatimi çeken bir gerçekle başlayalım. Türkiye Ligi'nin en beyefendi iki başkanı karşı karşıya geldi. Ayrıca futbolculuk kariyerleri çok yüksek iki hoca da bildiklerini döktü sahaya. Ama dakikalar ilerledikçe gördük ki, Aykut hoca, Hagi hocadan daha iyi biliyor bu işi.

Bayramlık seçtiğim konu pembe olsun, büyük maç öncesi içimiz neşe dolsun istedim. Ama kendimi bir Ersun'a, bir de sportif medyanın bayram tembelliğine vurur buldum. Şimdi sizlerden ricamdır. Bu yazıyı lütfen kampa sokmayın ve Ersun'a okutmayın. Çünkü ben testi kırılmadan yazdım, onlar ise testinin çatladığını bilmiyor. Aslında moral vermek istedim ama baktım ki bende hiç kalmamış!..

Üç tane yabancının arasına dalmış bir tane Ziya Doğan'ımız var. Biz de onu yerden yere vurmaya çalışıyoruz. Ben bugün gladyatörlerle çarpışan ve aslanlara yem etmeye karar verdiğimiz Ziya Doğan'ın karşısındakileri yazıyorum.

Takım, oynar "gibi" yaparsa, Hagi hoca olmuş "gibi" davranırsa, bazı oyuncular, Milli Takım'ı hayal edip kendi takımını unutmuş "gibi" davranırsa, bazı oyuncuları da Milli Takım yaralamış "gibi" ortada bırakırsa ancak bu olur. Güneydoğu'ya 6 puan gömersiniz.

Eskiden şikenin bir asâleti vardı. Yani ahlâksızlığın ve hırsızlığın bir asâleti olur mu demeyin. Bu işin de araba soyan tinercisi var, Arsen Lüpen'i veya Robin Hood'u vardı. Eskiden bazı futbolcuların şikeden haberi olmaz, gol attığı için dayak bile yerlerdi... Ya da karanlık köşelerde işler bitirilirdi. Şimdi "ortada" ve "gizli" kalabiliyor...

G.Saray'ın ilk yarıdaki hali bana göre içler acısıydı. Maç başlamadan önce önümdeki tabloyu bir defa daha çizmek istiyorum

Bugünlerde "iftara doğru" sıkıntılarını âlem olarak yaşamaktayız. "İftara doğru", tiryakiliğin üst üste darbeleriyle başarmanın gururunun kıyasıya bir dövüşü saatidir. Beyin dumura uğrar... Sorular cevapsızlıktan kıvranır durur... Ben bir çoğunu iftar - sahur arası sordum soruşturdum, buldum buluşturdum ve öğrendim. Kaynağım Tamer Korugan'ın "Lüzumsuz Bilgiler Ansiklopedisi" ve sorularımdan bunalan çevre sakinlerimdir.