Ünal Bolat

"Peki demekten başka şansımız yoktu. Devir 12 Eylül devri... Benim Kaymakam Beyle görüşmem 13 Eylül'deydi... Yani ihtilalin en zirve yaşandığı günler..."

"Hâkime söylediklerimiz ispatlanamayan birer iddia olarak kalıyordu. Çünkü damat mahkemede hâkimi etkiliyordu. ‘Bunlar bana iftira atıyorlar' diyordu..."

"Söyleyemem anne... Ama beni o adama bir daha gönderme ne olur! Yüzünü görmek istemiyorum... Nefret ediyorum. Tiksiniyorum... İğreniyorum anne!.."

"Dün akşam ilk defa et yedim. Çok lezzetliydi. Keşke bir daha alsa, ne iyi olur! Hem söz vermişti, iç çamaşırları da alacaktı. Belki bu akşam getirir."

"Kızlarımız kendilerini arkadaş sanıyordu. Meğer asıl arkadaş anneleriymiş. Onlar da şaşırmıştı ama biz yılların özlemiyle çoktan kendimizden geçmiştik..."

"Evde bir neşe bir sevinç ki, anlatamam. Onun sevincini görünce ‘keşke daha önce kabul etseymişim' dedim. Meğer kızım bu kadar mı sevinecekmiş?.."

Sen... Gençliğinin zirvesinde iken, gece bekçisi kadrosuyla çalıştığın ofisin beşinci katında, yan yana iki masa üzerindeki iki telefondan birisiyle diğerini arayıp sonra da kendi kendine: "Alo orası burası mı?" diye konuştuğunu anlatan ve bununla da övünen arkadaşım...

"Hayatım Roman'dan yola çıkarak gazetemizi nasıl tanıdığını anlatan sevgili İslam Gemici'nin düğününü biz de sürpriz olarak köşede tebrik ediyoruz..."

"Zavallı kız bu tür dalaverelere alışkın değil. Korkmuş. Durumu hiç vakit kaybetmeden ailesine anlatmış. Ailesi de polise ihbar edip bunu anlatmış..."

"Gördüğüm manzara karşısında Mustafa'dan iğrendim. Hele garip kuşların yiyeceklerine ortak olmasına çok bozuldum. Kaldığı öğrenci yurduna varmıştık..."

"Bir âh çektim derinden, ikiye bölündüm kederimden..." Meğer formül ezberlemek için bir tekerlemeymiş. Bunu her öğrencisine öğretiyormuş Yusuf Hoca...

"Derin bir fırtınadan çıkmış defterimin üzerine, 'kırmızı yıldız'ım konmuştu. Ama zemini gözyaşı olan yıldızın ahengi kaçmış, kuyrukları birbirine karışmıştı..."

"Annesizliğin buruk ifadesi, kara bulutlarla kaplı mavi gözlerin pınarından birer damla olarak süzüldü. Tüm sınıfı bir anda hüzünlü bir sessizli kapladı."

"Annem yine harikaydı, beni bir girdaptan daha kurtarmıştı. Verdiği fikir ilaç gibi gelmiş, sancım hafiflemişti. Hemen bir kenara çekilip yazmaya başladım..."

Ben sadece gözyaşlarımı çocuklarıma göstermemek için kendimi evden dışarı atabildim. O resimlerdeki o eski kıymetli ağabeylerle çalıştığıma şükrettim..."

"Orada da sağa sola saldırmış... Sürekli ilaç ve uyku hali, ardından bir gün uyanık ama alarm halinde bir bünye... Sonra yine sakinleştirici ilaç ve uyku..."

"Hava Teyzemle de iyi ki ilgilenmişim. Hava Teyzemin cimriliğini söyleyenler acaba onun tek varlığı evini bile vermek istediğini bilselerdi ne derlerdi?!."

"Son günlerinde sen onun can yoldaşı oldun. Ben senden bak bir şey isteyeceğim. Kızım bak ben onun emanetiyim. Beni de unutma olur mu?"

"Bazen o amcanın kar kış demeden kedileri besleyişiyle düşüncelere dalar, hatta içimden onu severek yoluma devam ederdim. Bir gün dayanamadım"

"Yaptıkların o tarihte görülmemiş bir şeydi. Allahü teala uzun seneler hizmet etmeyi nasip eylesin. Dünya ve ahiret saadeti nasip eylesin, sevgili hocam."